Mount Vesuvius

• Plant: Stamtomaat
• Tomaatsoort: Romatomaat
• Kleur: Rood
• Grootte: 3,5 tot 4 centimeter
• Gewicht: 18 tot 27 gram
• Opbrengst: Goed
• Teeltduur: Middelvroeg

Bijzonder tomaatje. Iets groter dan een cocktailtomaat, en alle tomaatjes hebben de karakteristieke vorm die je op de 2 foto’s ziet; smalle schouders, een dikke buik en een puntje onderaan de tomaat. De tomaatjes hangen ook uniform in de tros; netjes recht en op rij, 6 tot 9 tomaatjes per tros, de trossen hangen vrij dicht onder elkaar langs de hoofdstam.

Dan de tomaat zelf; heel smaakvol, compleet met zoetje en zuurtje. En vlezig en opvallend weinig sap; weinig sap in de holtes maar ook niet veel sap in het vlees zelf. Deze tomaat schijnt op de Vesuvius geteeld te worden, en daar worden de tomaatjes in een soort van ristra’s gehangen (bij elkaar in een streng opgebonden) en opgehangen. En dan zijn de tomaatjes zo lang houdbaar dat ze er de hele winter tomaatjes van kunnen gebruiken.

Ik kon op 11 juli de eerste rijpe tomaatjes oogsten, en daarmee is ze een middelvroeg ras; vooral geschikt voor de teelt onder glas, alleen in een heel mooie zomer ook een kans van slagen in de buitenteelt.

De opbrengst is goed, niet heel groot dus, maar doordat de trossen zo dicht op elkaar hangen kon ik nog wel van 9 trossen (x gemiddeld 8 tomaatjes = 72 tomaatjes per plant) oogsten.

Mocht je meer willen weten over dit bijzondere tomaatje: google even op tomato Mount Vesuvius voor mooie foto’s van de samengebonden tomaatjes, en kijk even hier voor de discussie over het ras, etc.: Tomatoville

Edit 25 oktober; het blijkt dat dit tomaatje echt enorm lang houdbaar zou kunnen zijn. Op het moment dat ik dit schrijf (25 oktober) liggen er 7 tomaatjes sinds 17 september op een keukenpapiertje te rusten, en wachten wij tot hoe lang ze goed blijven:

Edit: op 6 december zijn er nog 4 van de 7 tomaatjes levend, 3 zijn er langzaam gaan verkleuren en zacht geworden, maar met beter (voorzichtiger) oogsten en bewaren (koel, apart van elkaar in een eierdoosje of juist halfrijpe geplukt en in tros gehouden) is ze dus wel echt heel veel langer houdbaar dan de gemiddelde tomaat. Ik moet daar wel bij melden dat de smaak er bij het bewaren niet op vooruit gaat; niet vies en zeker niet rot, maar het lijkt alsof in de lange tijd het zoetje verdwijnt. En dan blijft er een fris smakend tomaatje over zonder extra zoetje.

Ik heb er in dit tuindagboek ook nog iets over geschreven (onderaan de pagina): Oogst en bewaren en in dit tuindagboek: Van alles en nog wat