Wind

Het waaide afgelopen week stevig. En dat is een understatement, we wonen en tuinieren 18 kilometer van de kust van Zuid-Holland en zijn wel wat gewend, maar een week lang windkracht 6 tot 7 wordt vervelend. In mei leek het weer wel op dat van juli, en vervolgens doet het weer van deze eerste week van juli ons meer denken aan april.

Ik kan er best goed tegen maar als dat waaien te lang duurt gaat het me irriteren, veel meer dan wanneer het een hele week regent. En dat komt omdat ik weet dat de bonen tegen de stokken staan te klapperen (met als gevolg beschadigde bladeren en bonen met plekjes). En dat er potten en planten omwaaien, plantenwortels beschadigd raken, etc.

Het is duidelijk waar de wind vandaan kwam, we moeten maar even een paar stokken bij de maïsplanten zetten. Nu de wind wat is gaan liggen kunnen we waar nodig gaan herstellen. Voor zover dat kan want de stokbonen hebben er wel een tik van gehad:

De pronkbonen bloeien nog wel en ik zie ook jonge peultjes maar heel leuk vonden ze de storm niet, dat is duidelijk. Voor het geval de oogst toch wat tegen gaat vallen heb ik snel nog wat (lage) stambonen voorgezaaid, dat kan deze hele maand nog wel.

We hebben de afgewaaide stengels van de pompoenen aan het klimrek opgebonden, stokken bij scheef gewaaide melde en boerenkoolspruitjes gezet, de violieren weer een beetje recht geduwd. Amaranthus caudatus Coral Fountain (foto bovenaan de pagina) bloeit volop maar is door de wind zo omgewaaid dat ze over het pad hangt. Ook die gaan we maar wat stutten want wegknippen is zonde.

Och, deze is is wel echt heel erg zonde, Clarkia unguiculata is volledig omgewaaid. Vorig jaar had ik de heel zacht roze Appleblossom en die vond ik zo mooi dat ik dit jaar de Wild Salmon zaaide. Ook prachtig maar nu ziet ze er zo ook:

Sneu hè? Zeker als je bedenkt dat ze er 2 weken geleden nog zo uitzag:

Ook die gaan we dit weekend proberen om weer enigszins overeind te helpen, of dat lukt zonder dat ze bij de wortels afbreekt zullen we zien, laten liggen is ook geen optie.

De wind lijkt voorlopig te gaan liggen. En dat betekent dat de ramen van de kas weer wat verder open kunnen. En we kunnen de stoelen op het terras weer overeind zetten (met storm leggen we ze altijd maar neer, dan kunnen ze niet de tuin in waaien).

“Wat een ravage na een week bijna stormachtig weer hè”, zeg ik tegen Ruud. Hij is het met me eens maar vraagt ook gelijk of het daarnaast wellicht ook iets te maken zou kunnen hebben met het feit dat ik dit jaar wel erg veel heb gezaaid en geplant. Uhh, ja, het was al wel vol in de tuin, maar nu zijn sommige looppaden niet eens meer toegankelijk:

Daar moet ik wel ook nodig iets aan doen, voor Ruud zich er teveel aan gaat irriteren en een snoeischaar pakt.

Tot slot nog even de link naar het blog dat ik schreef op de website van Pokon. Ik krijg nog regelmatig vragen van mensen over het dieven van stamtomaten; over zijtakken (die er dus bij stamtomaten niet zijn) en over splitsingen en andere ‘verborgen’ dieven. Ik heb daar op deze website ook al vaak wat over geschreven en nu laat ik in dat blog met nieuwe foto’s met pijltjes weer eens wat tomatenplanten zien die er redelijk normaal uitzien maar waar toch iets net helemaal goed gaat, met oplossing en uitleg: Tomaten dieven

Zoals altijd nog 1 foto. In dit geval van tomaat Lucid Gem. Dit weekend kan ik voor het eerst echt een paar kilo tomaten oogsten en uiteraard gebruik ik die voor de inmaak van Tomatensaus van geroosterde tomaten