Verticaal

“Waar ga je dat allemaal laten?”, vraagt Ruud, terwijl ik weer een bakje vol met zakjes zaden heb verzameld om mee te nemen naar de tuin.

“We hebben niet zo’n grote tuin meer hè”, zegt hij er nog achteraan. En dat klopt. Ik moet nog steeds wennen aan 300 vierkante meter in plaats van 450 vierkante meter. Ook al is het ondertussen ruim een jaar geleden dat we een stuk tuin hebben afgestoten, mijn hersenen hebben zich nog steeds niet aangepast, mijn planning klopt niet helemaal. En niet op de laatste plaats: ik wil gewoon heel graag heel veel soorten zaaien, planten, zien, ruiken, voelen en proeven.

Ruud zegt: “Je wilt teveel”. Ik antwoord: “De tuin is te klein”.

Wie er gelijk heeft doet er eigenlijk niet zo toe. Want dit is de situatie: ik heb heel veel zaden, sommige daarvan verlopen ook na dit jaar. En dus heb ik heel veel gezaaid (en er komt ook nog wel wat bij). De oplossing: we gaan de hoogte in!

Wij hebben altijd al vrij veel hekken en klimrekken; denk aan de klimrozen, rijskapucijners, stokbonen en Lathyrussen. Maar daar komt dit jaar wat nieuws bij: een klimrek voor pompoenen.

Ik kwam op het idee door Gardener’s World waarin Monty Don een soort wigwam voor een pompoen maakte. “Dat kan dus ook voor meerdere pompoenen”, meldde ik Ruud. En hij was het met me eens (mede omdat hij zag hoeveel pompoenzaden ik aan het zaaien was).

Ruud ging aan de slag met ons plan. Dat viel niet mee, want dit rek komt achterin de tuin, en daar loopt het schuin. En hoe stevig moet een rek zijn om pompoenplanten te houden? STEVIG, lijkt mij. Want pompoenplanten zijn lang, groot en zwaar (en dan heb ik het nog niet over de pompoenen zelf).

De eerste aanzet:

Het is wellicht niet heel goed te zien maar de stokken verspringen. Bij stokbonen zetten we die recht tegenover elkaar maar nu staan ze in een zigzag-vorm – dat leek ons beter, zo lijkt elke pompoenplant iets meer ruimte te krijgen.

Maar als we een willekeurige stok vastpakken en daaraan trekken beweegt die makkelijk heen en weer. Teveel speling. We weten dat pompoenen pas in oktober worden geoogst en bedenken wat een herfststorm met dit bouwwerk met stokken/planten/bladmassa zou kunnen doen. En dus heeft Ruud bedacht om ook nog wat schoren te zetten, dat zijn schuin geplaatste stokken die de constructie moeten verstevigen.

En dan ziet het er uiteindelijk zo uit:

De schoren zijn in de grond gestoken en bevestigd aan het bovenwerk. En Ruud bedacht dat wat oude horizontale tonkinstokken niet alleen extra stevigheid bieden maar de planten ook wellicht nog wat kunnen helpen te klimmen. Want pompoenen zijn eigenlijk slingerplanten die liever aan een gaaswerk klimmen dan aan stokken. Ik zal dus wellicht (zeker in het begin) ook nog wel wat moeten helpen om de planten te laten klimmen.

En voor een rek als dit is het handig om niet al te grote/zware pompoenen te kiezen. Ik vind kleinere pompoenen tegenwoordig sowieso handiger (makkelijker op te tillen en op de fiets mee naar huis te nemen, makkelijker open te snijden, en wat veiliger ook omdat ik een kleiner mes kan gebruiken. En kleine pompoenen zijn precies groot genoeg voor een maaltijd voor ons samen. En pompoenen met kleinere vruchten geven vaak planten met net iets minder groeikracht en wat kleiner blad (al zijn er uiteraard uitzonderingen), en zo kan ik hopelijk het bouwwerk ook nog wat ontlasten. Dit jaar dus geen Galeux d’Eysines, Muscat de Provence of Blue Hubbard, we hebben gekozen voor kleinere rassen als Butternut, Blue Kuri, Shishigatani, Hooligan, Potimaron, en ook nog wat sierpompoentjes (want die vind ik zo leuk, vooral die met wratten) en zelfs een klimcourgette.

Dit bouwsel heeft 22 stokken en dus in principe 22 pompoenplanten huisvesten. Of ik dat durf weet ik nog niet, bij het uitplanten zie ik wel wat ik denk dat het bouwsel zou kunnen houden. We zijn in ieder geval benieuwd hoe de pompoenteelt op deze manier gaat verlopen. Ik gok dat er ook een aantal zijscheuten over de grond zullen kruipen (en dat is ook prima, dat houdt wellicht onkruid tegen en ik hoef er pas in oktober goed bij en tussen te kunnen lopen (behalve bij de klimcourgettes en dus plant ik die op de hoeken).

Het bouwwerk is klaar, morgen het onkruid nog even weghalen en de mest wat beter rond en langs de stokken verdelen. En dan kunnen de planten erin:

Maar daar wacht ik nog even mee tot volgende week. Want voor dit weekend wordt er 9 graden verwacht, en nachtvorst, windkracht 6, natte sneeuwbuien en korrelhagel 🙄

Ik heb eens ergens gelezen dat 12 mei IJsheiligen niet zo zeer de datum is dat er onofficieel geen vorst meer komt, maar dat kort voor die datum er juist meer kans is op een koudeperiode. Dat is niet elk jaar zo, maar eigenlijk best vaak. Tot volgende week houden we de zaailingen die uitgeplant kunnen worden nog maar even in pot in de kas, en niet alleen de pompoenen:

Dit zijn zaailingen van onder andere Coreopsis, Nicotiana en Salvia die staan te wachten op beter weer om uitgeplant te worden. En zo staan er nog flink wat zaailingen in de kas te wachten. Gelukkig geldt Ruud’s favoriete weerspreuk altijd: “Elk weer heeft z’n tegenweer”. Dus er komt ook weer een tijd van zon en warmte. Jammer dat de spreuk niet aangeeft wanneer.

Ik heb op de website van Pokon ook weer een blog heb geschreven, over waarom en hoe we munt in potten telen: Munt in pot

En ik heb nog flink wat pagina’s op mijn website bijgewerkt (tekst waar nodig aangepast, nieuwe/grotere foto’s geplaatst, en de mogelijkheid tot het plaatsen van een reactie toegevoegd):

• Blauwe bes
• Framboos
• Maïs
• Tropaeolum
• Helianthus
• Pastinaak
• Paprika
• en nog 2 nieuwe (en erg lekkere) recepten: Risotto met spinazie en citroen en Crème Brûlée met rabarber

En ik wil graag even reclame maken voor een groot tuinevenement dat dit jaar voor het eerst wordt georganiseerd (door Groei & Bloei): Gardenista. Het vindt plaats op het landgoed bij Kasteel Ophemert, van 15 tot en met 19 mei. En heel spannend: Laura zal er op zaterdag 18 en zondag 19 mei met onze Zaaiagenda voor de moestuin staan. En daar zijn we echt heel blij mee en trots op!

Mocht iemand er naartoe gaan, breng dan vooral ook even een bezoekje aan Laura, ze zit op de plattegrond bij nummer 4C (vrij dichtbij de keuken en het terras)!

Voor meer informatie over het evenement, online tickets, route, vroegboekkorting, activiteiten, showtuinen, deelnemers, programma, workshops, etc., etc.: Gardenista

Tot slot dan nog 3 foto’s in roze tinten die ik deze week maakte, om deze koude dagen wat op te fleuren:

We hebben dit jaar 3 tuinbonenrassen staan en ze bloeien nu alle drie. We hebben Stereo (de lekkerste) met witte bloemen, De Monica (met de meeste opbrengst) met witte bloemen met een zwarte vlek. En de mooiste is deze ‘Crimson Flowered’:

Ook roze, en nieuw voor ons dit jaar: iedereen kent wel de vrolijke kleurtjes snijbiet in geel, wit, oranje, rood en roze. Maar dit is een vrij nieuw ras, ze heet Peppermint. Ze is nog jong maar nu zijn de roze met wit gemarmerde stelen al goed te zien. Ik had deze foto ook al op Instagram en Facebook geplaatst maar wil die hier ook nog even laten zien:

En de laatste foto is een vleugje roze, van Dianthus barbatus Kaleidoscope mix (Nederlandse naam Duizendschoon, de planten van vorig jaar hebben de winter prima overleefd). Ze gaat al weer bloeien, ondanks de kou:

Ik heb alvast een vaasje klaar gezet!