Winter

Gezaaid. Vreemd dat ik dat toch niet kan laten. Want er was nog meer dan genoeg te doen op de tuin. Van opruimen en schoonmaken tot spitten, mest en stro kruien, verhoogde bakken schoonmaken, laatste schorseneren oogsten, het blad van de paden opvegen, nieuw hek aan de achterkant van de tuin maken, de kassen schoonmaken en ramen wassen, gebruikte potten leeg maken. Echt, ik kan een hele waslijst maken met dingen die moeten gebeuren. Maar nee, Diana moet zaaien.

Eigenlijk had ik tuinbonen begin november willen zaaien. Maar dat lukte niet. Dus dan nu maar. Een soort halfslachtige oplossing, want eigenlijk zaai je tuinbonen nog voor de winter (als de grond nog warm is en de plantjes zo’n 10 centimeter hoog de winter in gaan), of na de winter (als in februari de dagen al weer lichter worden en de zon iets sterkers schijnt).

Maar hier dus dan maar 1,5 week voor kerst. Maar dan wel in potjes met potgrond en brekerzand, in de koude kas (waar het in de nacht net zo koud is maar als de zon overdag schijnt wel 18 of 20 graden kan worden). Komende week eerst even een andere onderbak naar de tuin brengen zodat ik de zaaisels ook kan afdekken met een perspex plaatje. Links dus de tuinbonen, 1 zaadje per potje, de zaden gewoon zo’n 2 centimeter diep in de grond gestoken en het gaatje weer gesloten. Rechts zie je nog 4 potjes, en daar heb ik Mertensia maritima in gezaaid (Oesterblad), en Anthriscus sylvestris Ravenswing – beiden bewezen koudekiemers, afgedekt met wat perliet dat ik nog in een hoek van de kas vond.

Ik had ze ook nog wel in januari of zelfs februari kunnen zaaien, maar nu is ook prima. Zij zullen voorlopig niet kiemen, pas rond maart (wanneer na genoeg tijd en kou de dagen weer langer, lichter en warmer worden). Maar de tuinbonen kiemen hopelijk binnen een week of 3, afhankelijk van het weer.

Nu het echt wat kouder lijkt te worden gaan we ook aan de kuipplanten denken. In het oosten van het land is dit wellicht allang gebeurd, maar hier tot nu toe pas 2 of 3 keer een nachtvorst gehad waarbij het dak ’s ochtends ook nog een uurtje na het opstaan wit was.

Dus nu pas de Brugmansia’s en Cassia’s teruggesnoeid. Ze mogen deze week (het gaat weer niet vriezen) onder het afdakje bij de voordeur staan, zo kan de grond iets opdrogen. En dan kunnen de potten volgende week naar boven worden gesjouwd (tot ze in april weer naar beneden kunnen worden gesjouwd :-)).

Het feit dat het nog steeds niet echt winter is is ook in de tuin te merken. Hier en daar bloeit nog een bloempje, van een Calendula tot een Bidens, en een Fuchsia. Op de composthoop ligt een zielige peperplant. Het blad al duidelijk aangetast door de weinige nachtvorst die we hebben gehad. Maar juist dan rijpen er nog pepers. Niet de lekkerste pepers, want de lekkerste pepers zijn de pepers die in volle warmte en zon rijpen. Maar hoe dan ook toch rijp, en ook heel heet, en altijd nog kruidig, al is het dan niet meer zo kruidig als dezelfde peper in de zomer.

Vandaar ook dat je in de kas vaak tot in de winter pepers kunt oogsten, al zijn de planten al bijna dood, de pepers blijven rijpen en eetbaar tot het echt gaat vriezen.

Tot slot nog een foto van de tuin zoals die er nu uitziet. De foto heb ik stiekem gemaakt. Want Ruud is er niet blij mee. Ruud klaagt. Dat het er niet netjes uitziet. Dat er stro op het pad ligt. Dat hij schrok van een muis die vlak voor zijn voeten eronder vandaan schoot. Dat er toch nog zo links en rechts een onkruidje boven komt. Dat het bij storm een beetje verwaait. Dat hij niet eens kan zien wat er groeit onder dat stro. Ruud moet er nog erg aan wennen, laten we het daarop houden.

Ik snap ook wel wat hij bedoelt. Ik vind een tuin waarbij je nette plakken gespitte, zwarte grond dakpansgewijs op elkaar ziet liggen ook mooi. Maar daar zou nu alweer water op liggen, en onkruid op staan. Nu is alles bedekt, op 1 stuk achterin na (waar we de grond/compost nog een beetje kunnen afgraven voor gebruik in de verhoogde bakken). Rechts achterin zie je een hoop mest. Daar komen komende jaar de courgettes en pompoenen. En voorin zie je nog steeds 3 kropjes krulandijvie, nog steeds eetbaar. We eten ze morgen. Als ik ze heb geoogst gaat er gelijk weer wat stro overheen. En dan zal ik gelijk de paden eens aanvegen. Misschien stemt dat Ruud wat milder :-).