Van alles en nog wat

Ligt het aan mij of is dit wel een soort van moeizaam jaar?

De winter te warm waardoor in december de fruitbomen al uit gingen lopen. Die kregen vervolgens een flinke tik omdat het in het voorjaar lang koud bleef. Dan dat gedoe met die slakken. En niet te vergeten telkens 1 week mooi weer en dan weer 1 week verregenen.

Niet dat het hier echt slecht gaat hoor. Maar geweldig is het ook niet. We hebben het opgegeven met de worteltjes, 3 keer gezaaid en 3 keer niks (met verse zaden van betrouwbare herkomst), slakken? Pastinaken idem dito. Maar we zijn niet voor 1 gat te vangen. Haha, ik heb ze nu gewoon voor gezaaid, in een tray met extra diepe vakjes, in de kas, dat zal ze leren (de pastinaken, of de slakken of wat er dan ook telkens mis gaat). Ook hier weer verse zaden gebruikt want pastinaakzaden blijven echt niet veel langer dan een jaar kiemkrachtig dus kopen we er elk jaar een vers zakje van).

Even ter illustratie, onze maaltijd van eergisteren:

We kunnen zo weinig tuinboontjes en kapucijners en doperwtjes oogsten dat we genoodzaakt zijn om van alle drie de soorten dan maar het weinige te plukken dat geoogst kan worden en dat te mengen. Kort gekookt en gemengd met gebakken hamreepjes, een stengelui uit de tuin (ja, die doen het goed zeg!) en wat munt was het toch een feestmaal. ‘Geniet ervan’, zei ik tegen Ruud, ‘nog 2 keer zo’n maaltje en het is voorbij met de oogst’ :-).

Zoals gezegd, we klagen niet hoor, ondanks dat de 7 aardappelen die uiteindelijk boven de grond zijn gekomen nu alsnog worden opgevreten door de slakken.

Want er is genoeg te genieten, als de zon schijnt, de vogels fluiten en we zomaar een kropje sla kunnen oogsten :-). Maar het gaat (ik tik het tussen het typen door even af) prima met de tomaten in de kas.

Het tomatenras Liguria. Als ik morgen naar een onbewoond eiland zou moeten gaan en ik zou 1 plant mee mogen nemen, dan zou het de tomaat Liguria zijn (of Sprite, dat zou ook kunnen maar die heb ik dit jaar niet). Een prima opbrengst, fel donkerrode grote tomaten met weinig gel maar toch veel sap, en een heerlijke, volle tomatensmaak. Nog een paar weekjes geduld, maar zelfs onrijp zien ze er al een soort van smakelijk uit. Die linkse heeft wel echt een heel vreemd friemeltje aan zich hangen, als een mini-tweeling. Ja, dat kan gebeuren met niet-hybriderassen.

Ook met de aardbeien gaat het goed, al vinden ze deze regen natuurlijk niet leuk, ondanks dat ze wel wat droger op het stro liggen dan vroeger op de grond. Al een paar kilo geplukt en er hangen nog heel veel kleine en onrijpe aardbeitjes aan de planten, die kunnen we gaan plukken als het weer na het weekend (wordt ons echt beloofd) droger en zonniger wordt.

We hebben ze al gegeten en ook al wat ingevroren (lekker voor later door de yoghurt, of een aardbeienbavarois als er visite komt, en anders maak ik er later alsnog jam van).

De vierde (!!) zaai van bietjes gaat nu eindelijk goed, maar toch ook nog maar wat bij gezaaid, van bietjes kun je (net als van prei) nooit genoeg hebben. En knolvenkels gezaaid want de langste dag komt al in de buurt. En krulandijvie, en cichorei, en nog wat goudsbloemen, rucola, savooikool, en noem maar op. Omdat de aardappelen zijn mislukt hebben we echt heel veel tuin te verdelen onder allerlei groenten.

Wat ook heel goed gaat; courgettes, en op een ander veldje de pompoenen. Deze foto is al weer een week oud, ondertussen zijn de planten al weer gegroeid en bloeien ze volop. Komend weekend kunnen we zeker 3 of 4 courgettes oogsten. Heerlijk!! We gaan ze eten met pasta, want aardappelen hebben we niet :-).

En wat moet een mens zonder basilicum (zeker niet als er pasta met courgettes wordt gegeten komend weekend).

Op de foto de Basilicum a Foglie Violetta di Lattuga

Al zo groot dat we er van kunnen oogsten. Maar wat me opvalt is dat ze elk jaar dat ik haar teel (ik oogst dan zelf zaden) wat in kleur terug loopt. Dat ervaar ik niet bij ‘smaakjesbasilicum’, zoals de Subja (smaakt nog net zo zoet en vanilleachtig als bij de eerste teelt), of de Mrs. Burns Lemon (smaakt nog net zo sterk citroen-anijsachtig als bij de eerste teelt). Maar de kleurtjes lijken terug te lopen.

Dat was de a Foglie Violetta di Lattuga in 2014:

Toen was ze duidelijk donkerder van kleur, wel ook gevlamd met groen, maar het blad is in 2014 ook meer slabladig en in 2016 al wat meer als het Genovese-type. En dat terwijl ik toch alleen zaden oogst als ik denk dat het veilig is (en veiliger dan een ras als enig basilicum-ras achterin een kas kan bijna niet, lijkt mij). Kruisen kan altijd, maar soms bedenk ik of ze terug kan lopen naar de originele vorm en kleur van waaruit ze misschien ooit is ontworpen/gekweekt. Ach, ze is hoe dan ook lekker, en dat is altijd nog wel het allerbelangrijkst.

Ik heb nog een heel klein plekje over in een kas en vorige week nog een basilicum gezaaid. En dan nu de basilicum Crimson King, die ik in 2013 als enige basilicum in een kas had (als enige basilicum trouwens in onze hele tuin) . En die zag er toen zo uit (sorry, geen geweldige foto):

Maar, donker hè? Erg mooi, verder Genovese-type, en lekker en bijzonder om er bijvoorbeeld een heel donkere pesto van te maken.

En aangezien een mens (net als bietjes en prei) nooit genoeg basilicum kan hebben, vorige week de toen zelf geoogste zaden gezaaid. En dit is na 5 dagen al het resultaat:

Verhip, er zit een groene tussen. En als je goed kijkt zie je er ook al drie die niet meer helemaal effen donkerpaars zijn. Ook gekruist? (achterin een kas met pas op 50 of 60 meter verderop een kas van een buurman waar ook basilicum in stond). Ik ken de route van een bij of hommel niet, maar over die afstand en dan de hindernis van 2 kassen erbij, lijkt meerdere gekruiste bloemen toch heel onwaarschijnlijk.

Het grote mysterie van het tuinieren :-). En het maakt ook niks uit, wij discrimineren niet op groene basilicum, ze mogen allemaal blijven en zijn vast allemaal even lekker. Het duurt nog even voor deze baby’s net zo groot zijn als de a Foglie Violetta di Lattuga, maar dat komt eigenlijk wel goed uit, als die groot is en gaat bloeien, kunnen we van deze Crimson (& Green) King volop oogsten (hoewel je van bloeiende basilicumplanten natuurlijk ook gewoon kunt oogsten).

Tot slot nog even een melding: ik heb op de website van Pokon ook weer een blog geschreven, en dit keer gaat dat over de leuke namen die soms worden verzonnen en gegeven aan verschillende plantenrassen, met vrolijke foto’s ter illustratie. Je kunt het stukje hier vinden (opent in een nieuw tabblad): Verleidelijke namen