Emalia

• Plant: Stamtomaat
• Tomaatsoort: Romatomaat
• Kleur: Bicolor
• Grootte: 3 tot 4 centimeter
• Gewicht: 29 tot 41 gram
• Opbrengst: Goed
• Teeltduur: Laat

Een tomaatje met een verhaal, want zonder goede uitleg kan dit nog wel eens een teleurstelling worden. Aanvankelijk was ik zelf ook teleurgesteld: de smaak bij de eerste geoogste tomaatjes was echt niet lekker. Het moment van oogsten was al lastig te bepalen want ze rijpt van groen met donkergroene streepjes naar donker olijfgroen met mahonierode streepjes. Donker met donker dus, en heel stevig, zo stevig dat je niet kunt voelen wanneer ze rijp is want de tomaatjes worden niet zachter.

Ik oogstte wat tomaatjes die er toch echt rijp uitzagen in juli. Ugh, echt niet lekker, heel droog en stevig maar ook nog eens weinig smaak. Wellicht geschikt om te konfijten, of in stoofschotels met stevige smaken, maar zeker niet om zo van te eten. Misschien toch langer laten hangen: maar in augustus waren ze ook niet lekker, net zo hard en stevig en smakeloos. Ik gaf het op en liet de rest van de tomaatjes hangen, gaf de planten ook weinig of geen water meer, met het idee dat ik ze dan aan het einde van het seizoen misschien nog wel in de soep kon gooien.

Tot ik in september toch nog eens een tomaatje proefde: stevig en droog maar niet zo hard meer, en een heerlijke warme en aardse tomatensmaak, met zoetje en weinig zuur. Ik moest aan tumtummetjes en rode wijn tegelijkertijd denken 🙂

Op de uitgelichte afbeeldingen bovenaan zie je dus tomaatjes zoals je ze vooral niet moet oogsten, nog teveel groen, de onderste foto maakte ik in september vlak voor de oogst en dan zie je dat de kleur veel meer rood is en veel minder groen (op het voorste tomaatje na).

Ze is dus wel echt lekker!! Maar alleen geschikt voor de teelt in de kas, en alleen als je genoeg geduld hebt, want je moet de trosjes tomaten lang laten hangen. In de buitenteelt zouden de tomaatjes waarschijnlijk aangetast worden door Phytophthora of barsten door de regen.

Na de late oogst in september zijn de tomaatjes behoorlijk lang houdbaar, bij voorkeur aan het trosje dat je in geheel afknipt. Hoe lang durf ik nu nog niet te zeggen maar ik schrijf dit op 22 oktober en de meeste tomaatjes zien er nog prima uit, een paar beginnen een beetje te rimpelen maar ik heb nog geen tomaatje met rot of schimmel gezien (ruim een maand na het oogsten). Ik hoop hier later nog eens te schrijven hoe lang ik de tomaatjes uiteindelijk heb kunnen bewaren. Bedenk wel dat bewaartomaatjes in de manden dat ze bewaard worden minder smaakvol worden omdat de suikers in de tomaatjes worden omgezet. Maar zelfs minder lekker (in smaak vergelijkbaar met tomaten uit de winkel maar dan toch fijn van eigen oogst) is toch nog waardevol. Of je eet ze gewoon in september/oktober op, ze zijn dan echt alsnog heerlijk van smaak :-). Of beter nog: droog ze, konfijt ze, maak ze in een chutney in, daarin komen de smaken gewoon het best to hun recht, ook omdat ze zo vlezig zijn dat ze niet tot moes/kapot koken.

Edit 28 december: tussen sinterklaas en kerst begaven de in september geoogste tomaatjes het. Toen begonnen de eerste ondertussen verrimpelde tomaatjes het te begeven, ze zijn dus maximaal ongeveer 2,5 maand te bewaren (maar het allerlekkerst direct na de oogst als ze zo lang mogelijk aan de plant heeft mogen rijpen).

Nog even over de plant: de eerste tros bevat 10 tomaatjes en daarmee is de opbrengst niet groot (ik teelde haar op 2 stammen en dat vergoot de opbrengst al aanzienlijk), maar vanaf de 4e tros verdubbelde het aantal tomaatjes per tros ook nog eens naar 18 tot 20 tomaatjes per tros. En daarmee is de opbrengst zeker goed te noemen.