Vooruitgang

Druk, druk in de tuin. Dit zijn zo’n beetje de hoogtijdagen van het tuinjaar. Heel veel dingen komen nu samen; wieden, zaaien, uitplanten, verzorgen, dieven, tikken, opbinden, water geven, etc.

Vandaag de aalbessen afdekken; heel langzaam beginnen de groene besjes te verkleuren, voor de vogels dat hebben ontdekt gaan we het net over de struiken vastmaken. En dan hopen op een goede oogst volgende maand.

De tuin begint zo langzaam al weer wat droog te worden, zeker jonge plantjes (met een nog klein wortelgestel) hebben nog regelmatig water nodig. En dat geldt ook voor zaaisels (2 weken geleden nog een keer pastinaken gezaaid, want de eerste zaaisels van 1 jaar oud zaad deed het niet meer).

Zo zijn er meer mislukkingen; de duiven hebben een aanval gedaan op de jonge peultjes van de Shiraz-peul en veel schade aangericht in 1 avond/nacht/ochtend. En als aanvliegroute cq landingsbaan is blijkbaar gekozen voor de Anthriscus sylvestris Ravenswing, daarvan zijn in dezelfde tijd een groot deel van de bloemen geknakt.

Basilicum Mrs. Burns Lemon is in de kas ernstig aangevreten door slakken, er staan nog maar 3 zaailingen. Tomaat Chernomor is gesneuveld doordat een mol onder de plant boven kwam. 2 van de 3 komkommerzaailingen zijn dood (door kou en teveel regen).

Geen kommer en kwel hoor, elk jaar zijn er dingen die geweldig goed gaan en dingen die mislukken. Jammer, maar wellicht nog te zaaien (zoals de komkommer en basilicum). En anders pech en volgend jaar beter.

Van de planten die het wel goed doen is nu ook de vooruitgang te zien; naast het verkleuren van de bessen zien we ook vooruitgang in de stokbonen; ze hebben door het koude/natte voorjaar heel lang staan ‘niksen’, maar nu gaan ze eindelijk hun eerste langere steeltjes omhoog maken. Die gaan binnenkort zo lang worden dat ze aan de stokken kunnen gaan klimmen. En dan is het wachten op de bloei en bonen.

Zo lang hoeven we niet meer te wachten bij de kapucijners, peultjes (al zijn die dus opgevreten en de planten half vernield), en Sugar snaps; de Sugar snaps kunnen we zelfs al eten, de kapucijners staan vol in bloei.

De knofloken beginnen hun mooiste groen te verliezen, en dat betekent dat de plant nu alle energie stopt in het maken van de bol. Als de planten bruin en dor gaan worden kunnen we ze oogsten (dat duurt nog wel een kleine 3 tot 4 weken, maar ik weet nu al dat na de oogst hun plaats gelijk ingenomen gaat worden door bietjes – en die ga ik dus komend weekend voorzaaien).

De kolen groeien goed, de eerste aardappelen gaan bloeien (op de foto zie je de lila bloemen en donkere stelen van de Bleue d’Artois). Er hangen al mini-appeltjes in de appelbomen, de braam staat in knop, de uien groeien heel langzaam maar gestaag.

Nog een week of 3 en dan is de tuin op haar mooist (vind ik zelf), dan is ze vol en groen en overal zie je blad en bloemen en vruchten en bollen. Vanaf half juli beginnen de eerste gaten te vallen, van geoogste knofloken, kroppen sla, etc. En nu dus al aan het verzinnen en plannen wat er dan nog kan worden gezaaid, want een lege tuin in augustus is zonde van de ruimte.

Vanmiddag of morgen zal ik ook nog even het Tuinjaar in Beeld schrijven voor deze maand en op die foto’s is wel al te zien dat de tuin is ‘gegroeid’ sinds vorige maand. Vandaag blijf ik thuis en ga ik mezelf een geweldig mooi cadeau geven en een Sedona droogapparaat bestellen. Lang leve het ‘vakantiegeld’ :-).