Tevreden

Ik ben voorzichtig optimistisch. Ik schreef al eerder over de preimineervlieg, vorig jaar hebben ze onze volledige oogst van uien, sjalotten en prei verwoest. En dus hebben we afgelopen winter gezocht naar een oplossing.

Het leuke van tuinieren op een volkstuinencomplex is dat ik kan vergelijken. Sommige mensen doen niets en wachten af (of weten het niet of hebben er vorig jaar geen last van gehad en hopen dit jaar op hetzelfde), sommige mensen dekken af met vliesdoek, sommige mensen hebben een (biologisch) spuitmiddel gekocht. Wijzelf kochten een net dat zo fijnmazig is dat de preimineervliegen (nog geen millimeter groot) er niet doorheen kan.

Het is nog vroeg, we kunnen er natuurlijk nog niet veel over zeggen, maar het lijkt goed te gaan. Mooi is anders maar we wennen eraan. En ik heb wel rode, roze en paarse eenjarige bloemen ernaast uitgeplant, voor een beetje vrolijkheid naast het grote witte vlak.

Op de bovenste foto kun je al een beetje zien hoe fijnmazig het is (het is heel dik en glanzend, en zo fijnmazig dat als we water geven het water nog even op het net blijft hangen voor het er doorheen sijpelt). Zo ziet het vak er aan de andere kant uit:

Deze uien zijn al dikker, omdat dit de winteruien zijn. Erachter staan sjalotten, rode uien, reuzeuien en gewone gele bewaaruien. Helaas is er geen mogelijkheid tot combinatieteelt, de ruimte onder dit net is te kostbaar om er bijvoorbeeld ook worteltjes te zaaien. Dat is niet erg voor de uien want die staan toch beschermd, maar wel jammer voor de worteltjes. Om die reden hebben we die in een vak met veel verschillende andere soorten gezaaid, zoals afrikaantjes, bleekselderij, basilicum, salie, etc. (zodat ze voor de wortelvlieg hopelijk wat minder opvalt).

Zoals je kunt zien groeien de uien en sjalotten al tegen het net aan, omdat het zo fijnmazig is denk ik dat het eronder extra warm en tegelijkertijd iets minder licht is. En dus hebben we het geraamte waar het net overheen ligt wat hoger gezet. Een mooie gelegenheid om de planten eens goed te bekijken, gelijk het onkruid weg te halen, wat kali te geven en tot slot water geven en de tent dan weer te sluiten.

Ik tik het even af maar vooralsnog is er geen krulletje te zien (krullerig blad duidt op aantasting door de preimineervlieg). Na de verzorging hebben we het net er weer hermetisch over afgesloten. We hebben goede hoop dat het dit jaar goed gaat!

Tot slot nog even: door het coronavirus heb ik de afgelopen maanden weinig gebakken. Bakken is leuk maar ik vind het onder deze omstandigheden niet fijn/veilig om uit te delen, en zelf opeten is een heel erg slechte optie (invriezen is een optie maar dan moeten we het ook zelf opeten). En dus bedacht ik wat ik eens met rabarber kon doen (naast cordial, rabarbermoes inmaken, rabarberjam, rabarberlikeur, etc.).

En zo vond ik het recept voor rabarbersoep. Ik melde het Ruud die direct een vies gezicht trok. “Dat kun je de mensen op je website niet aandoen, dat soort rare recepten” was zijn eerste reactie, er vanuit gaand dat het niet lekker zou zijn. Maar het viel Ruud erg mee, hij nam zelfs nog een extra schepje en dat zegt genoeg. Een beetje vreemd maar wel lekker, beetje zuur, beetje zoet, pittig, hartig, het heeft bijna iets Oosters. Het is goedgekeurd door Ruud en dus heb ik het recept gelijk even op de website gezet.