Tomaten en kruisbestuiving
Nou ja zeg, nu heb ik toch al 25 jaar een moestuin met kas, met tomaten, en nu lees ik afgelopen week dat een tomaat niet kruist omdat ze een ‘gesloten bloem’ heeft.
Lekker vlot, nog nooit over nagedacht. En geloof ik het dan zomaar, door een stukje tekst van 1 persoon? Nou, natuurlijk ook niet gelijk, dus nog wel gegoogeld en in andere boeken gekeken, en eens naar de bloempjes in de kas gekeken.
Voor wie het allemaal nog abacadabra is, eerst even een foto van een peperbloem:
Paprika’s en pepers (behorend tot dezelfde plant Capsicum) hebben duidelijk een open bloem. Je ziet de meeldraden en de stamper. Het stuifmeel hoeft slechts een paar millimeter te reizen om op de stamper te landen en dan is de bloem bevrucht en kan het vruchtbeginsel uitgroeien tot een paprika of peper. Zo heb ik het tenminste altijd gelezen/begrepen/ervaren. Door een tikje tegen de plant, of wat wind is die korte afstand al overbrugd. Maar een hommel of bij of andere bestuiver kan er ook wel heel goed bij en kan dus het stuifmeel verplaatsen en deze bloem, of een andere (kruisbestuiving) bevruchten.
Op internet vond ik dit tekeningetje dat dat duidelijk maakt:
Ja, dat klopt zo wel in mijn ervaring.
Maar dan de tomaat, die blijkt dus een gesloten bloem te hebben, zegt men. Een bestuiver kan niet bij het stuifmeel en dus niet (kruis)bestuiven. En op dezelfde webpagina vond ik dit tekeningetje van de tomatenbloem:
Oftewel, de stamper zit binnenin de tomatenbloem, en het stuifmeel ook, opgesloten en bijna tegen elkaar aan.
En dat herken ik inderdaad ook wel een beetje:
En ik heb ook in de afgelopen jaren wel eens gedacht dat een tomatenbloem een bijzondere bloem is en dat een hommel er lastig bij kan. En ik dacht dan ook dat dat de reden is dat insecten niet graag tomatenbloemen bezoeken. En dat er weinig lekkers in een tomatenbloem voor ze zit. Zoiets.
Pepers en paprika’s kruisen door hun open bloem veel makkelijker/sneller dan tomaten, dat weet ik. Maar is een tomatenbloem echt altijd helemaal gesloten, kan er geen bij of hommel bij?
Nog een foto uit mijn eigen archiefje van zelfgemaakte foto’s:
Ja, wel echt bijna gedraaid en daar kan toch geen insect of penseel bij om te bevruchten, dat moet ze echt zelf en van binnen regelen (door wind of een tikje tegen de plant wordt in de bloem de millimeter afstand afgelegd van stuifmeel naar stamper. Maar als je goed op de foto kijkt zie je links ook nog een tomatenbloempje en dat lijkt wel open te staan. Nog een foto gevonden:
Een echte landingsplaats voor insecten zou ik het niet willen noemen maar dit is een tomatenbloem die toch zeker niet helemaal gesloten is.
En als de meneer of mevrouw van de tekst gelijk heeft zou je geen foto’s van insecten bij/in een tomatenbloem kunnen vinden. Maar het stikt op internet van de foto’s van hommels en bijen en andere insecten die in/aan/op een tomatenbloem zitten of hangen. Deze foto plus onderschrift vond ik op internet:
Conclusie? Misschien ligt de waarheid in het midden. Ik denk dat sommige tomatenbloemen zo gesloten zijn dat een bestuiver er niet bij kan, maar ik denk dat elke tros of bijna elke tros wel 1 of meer bloempjes bevat die net genoeg open staan voor een bestuiver om erbij te kunnen.
Het zou in ieder geval verklaren waarom tomaten maar ‘zelden kruisen’, maar dus niet ‘nooit kruisen’. En als bedrijven in kassen hommels uitzetten om voor de bevruchting te zorgen, dan zullen die dat ongetwijfeld hebben onderzocht en daar het nut van inzien. Toch leuk om te weten en erover na te denken, vind ik zelf.
Tot slot: foto’s van insecten op een tomatenbloem heb ik niet, ik heb wel eens een hommel bij een tomatenbloem gezien maar dat is wel sporadisch. Als ze mogen kiezen (en ze kunnen in onze kas kiezen), dan gaan ze voor de komkommerbloemen, meloenbloemen, peperbloemen, paprikabloemen, basilicumbloemen (ja, die vinden ze misschien nog wel het allerlekkerst), auberginebloemen. Een hommel op een peperbloem:
Mocht je dus zaden willen oogsten van je zelfgeteelde tomaten; de kans op kruisbestuiving door insecten bij tomaten lijkt mij echt heel klein, maar dus toch zeker niet onmogelijk.
Edit 2024: ik maakte eindelijk eens een foto van een hommel die valsspeelt 😄. Als een bloembuis zo lang is als bij deze Salvia Amistad, of een hommel er om een andere reden niet bij kan (zoals bij ‘gesloten bloemen’), dan kunnen ze een gaatje prikken in het onderste gedeelte van die bloem. Daardoor kunnen ze wel de nectar oogsten, maar is er geen fysieke (kruis)bestuiving, omdat het stuifmeel niet wordt aangeraakt. Ik heb het zelf nog nooit bij een tomaat gezien maar als een hommel dit bij bij een Salvia-bloem kan doen, dan kan ze dat ook bij een tomatenbloem.
Beste Diana,
heel mooi deze weinig of nooit beschreven invalshoek van het bestuiven. Jouw tomatenplanten hebben jou om ze te tikken, die van ons de wind. De bijen mogen er ook enkele. Onze tomatenplanten dragen heel veel vrucht maar zitten ook nog vol bloemen. We gaan de komende weken goed kijken of er bloemen een beetje open staan.
Dankjewel voor je mooie schrijfsels
Interessant! Ik denk ook dat de waarheid ergens in het midden ligt, want ik zie toch wel wat bestuivers vliegen op de tomaten. Ik ga morgen eens kijken hoe open of dicht mijn bloemetjes zijn.
Ik vraag me ook af hoeveel moeite kwekers dan wel niet moeten doen om een ras door kruising te ontwikkelen? Moeten ze dan bloemen open peuren? En zouden die gesloten bloemen bewust ingeteelt zijn om kruisbestuiving te vermijden? Zouden ‘wilde’ tomaatjes nog open bloemen hebben?
Hoe dan ook, ik wist dit niet en ik vond het boeiend om te lezen!
Hallo Hanneke,
Leuk! Ja, open peuren 🙂 . Zo doen ze dat ook bij pepers, de nog gesloten bloemblaadjes met een schaartje open knippen en dan met het gewenste stuifmeel bestrijken, inpakken in bijvoorbeeld vliesdoek en markeren en noteren wat de kruising is om het jaar erop de kruisingen op te kweken. En dan volgt een eerste selectie, wat goed genoeg is en wat niet. En dan vervolgens worden de geselecteerde planten nog enkele malen opgekweekt om te kijken of ze niet terugloopt of verandert na meerdere nakomelingen. Ik heb wel eens gezien dat het bijvoorbeeld bij aardappelrassen ook zo gaat en dat van de ongeveer 2000 gekruiste planten er hooguit 2 of 4 goed genoeg worden bevonden om een nieuw ras te heten. Zo erg zal het met pepers en tomaten niet zijn maar het maakt wel duidelijk/begrijpelijk waarom zaden en vooral zaden van nieuwe rassen zo duur zijn.
groetjes,
Diana
(p.s.: ik ga straks ook eens naar de bloempjes van mijn wilde tomaatje Solanum spontaneum kijken)
Zoals je het zegt, om te kruisen moet het kapje er afgeplukt worden wanneer de bloem nog niet ‘rijp’ is, voor ze zichzelf bevrucht heeft. Wellicht vandaar dat hybriden zo duur zijn.
Op YouTube vind je een filmpje van iemand die zelf zijn tomaten kruist.
Hallo Hanneke en Ann,
De ontwikkeling van (F1)hybriden is een nogal ingewikkelde materie, waarbij er een kruising wordt gemaakt vanuit 2 homozygoot gekweekte rassen (als ik het zo goed omschrijf). Er staat hier een leuk artikel over: https://www.nemokennislink.nl/publicaties/eerst-een-mooie-plant-dan-een-goede-lijn
groetjes,
Diana
Hier zitten minstens zoveel hommels op de tomaten als op de zonnebloemen. Ik ervaar net dat ze tomaten echt interessant vinden ondanks het feit dat er hier heel veel bloemen in de tuin staan.
Ik durf dus niet zomaar zaden houden. Ik scherm de bloemtrossen af en van die trossen hou ik zaadjes bij.
Trouwens, het valt regelmatig voor dat zaden van moestuiniers gekruist zijn. Dus ben ik zeker niet de enige met geïnteresseerde hommels.
Tomaten die dichter bij de wilde tomaten staan (bestomaatjes en sommige oude rassen) hebben trouwens geen gesloten bloem. Die kunnen dus ook door de wind kruisen.
Hallo Ann,
Dankjewel voor je antwoord.
Ik zie hier zelden of nooit een hommel op een tomatenbloem. In de kas zijn sowieso veel minder insecten, maar ze vliegen er op bewolkte koele dagen en in de avonduren nog wel rond. En dan zie ik ze eigenlijk nooit op een tomatenbloem, hooguit 1 of 2 keer per jaar zie ik een bestuiver op een tomatenbloem en dan vind ik het ook heel opvallend. In principe vliegen ze hier ruim rond de tomatenplanten en komen bij de bloemen van komkommers, pepers en aubergines terecht.
Ik oogst toch al zeker 10 jaar mijn eigen tomatenzaden, in kas en buiten, en nog geen 5% daarvan lijkt gekruist te zijn. Ik kan het natuurlijk nooit voorkomen of beloven want zoals gezegd lijkt mij kruisbestuiving zeker mogelijk, maar van de ruim 50 rassen die ik dit jaar teelde waren er iets meer dan 40 favoriete rassen die ik dus uit zelfgeoogste zaden heb opgekweekt, en van die 42 rassen trof ik 2 duidelijk gekruiste planten, één van de 2 Black Krim planten en 1 van de 2 Amish Paste planten, en alle andere planten/rassen kwamen soortecht terug (terwijl ik niet isoleer of andere speciale maatregelen neem anders dan een afstand van minimaal 1 meter tussen 2 planten waarvan ik zaden oogst.
Ik heb gisteren even een foto gemaakt van de bloempjes van het wilde tomaatje Solanum spontaneum (in de buitenteelt): https://www.mooiemoestuin.nl/solanum-spontaneum-bloempjes/ en daar zie ik open bloempjes maar toch zeker ook gesloten bloempjes.
Het is wel een leuke en interessante discussie!
Ik heb zelfs nog bedacht of hommels die aan tomatenbloempjes hangen dat bloempje/die tomaat kunnen bevruchten wanneer ze eraan gaan hangen, ook als ze niet naar binnen kunnen, want uiteindelijk levert zo’n grote hommel die aan zo’n bloempje hangt ook luchtverplaatsing op, net als wanneer we tegen de plant tikken. Het is misschien vergezocht maar misschien ook nog voor delen van trossen mogelijk 🙂
groetjes,
Diana
Wilde tomaten (solanum pimpinellifolium, spontaneum, etc) zouden een uitstekende stamper hebben en zo makkelijker kruisen.
Ik heb ze daarnet eens geïnspecteerd maar mijn lekenoog ziet er niets anders aan.
Ik dek van elk ras een trosje bloemen af voor de zaadoogst. Vaak mislukt het. Ik denk dat het, zelfs in het luchtig zakje van gaas, nog te vochtig of warm is en daardoor de bloem zichzelf niet kan bevruchten.
Ik volgde onlangs een hommel die bloemetje voor bloemetje elke bloem van een bestomaat bezocht. Dan vloog hij even snel over de meloenen en watermeloenen maar had geen interesse en weg was hij. Een duidelijke voorkeur voor de tomaatjes. Gek he, hoe het zo kan verschillen van tuin tot tuin. Maar wel interessant.
Nog even ter vervollediging, alle rassen die ik van jou heb zijn raszuiver hier in de tuin 🙂
Hallo Ann,
Het is inderdaad een leuke en interessante discussie!
Ik ben blij dat de zaden die je van mij hebt in ieder geval allemaal soortechte tomaten hebben voortgebracht!!
Dat neemt niet weg dat er zeker ook tussen mijn zelf geoogste tomatenzaden kruisingen kunnen zitten, of dat ik per ongeluk een zaadje bij het spoelen in een zeef over het hoofd zie die zo bij andere tomatenzaden terecht komt. Ik vind het altijd erg vervelend als dat gebeurt. Aan de andere kant, ik kocht het ras Eros, voor bijna 3 Engelse ponden bij een officiële zadenwebshop, en daar bleek 1 van de 2 planten ook niet soortecht te zijn. Zelf zaden oogsten neemt altijd een risico met zich mee, voor hobbytuinders maar dus ook voor professionele zadentelers. Dat is dan een beetje een geruststelling 🙂 .
groetjes,
Diana
De hommels helpen met zelfbstuiving door met hun vleugelspieren de bloem te schudden. Hierdoor wordt de opbrengst groter dan bij wind of tikken.
Je kunt zelfs zien of een bloem door een hommel is geschud, hij bijt nl in de bloem.
Ik herinner mij een interview van een paar jaar geleden voor de radio met een imker die met zijn bijzondere bij/hommel ras naar China ging. Hij ging de Chinese tomaten kwekers leren hoe ze deze bijen in hun kassen kunnen houden voor de bestuiving. hij was daar erg succesvol mee.
Laatst heb ik ergens gelezen dat hommels, als ze niet in de bloemen kunnen, ook wel aan de zijkant van een bloem gaatjes maken. Misschien is dat hoe ze bij de nectar van gesloten bloemen kunnen komen?
Hier een stukje van Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hommels#Bestuiving
Hallo Inge,
Ook jij dankjewel voor de reactie! Is ook nog een optie, ik let er natuurlijk nooit op, ga vaak pas bij een tomaat kijken als het bloempje is afgevallen en de tomaat aan het groeien is. Maar ik ga er volgend jaar zeker eens op letten (nu heeft het geen nut meer, de bloei is hier zo goed als voorbij, we zijn ondertussen al de op-één-na bovenste trossen tomaten aan het oogsten).
groetjes,
Diana
Ik kweek al enkele jaren tomaten in een kast, onder aan afdak en gewoon buiten in open lucht. Ik heb een tiental verschillende rassen.
Indien er al eens een tomaat door kruisbestuiving zou ontstaan zijn dan zal men dat aan die tomaat min of meer duidelijk zien vermoed ik.
Ik neem dan ook steeds zaad van tomaten die volledig voldoen aan de eigenschappen van het specifieke ras. Tot nu nog geen struiken gehad met kruisbestuiving.
Hallo Daniël,
Je zult pas bij de nakomelingen zien dat een tomaat is gekruist, en nooit aan de bloem lof tomaat die op dat moment is kruis bestoven, die zal er altijd uitzien zoals de andere tomaten van dat ras. Tenminste, ik weet niet of je dat bedoelde maar in ieder geval voor alle duidelijkheid.
Maar als je de tomaten buiten onder een afdakje teelt, en je hebt al jaren dezelfde rassen zonder kruisingen, dan zou het inderdaad zeker betekenen dat tomaten ook in de buitenteelt dus zeker niet makkelijk kruisen.
Dankjewel voor je reactie!
Diana
Hallo Diana,
Vandaag heb ik net de eerste Coral queen tomaat geoogst voor mij blijft hij/ zij de favoriet . Ik dacht te weten dat jij die tomaat uit kruising had verkregen dus ik zit nu met de vraag : hoe is die heerlijke tomaat ontstaan ???? Als jij hem niet gekruist hebt ?
Groetjes Simone
Hallo Simone,
Leuk!! Ik heb de Coral Queen dit jaar ook weer gezaaid en ze is hier zeker ook een heerlijke en mooie tomaat, een echte favoriet.
Ik vrees dat het voor altijd een mysterie zal blijven 🙂 . Ik heb de zaden zeker 8 of 9 jaar geleden een ruil gekregen van iemand uit Hongarije of Bulgarije. De naam op het zakje zaden was Hartman’s Yellow Gooseberry, dat is een gele cherrytomaat. Maar dat klopt dus niet, en of ze een kruising is tussen die cherrytomaat en een andere tomaat, of gewoon een slordig/verkeerd gelabelde tomaat, ik weet het niet. Ik heb daarna ook nooit meer met hem geruild omdat er wel veel kruisingen of in ieder geval niet kloppende tomatenrassen tussen zijn zaden zaten.
Ik weet dus niet eens of ze een kruising is, of misschien wel gewoon een bestaand ras dat eigenlijk al een andere naam heeft. En tussen de ruim 12.000 tomatenrassen valt niet te zoeken, en ik wil haar zeker niet aan een bestaand ras koppelen, want ik weet het gewoon niet. Vandaar maar een eigen naam gegeven, want ze was en is nog steeds gewoon te lekker en mooi en veel om verloren te laten gaan 🙂 .
groetjes,
Diana
Ik heb geen opmerking over de kruisbestuiving, wel over het kweken van tomaten in kas. Ik heb een paar keer “gewone” tomaten gekweekt en nu Ceylon tomaten. Zowel de gewone tomaten als de Ceylon waren totaal smakeloos. Kan iemand mij hierover advies geven?
Hallo Machteld,
Ik weet niet welke ‘gewone’ tomaten je hebt geteeld en ik ken het ras Ceylon zelf niet. Maar er bestaan rassen die heel weinig smaak hebben (zoals de eerste blauwe tomaten, sommige roma’s, etc.). Waarom jouw tomaten smaakloos zijn kan ik niet goed beoordelen, maar het kan dus door het ras komen, maar deels ook door bijvoorbeeld bemesting. Kali staat erom bekend dat het de smaak en houdbaarheid van tomaten bevordert.
Dit is de Ceylon: https://store.tomatofest.com/Ceylon_Organic_Tomato_Seeds_p/tf-0105.htm, en dat zou volgens Tomatofest (en die is best goed te vertrouwen).Misschien kun je daar even checken of jouw Ceylon de echte Ceylon is (door foto’s en eigenschappen als vorm, kleur, vroegheid, etc. te vergelijken), want ik weet niet waar je de tomatenzaden hebt gekocht, maar er is dus altijd kans dat je gekruiste tomatenzaden hebt gekocht (of als het een heel slechte verkoper is misschien zelf slordig gelabelde en dus niet kloppende zaden).
Jammer dat je nog steeds geen echt lekkere tomaat van eigen teelt hebt gegeten, er bestaan echt enorm veel tomatenrassen die zoveel lekkerder zijn dan tomaten uit de winkel, ik hoop dat je volgend jaar meer geluk hebt!
groetjes,
Diana
Hoewel er een aantal wilde tomaten bestaan zijn onze tomaten allemaal afkomarig van 1 wilde soort (pimpinellifolium of ‘pimp’). Deze komt in het wild in Peru en Ecuador voor en levert tomaten zo groot (of klein) als een erwt.
Gek genoeg is de soort voor het eerst heel ergens anders gecultiveerd, nl in Midden Amerika. Dat gebeurde niet door kruisen maar door selectie. Hierdoor werd de tomaat groter, hoewel de kleur geel was. Onze naam komt ook uit dit gebied, van het Nahuatl woord xitomatl.
Pas in Europa is men door gaan selecteren en werd de kleur rood. De tomaat werd toen hier nog niet gegeten, maar was een sierplant.
Dat men de soorten door selecteren heeft gecreeerd heeft een nadeel. Ze zijn gevoelig geworden voor plagen waar de oorspronkelijke soort imuun voor is. Die is nl een stuk giftiger en ook nog eena bestand tegen de meeste (pseudo)schimmels.
Dat is de reden dat men tegenwoordig probeert de commerciele soorten weer te kruisen. Met de ‘pimp’ mag dat niet (volgens vn-verdragen mag dat alleen met toestemming van peru of ecuador) en dus gebruikt men nu andere wilde soorten mn de ‘habrochaites’.
Bij kruisen trek je met een pincet het omhulsel weg zodat men bij de stamper ed kan komen. En dan met een wattenstaafje het stuifmeel aanbrengen. Dit doe je met een aantal bloemen, de rest verwijder je zodat je alleen gekruiste vruchten/zaad hebt.
Dan zo’n 5 generaties selecteren en/of eventueel terugkruisen, zodat je de gewenste eigenschappen overhoudt.
Hallo Mario,
Ook jij hartelijk dank voor je bijdrage!
Interessant om te lezen!!
groetjes,
Diana
Hallo Diana,
Heel hartelijk bedankt voor je info! Het zal kaligebrek zijn waarschijnlijk want daar hebben meer planten las van gehad. Ik ben zo bij met je antwoord!
Machteld
Hoi Diana,
De tomaat zoals die er tegenwoordig uit ziet is door kruisen tot stand gekomen, er is onder andere geselecteerd op de mogelijkheid om zichzelf te bestuiven. Bij wilde tomaten (waaruit onze tomaat is ontstaan) is dit niet het geval. Daarbij moet er pollen van de ene plant via bijen overgebracht worden op de stamper van de andere plant. Het voordeel van de mogelijkheid om zichzelf te bestuiven is dat als je zaad wint je (bij een raszuivere plant) weer hetzelfde tomatenras terugkrijgt als je deze zaait én je kan ook bij één plant met bloemen al tomaten krijgen. Je kan het verschil in bloem zien tussen wilde en gecultiveerde tomaten: bij wilde tomaten steekt de stamper een stukje uit de bloem, bij gecultiveerde is dit meestal niet het geval. De stamper zit in de bloem.
Voordat de bloem open gaat laat het pollen al los van de meeldraden. De bloem wordt dus al bestoven voordat deze open gaat. Als je dus tomaten wilt kruisen met een ander ras zul je al ruim voordat de bloem open gaat de meeldraden moeten verwijderen.
De reden dat er toch hommels worden gebruikt bij tomatenkweek is dat door beweging van de hommels (oa de vleugels) het pollen in de bloem loskomt en op de stamper valt. (In kassen waait het niet, dus doen ze het zo). Ipv hommels wordt er ook wel eens een trilapparaatje gebruikt (elektrische tandenborstel doet het prima)
Hallo David,
Dankjewel voor je uitleg, interessant!!
groetjes,
Diana
Voor iedereen die dit prachtige nieuws gemist heeftSolynta maakt aardappel resistent tegen phytophthora
AKKER- & TUINBOUW22 AUG 2017 OM 09:25UUR
Het Nederlandse bedrijf Solynta presenteert woensdag aardappelen met tweevoudige weerstanden tegen phytophthora, waarbij geen gebruik is gemaakt van genetische modificatietechnieken.
ik weet alleen nog niet of dit ook voor de tomaat positieve gevolgen heeft ( je kunt aardappels gebruiken als onderstam misschien ook niet meer vatbaar?
Diana weet je hier misschien meer van ?,lijkt me super nieuws.
Groet Michel .
Hallo Michel,
Dank voor de tip! Gelijk even gegoogeld, kijk even op o.a. deze link: https://www.hollandbio.nl/nieuwsberichten/solynta-wil-hybride-aardappel-vermarkten
Het gaat allemaal wel even duren want volgend jaar worden er eerst met proefvelden gestart, eer dat wij als hobbyisten deze ‘diploïde hybriden’ kunnen kopen zal nog wel een paar jaar op zich laten wachten. En pas daarna zal men vast gaan kijken of er ook iets voor tomaten kan worden gedaan, alles zit vast flink dichtgetimmerd in patenten (en dat zou ik ook doen :-).
Maar er wordt in ieder geval heel hard aan een echt resistent ras gewerkt, en dat is altijd positief nieuws!
groetjes,
Diana
Hallo Diana,
Wat een prachtige foto’s en goede uitleg heb je gegeven! Nu hopen dat meer mensen inzien dat hommels en bijen zó belangrijk zijn.
Groet,
Jaap
Hoi Diana,
Ik las toevallig voor dit artikel dit artikel in het NRC.
https://www.nrc.nl/nieuws/1991/05/06/hommels-helpen-bij-telen-van-tomaten-6966132-a1078173
Het probleem blijkt te zijn dat er wel stuifmeel, maar geen nectar in tomatenbloemen zit.
Hierdoor zijn ze minder aantrekkelijk dan andere bloemen.
Aan de wind hebben ze genoeg.
Om het artikel kort uit te leggen, ze geven de hommels suikerwater en dan halen ze wel stuifmeel om honing te maken.
Groet Balder
Hallo Balder,
Dankjewel voor de link naar het artikel, leuk en leerzaam!
Ik zag eens een leuke aflevering van de Keuringsdienst van waarde, daarin zie je niet alleen hoe professionele telers de tomatenplanten voeden, verwarmen en belichten maar je ziet ook hoe hoog/lang ze zijn en hoe ze worden bevrucht.
Hier in de kas volstaat gelukkig het eenmaal daags tikken 🙂 . Omdat ze niet aantrekkelijk zijn voor hommels is er er ook weinig kans op kruisbestuiving. Ik hoor soms wel van mensen die tomaten buiten telen dat de planten daar wel beter worden bezocht door hommels.
De link naar de aflevering over de teelt van tomaten: https://www.npo3.nl/keuringsdienst-van-waarde-food/09-06-2016/KN_1680884
groetjes,
Diana
tomatenbloemen worden bij mij wel degelijk door bijen en wespen bezocht maar op een zonnige dag en dan gaan die bloemen wel open zoals er nog veel gewassen doen.Ik heb wel degelijk verschillende vruchtvormen want ik ze verschillende rassen rode tomaten naast elkaar.Het is dus ook niet zo dat kruisbestuiving pas in het zaad alleen tot uiting komt maar in de ontwikkeling van de bestoven vrucht ook , wat trouwens de essentie is van een vrouwelijke bevruchte cel door de kenmerken van mannelijk materiaal
Hallo Marc,
Ook ik geef in dit blog aan dat tomatenbloemen soms wel opengaan en dan dus ook bestoven kunnen worden, al is het niet vaak (en zeker niet in de kas waar het extra warm wordt en weinig insecten vliegen).
Ik teelt nu ruim 30 jaar tomaten, waarvan de laatste 25 jaar wel zo’n 80 planten per jaar, dus ik heb best veel rassen, planten, bloemen en vruchten gezien: ik ben van mening dat kruisbestuiving niet aan de tomaat te zien is. Ik weet niet of je bioloog of anderszins in landbouw of genetica of zo opgeleid bent? Want dan ben ik heel benieuwd naar je mening en vooral uitleg hoe dat zou werken. Ik zie alleen maar verschil in vruchten als er na kruising (in een vorige teelt) nog geen stabiliteit is, bijvoorbeeld met nieuwe rassen als Lucid Gem, Alice Dream, etc.. Maar ik heb bijvoorbeeld nog nooit een gele tomaat in een plant met rode tomaten gezien. Variatie in vruchtgrootte is er natuurlijk altijd, zeker bij heirloom en zaadvaste rassen, bij F1-hybriden zie je dat al veel minder (terwijl die ook kunnen kruisbestuiven en dus varioatie zouden moeten laten zien, als jouw theorie zou kloppen).
Je laatste zin begrijp ik ook niet goed: de essentie van een vrouwelijke bevruchte cel door mannelijk materiaal zorgt voor een andersoortige vrucht? Maar een tomaat is toch geen nieuw leven zoals dat bij mensen en zoogdieren gaat? Een tomaat is niets anders dan een omhulsel, het zaadje is het nieuwe leven. Ik schreef eens dit blog over het kruisen bij pompoenen: Kruisen. Mocht je na het lezen van dat blog (en van de soms informatieve reacties) een andere, wetenschappelijk bewezen uitleg hebben, dan hoor ik het heel graag.
Ik vind het een heel interessante discussie, en er zijn zoveel meningen over dat ik hoop dat een bioloog of geneticus me voor eens en altijd zou kunnen vertellen hoe het echt zit :-).
groetjes,
Diana
Hoi Diana,
Wat een interessant artikel! Ik vond het omdat ik aan het zoeken was naar info rond kruisbestuiving bij tomaten. Ik ging er altijd vanuit dat ze zaadvast zijn en oogst al jaren de zaden. Dit jaar leek er iets gek aan de hand, eerst dacht ik dat ik naamkaartjes had verwisseld, maar nu weet ik bijna zeker dat er heel wat kruisbestuiving is plaatsgevonden en ik heb dus verschillende “nieuwe” rassen. Er zijn in onze serre altijd veel bestuivers aanwezig, ook op de tomatenplanten, dus het mysterie is opgelost!
Dankjewel!