Tomaten dieven

Op de pagina over de teeltzorgen bij tomaten heb ik al een aantal foto’s geplaatst over het dieven van tomaten (kijk daar vooral nog even als je voor het eerst tomaten dieft). Ik heb afgelopen week mijn eerste grote ronde gemaakt in de kasjes; alle tomaten opbinden, dieven, tikken, en zelfs de onderste 1 of 2 bladeren al wegknippen, vervolgens wieden en tot slot water geven. Ik heb er een hekel aan als er blad op de grond hangt, het is ergens iets tussen gewoonte, het onoverzichtelijk vinden, en het idee dat als het blad op de (vochtige) grond ligt/hangt er eerder kans is op schimmels.

En tijdens mijn ronde zag ik natuurlijk ook wel weer wat bijzondere gevallen, waarbij je de draad makkelijk kwijt kunt raken. Lang leve heirlooms en zaadvaste rassen (die er toch iets ‘bevattelijker’ voor zijn dan hybriden – maar ik noem dat tegelijkertijd hun charme, net als de gedrochten uit het vorige tuindagboek).

Ik heb er maar wat foto’s van gemaakt en bewerkt, wellicht herkent iemand een situatie als hieronder genoemd en helpt het om te beslissen wat wel of niet weg te halen.

Nou, tomaat 1:

Die is makkelijk, om even in te komen 🙂 De groene pijl is de hoofdstam, altijd (of bijna altijd) te herkennen aan de bloemtros die er aan vast zit. Rood is de dief, en best wel een grote al. Geel is de bloem, groen de hoofdtak en die bind je aan, rood is de dief en die verwijder je.

Makkie. Iets lastiger:

Plant topt zichzelf. Want boven de bloemtros (geel) is geen vervolg van de hoofdstam. De groene pijl is eigenlijk een dief, ze ontwikkelt zich (maar dat is amper te zien op deze foto) vanuit een oksel. Maar aangezien er geen hoofdstam meer is zou de plant ophouden te groeien (en dus ook ophouden met nieuwe bloemtrossen te maken) als je ook de dief zou verwijderen. En dus behoud je in dit geval de dief, die bind je aan (voorzichtig want in het begin zijn ze vaak wat dunner, zachter en breekbaarder dan de hoofdstam). En zo maak je van een dief weer een hoofdstam. Ze wordt later vanzelf sterk, gaat ook weer bloempjes en dieven maken, en op een gegeven moment zie je er niets meer van dat ze ooit dief was, dan is ze gewoon hoofdstam met een knikje.

Ook een leuke:

Rode pijlen zijn de dieven, dat is makkelijk, die mogen weg. Gele pijlen zijn de bloemtrossen. Maar wat is nu wijsheid. Ook deze plant heeft zichtzelf getopt maar dit is veel lastiger te zien. De rechter groene pijl lijkt de hoofdstam, die bind je normaal gesproken aan. Maar ook zij is geen vervolg van de hoofdstam met bloemtros maar komt uit een oksel. En boven de onderste gele pijl/bloemtros volgt nog een gele pijl/bloemtros. En daarnaast dan weer een groene pijl met een duidelijk dief (vanuit de oksel).  Je kunt er voor kiezen om alles weg te knippen op de ene of twee bloemtrossen na en dan de rechter (grote) groene pijl/dief als hoofdstam aan te gaan houden. Maar ik heb er zelf voor gekozen de rechterdief weg te knippen. Dan kan ik makkelijk beide bloemtrossen behouden, en ik heb de kleine linkerdief (bovenste groen pijl) gekozen als vervolghoofdstam. Maar het kan dus allebei, wat je handiger vindt, wat net wat makkelijker op te binden is.

Tot slot nog één:

Wat is de dief, sterker nog, er moeten 2 dieven zijn en 1 hoofdstam. Maar hier groeit er ineens een bloemtrosje midden op de hoofdstam, en die hoofdstam vertakt zich vervolgens in 3 gelijke stammen. Nou, je mag zelf kiezen. Uiteindelijk is het belangrijkste dat je gewoon 1 hoofdstam aanhoudt en er 2 weghaalt (eigenlijk hoeft dat ook niet eens, je kunt ook verder groeien op 2 stammen, maar die moet je allebei aan gaan binden en je moet dan beide stammen gaan voeden, maar ook weer dieven, dat is 2 keer zoveel dieven en daar kun je maar beter niet meer mee experimenteren want dan zou het wel eens een rommeltje kunnen worden – oftewel – alleen voor gevorderde twee-stammen-kwekers :-)).

Ik heb er voor gekozen om de linker en middelste ‘dieven’ te verwijderen en de rechtertak met gele pijl aan te houden als hoofdstam. Omdat die iets dikker en steviger lijkt, en omdat (niet op de foto te zien) er in de top al weer een nieuw bloemtrosje wordt gemaakt.

Eigenlijk dus ook allemaal niet zo heel moeilijk, gewoon eerst even heel goed kijken voor je gaat knippen, bedenken wat de meeste bloemen = vruchten gaat geven, en (bij stamtomaten) altijd zorgen dat je maar 1 stam overhoudt die je aan kunt binden.

Ik kwam bij mijn eerste ronde gelijk al vrolijke verrassingen tegen. Zoals deze:

Eerste tomaatje (het ras Paul Robeson heeft de eer het eerste tomaatje te hebben gemaakt van dit jaar), nog maar baby hoor, maar ze is bevrucht en gevormd, nu groeien….. en rijpen. Het duurt dus nog wel een paar weekjes, maar het begin is er!

Ook het eerste paprikaatje is gevormd, in dit geval (zoals bijna wel verwacht), de Mini Bell, een altijd vroeg en klein paprikaatje dat ik dus al een paar keer eerder teelde.

En hoe gaat het verder in de tuin? Nou, er blijkt leven na nul aardappelen te zijn :-), er kiemen nieuwe maïszaailingen, we krijgen zowaar wat doperwtjes en kapucijners (maar ik hoef de vriezer er niet voor aan te zetten :-)), de kolen doen het boven verwachting goed, de bonen staan er prima bij, de worteltjes kiemden niet en hebben we opnieuw gezaaid, kortom ‘business as usual’ :-).

Nog even een foto van een Salvia die ik erg mooi vind en al weer is gaan bloeien:

Salvia Dancing Dolls, ik weet even niet of ze nu een microphylla of x jamensis is, en ik las op internet dat ze zelfs een greggii zou kunnen zijn, deze Salvia-species lijken veel op elkaar en vind ik zo moeilijk van elkaar te onderscheiden dat ik niet eens over ga verzinnen. Doet er ook niet toe, mooi is ze, en als ik dan bedenk dat ze vanaf nu blijft bloeien tot het gaat vriezen (soms tot begin november maar soms ook wel tot in december), ze veel hommels lokt, dat blad en bloemen eetbaar zijn (lekker in thee), dan is het toch niet vreemd dat deze Salvia’s tot mijn favorieten behoren.

Tot slot nog even een opmerking: ik heb het druk, echt heel erg druk, ben ook al weer begonnen met het maken van een nieuwe zadenlijst voor dit jaar (ja, ja, nog niks te oogsten maar wel al foto’s maken, beschrijven, indelingen maken, alvast namen erin zetten, etc.). Ik had, ik schrik er zelf ook een beetje van, in mijn vorige tuindagboek 89 reacties, inclusief mijn eigen antwoorden, zoveel dat ik het overzicht kwijt raakte en niet meer wist wat ik wel en niet had beantwoord. Dus alsjeblieft, heb een beetje medelijden met me, het gaat me niet meer lukken om elke dag antwoord te geven op vragen, niet als ik zelf nog wil tuinieren en aan een nieuwe zadenlijst wil beginnen, en ook nog wil slapen :-). Ik hoop dat je zoveel mogelijk antwoorden op vragen gewoon op mijn website kunt vinden. En dat als je vragen hebt, andere lezers mee kunnen denken en beantwoorden.

Tot slot nog even een foto van een erg lekkere cake die ik vorig weekend bakte, een blauwe bessencake (met de allerlaatste blauwe bessen van eigen tuin uit de vriezer, met citroen en munt, en een zelfgemaakte lemoncurd erbij. Was niet moeilijk te maken, en erg lekker! Het recept vind je hier: Blauwe bessencake met citroen-muntsiroop