Voorbereiden

Het duurt niet heel lang meer voor we veel kunnen gaan oogsten. Voor alle duidelijkheid; we oogsten nu ook volop hoor, eten elke dag uit de tuin; doperwtjes, sugar snaps, sla, andijvie, rucola, snijbiet, etc. En we hebben de eerste 2 courgettes geoogst. Maar we weten dat er daar nog heel veel meer van komen. Dit weekend kunnen we de eerste komkommer oogsten, ook daar verwachten we veel van te kunnen oogsten. En de bietjes komen eraan, en knolvenkel, aardappelen natuurlijk. En dan heb ik het nog niet over de tomaten.

En dus wordt het tijd om ons voor te bereiden op de oogst die eraan komt. We hebben in de schuur plaats gemaakt voor de knoflookbollen die nu onder een afdakje hangen te drogen, en de kratten verzameld en schoongemaakt voor de aanstaande aardappeloogst (we moeten nog 2 of 3 weekjes geduld hebben). En de vriezer is eens opgeruimd en schoongemaakt. En we hebben ons droogapparaat weer van zolder gehaald. Vorige week zag je al wat gedroogde uien, deze week wilde ik eens wat kruiden drogen.

Maar de Stockli (het merk voedseldroger dat we hebben) maakt herrie, meer en anders dan anders. Ze doet het nog wel maar ik weet niet hoe lang nog, ze is ondertussen al bijna 20 jaar oud. En ik wil dit jaar veel meer drogen dan in de vorige jaren, ik gebruikte de voedseldroger tot nu toe vooral voor tomaten, pepers, knoflook, etc.. En dus hebben we onszelf dit apparaat cadeau gedaan, een horizontale droger (waarbij de lucht vanaf de zijkant over de groenten, fruit, kruiden wordt geblazen, de Stockli is een verticale droger, waarbij de lucht van onderaf door de plateau’s naar boven wordt geblazen).

En vooralsnog ben ik er heel tevreden over! Er is wellicht 1 minpuntje en dat is dat er 8 metalen plateau’s zijn (handig want makkelijk en goed schoon te maken); 4 met een ruitjespatroon en 4 met een lijntjespatroon, en die met het lijntjespatroon zijn zo grof dat kleine stukjes/plakjes/blaadjes er makkelijk doorheen kunnen vallen. Ik heb er bakmatjes voor gekocht en die op maat geknipt en die kan ik erop leggen als ik kleine plakjes of blaadjes wil drogen (die had ik toch al nodig, voor als ik ‘fruitleer’ wil maken). Het grote voordeel: ik kan de temperatuur elektronisch per graad nauwkeurig instellen. En in tegenstelling tot de meeste voedseldrogers is de maximale temperatuur 80 graden (meestal is dan 65 of 70). Wellicht is dat handig bij het drogen van tomaten of het maken van groentechips.

En dit keer heb ik besloten om het goed te doen. Ik heb wel vaker geëxperimenteerd met drogen, maar dan vaak op een zo hoog mogelijke temperatuur, bij gebrek aan kennis maar, ik geef het eerlijk toe, vooral ook gebrek aan geduld.

Op de foto zie je de verschillende plateau’s en je kunt al goed zien dat op plateau 2 de verveine al zo goed als droog is, terwijl de munt eronder en dragon bovenin nog heel lang moeten drogen. Kruiden moeten op lagere temperatuur drogen zodat de tere aroma’s niet verloren gaan (en dit keer houd ik me daar dus ook aan), de verveine was na 4 uur op 30 graden klaar, de dragon had het langst nodig, dat heeft wel 18 uur geduurd.

Ik bedacht dat, als ik toch geld uitgaf, ik ook eens een goed boek over drogen wilde. Ik kocht het ‘Handboek voedsel drogen’ van Claudia Kuyken en ben daar erg tevreden over. En sindsdien ben ik dus aan het experimenteren, want er staan zoveel leuke tips en recepten in het boek dat ik alles wel zou willen proberen. Wat te denken van gedroogde paddenstoelen (onmisbaar in sommige risotto´s, pasta´s en sauzen), komkommerchips, zelf granola maken, pruimen drogen, fruitleer, gedroogde appeltjes, knoflook voor knoflookolie, boerenkoolchips, half gedroogde tomaatjes, pompoenleer, zelfs gedroogde bloemen en ook wat over het drogen van vis en vlees (voor´beef jerky´). Over de gedroogde andijvie en gedroogde spruitjes in het boek moet ik nog even nadenken, maar wie weet, voor in een stamppot misschien toch ook eens proberen?

Tot slot nog 1 foto, of eigenlijk 2:

Ik vind het leuk om af en toe zo’n schaal met verschillende soorten oogst te maken. De frambozen en blauwe bessen (de eerste die we konden plukken) zijn in de kwark verdwenen, van de aalbessen (niet alle aalbessen liggen op het bord) heb ik een aalbessengelei met munt gemaakt. En de aardbeien (ik had bij elkaar anderhalve kilo) zijn de jam in gegaan.

Ik heb al vaak jam gemaakt, veel aardbeienjam ook, aardbeienjam met limoncello, met vlierbloesem, met chocolade, etc. “Wat zal ik nu eens maken?”, vraag ik aan Ruud, met alle inmaakboeken op tafel (ik heb mijn oog al laten vallen op een aardbeienjam met zwarte peper en balsamicoazijn). Ruud eet zijn ondertussen zijn 12e aardbei en geeft mij er ook weer één waardoor ik de potentiële hoeveelheid jam al flink zie slinken. Hij neemt er nog één en zegt “Deze zijn zo lekker, misschien moet je er eens gewoon aardbeienjam van maken”. Hij heeft gelijk! Gewone aardbeienjam dus, maar dan wel uit het beste boek voor ‘gewone’ jam, de Larousse. En daarin wordt de jam in 2 dagen gemaakt, de eerste dag de aardbeien weken in wat citroensap en suiker, dag 2 koken en inmaken. Het is een dure jam (niet in geld maar in hoeveelheid): uiteindelijk hield ik van 1 kilo aardbeien, het sap van 1 citroen en 800 gram suiker dit over:

Slechts 2 potjes (en nog een half potje in de koelkast) zeer geconcentreerde overheerlijke pure aardbeienjam. Het recept zal ik zo snel mogelijk op de pagina van de inmaakrecepten zetten. Edit 17.00 uur: Aardbeienjam uit de Larousse. En ik ga daar ook een onderdeel voor ‘drogen’ zetten (nu nog leeg maar ik hoop daar binnenkort ook de eerste recepten voor de voedseldroger te zetten). Dit weekend kunnen we volop frambozen plukken en ga ik de siroop van frambozen met balsamicoazijn maken.