Buratino
- Plant: Stamtomaat
- Tomaatsoort: Romatomaat
- Kleur: Oranje
- Grootte: 5 tot 10 centimeter
- Gewicht: 41 tot 128 gram
- Opbrengst: Redelijk
- Teeltduur: Laat
Eerlijk is eerlijk: ze was niet mijn favoriete tomaat van 2023. En de smaak was daar echt niet de oorzaak van: ze heeft een lekkere frisse en vooral fruitige tomatensmaak, compleet met genoeg zoet en een klein zuurtje. De tomaten hebben een iets langwerpige vorm, als een romatomaat maar toch ook weer een beetje anders, met zachte rondingen. Ik noem ze vaak ‘barbapapa’s :-), maar in dit geval dan met een vrolijk puntje onderaan. En de tomaten zijn onregelmatig in grootte, van klein tot behoorlijk fors, smal en soms juist breed, etc. Ondanks die roma/pastaherkomst is ze weliswaar vlezig maar zeker niet droog; genoeg sap om ook rauw uit het vuistje, op de boterham, in salades, etc. te eten. Of natuurlijk voor een mooie zachtoranje tomatensoep of -saus.
Nee, aan smaak, vorm en die mooie zachtoranje kleur lag het zeker niet. Het was meer de combinatie van vroegheid en opbrengst. Ik kon in de kas pas op 20 juli de eerste rijpe tomaat oogsten, en daarmee is ze vooral geschikt voor de teelt onder glas. Vervolgens hingen in de onderste tros slechts 3 tomaten (die gemiddeld groot zijn). Dat was dus een beetje tegenvaller.
Daar moet ik dan vervolgens wel weer wat positiefs over melden: zoals wel vaker bij zaadvaste rassen verdubbelde die opbrengst per tros zich wat verder bovenin de plant. En op 2 stammen telen hielp natuurlijk ook al want dan zijn er ruim 60% meer trossen = opbrengst. Maar aan de andere kant; eer die tomaten in dubbel trossen bovenin de planten rijpten was het wel al eind september. Ook niet erg. Maar al met al gewoon niet voldoende om in mijn favorietenlijst van dat jaar te mogen staan 🙂
In de droge junimaand zag ik ook wel 2 tomaten met neusrot (tomaten met een puntje onderaan zijn daar altijd al extra gevoelig voor) maar dat viel zeker mee in vergelijking met een romatomaat als Pink Icicle (die dichtbij stond) waar de heft van de tomaten in een tros wel neusrot had.
Dus: toch ga ik haar nog eens een keer zaaien, op internet wordt ze regelmatig ‘middelvroeg’ genoemd dus misschien hadden de 2 planten dit jaar in mijn kas gewoon pech. En ze is mooi en lekker genoeg voor een nieuwe poging (wel voor alle zekerheid op 2 stammen).