Voortgang

Jammer van het weer, te koud voor de tuin, te nat voor de tuin, teveel storm voor de tuin. Deze week maar 1 middag echt kunnen tuinieren. En dan dus maar hard werken, want we zijn nog steeds niet helemaal klaar voor het nieuwe jaar (en het nieuwe jaar is echt al begonnen).

Ik eindigde vorige week met de tuinbonenzaailingen die half waren opgevreten door wat dan ook (ik hou het voorlopig op slakken). Na bijna een week niet te zijn geweest was het spannend om te gaan kijken hoe ze er nu bij staan (als ze er nog zijn, want het was zelfs mogelijk dat ze gewoon tot op de grond waren opgevreten).

Nou, het is nog steeds niet geweldig, maar het had slechter gekund. De slakkenkorrels die er nog liggen zijn aan het schimmelen, het grootste nadeel van dit soort (biologische) slakkenkorrels. Maar het heeft blijkbaar toch gewerkt, er komen nieuwe blaadjes aan de tuinbonenzaailingen, en die worden ook niet meer aangevreten. Allemaal niet leuk, maar helaas (voor de slakken), ik hoop dat de zaailingen zo goed groeien dat er niet nog meer korrels nodig zijn.

Ook even gecheckt:

Dit zijn bieten van vorig jaar, kleintjes. Ik wil er graag zaden van oogsten, want ik vind ze zo mooi en lekker en ze zijn in Nederland amper te koop, het gaat om de McGregor’s Favourite, een lekkere rode biet met heel donker blad, geweldig naast oranje Tagetes of gele Calendula’s. Maar het oogsten van bietenzaden is nog best lastig. Bieten zijn tweejarig, heel soms schieten ze in hun eerste jaar al door (in een droge warme zomer bijvoorbeeld), maar dat is bijna altijd nog te laat om er zaden van te oogsten. Bovendien is juist dit een ras dat niet zo snel doorschiet en dat is natuurlijk ook een heel goede eigenschap.

Maar in dit geval betekent het dat ik deze rode bietjes ergens afgelopen zomer heb gezaaid. Ik heb ze vervolgens in november gerooid, want bieten zijn niet tot heel matig winterhard. Om ze in leven te houden heb ik ze in de kas gezet, in een afgesloten bakje van piepschuim (dat houdt de vorst voldoende tegen). In wat vochtige grond liggen de bietjes te wachten tot ze volgende maand weer uitgeplant mogen worden. Als ik de bietjes in maart weer uitplant in de volle grond zullen ze eerst gaan groeien, en rond mei gaan bloeien. En dan kan ik er hopelijk rond augustus zaden van oogsten (mits het niet teveel regent en de zaden daardoor schimmelen). Nee, het leven van iemand die zaden wil oogsten van tweejarige groenterassen gaat niet altijd over rozen :-).

Dan is er verder nog de kas, in 1 kas staan sinds afgelopen herfst weeuwenteelt bloemkool en spitskool en jonge andijviezaailingen uitgeplant. We hebben er al weken (zeg maar maanden) niet naar omgekeken, te druk met het opruimen en winterklaar maken van de tuin. Maar nu is het februari, en heel voorzichtig gaan de zaailingen groeien (dat moet ook want we willen over 2 maanden spitskool en bloemkool oogsten).

Overduidelijk dat de grond vrij zuur is (op vette klei kan de grond in de kas ook zuur worden, door elk jaar het toevoegen van zaailingen die in potgrond staan). Na 3 jaar wordt het dit jaar zeker tijd dat we weer eens gaan kalken.

Maar voor nu helpt het ook al als we die grond met mos en algen eens opentrekken met een drietand en/of schrepel. Met wat licht en lucht in de grond kunnen de planten weer wat makkelijker voedingsstoffen opnemen en groeien.

Na het opentrekken ziet het er zo uit, dat is al veel beter. Achterin de spitskool, vooraan de bloemkool.

En zo begint heel voorzichtig het nieuwe tuinseizoen, wat Canna’s en andere bolletjes opgepot, een paar rijtjes rucola in de kas gezaaid. Vandaag nog wat scherpzaad spinazie in de kas gezaaid. De tuinbonen groeien. De kapucijners en de reuzenpeulen beginnen te kiemen, en dat geldt ook voor de doperwtjes en de Lathyrussen. Selderij en peterselie zijn gezaaid (maar het duurt wel een paar weken voor ze kiemen).

De in januari gezaaide radijsjes zijn allemaal gekiemd en kunnen nu gaan groeien, het duurt nog een paar weken, maar als het weer eens wat mee wil werken met een zonnetje en niet te lage temperaturen, dan zouden we zomaar over een week of 4 al de eerste radijsje van eigen tuin kunnen eten.

Tot slot nog even een foto van een sjalotje;

Want ook die hebben we vanmiddag gepoot (of noem je dat bij sjalotten ‘geplant’?). Over 3 tot 4 weken gaan we ook de gele plantuien poten (hoe verwarrend, plant je pootuitjes of poot je plantuien – en als je plantuien – of pootuien – poot, dan poot je vast ook sjalotten want dat zijn toch een beetje broertjes en zusjes).

Afijn, er komt nog een hele week regen aan, En als er niet in de tuin kan worden getuinierd, dan tuinieren we maar binnen; komende week ga ik  de eerste eenjarigen van dit jaar zaaien (de soorten en rassen die langzaam kiemen en langzaam groeien zoals de Rhodochiton, Impatiens, etc..

Het begint alleen al wel druk te worden in huis, met alle zaailingen van pepers, paprika’s en aubergines die voor de ramen staan. Het wordt tijd voor de lente, dat is beter voor de tuin (die nu ijskoud en kletsnat is), beter voor ons (want dan kunnen we eindelijk buiten gaan tuinieren en genieten van het weer), en beter voor ons huis (dat nu al zo vol komt te staan dat we ons bed al een stukje hebben moeten opschuiven).

Nog even een huishoudelijke mededeling: ik ga vandaag bij de zadenlijst de soorten eruit halen die uitverkocht zijn (want er zijn ondertussen meer soorten uitverkocht dan nog wel voorradig). Voor de mensen die zaden hebben besteld en de informatie van die soorten nog niet hebben gekopieerd, je kunt tomaten, paprika’s, pepers, etc. altijd terug vinden in de bijbehorende databases, en dat geldt ook voor de eenjarigen.