Subtiel

Dit wordt een kort blogje. Want ik heb eigenlijk geen tijd. En dat komt omdat ik het te druk heb. In de tuin, en in de keuken. En als ik komende herfst nog een zadenlijst wil openen zal ik daar onderhand ook eindelijk eens hard voor aan het werk moeten. Ik heb achter de schermen al flink wat soorten beschreven maar het grootste werk moet nog gebeuren; oogsten, drogen, schonen verpakken, labelen. Dat betekent dat ik me een klein beetje terug ga trekken. Want anders krijg ik het gewoon niet af voor de winter.

Dat heeft helaas ook als gevolg dat ik minder tijd heb voor het beantwoorden van vragen. En dan bedoel ik niet alleen de vragen in de reacties op een blog, maar vooral ook alle mailtjes die ik krijg; van welke tomaat ik op de foto herken tot welk beestje wellicht een boerenkoolplantje kan hebben opgevreten. Van hoe rijp je een aubergine moet oogsten, en hoe je appelazijn kunt maken, tot of je nu nog bonen kunt zaaien. En wanneer de zadenlijst uitkomt, er zijn zelfs al een aantal mensen die zaden bestellen 🙂 . Ik ben weer terug op het niveau van opstaan en direct de computer aan, ontbijten terwijl ik typ en pas 2 uur later aan de dag beginnen. En dus bij deze het verzoek om me vooral in relatieve rust aan de zadenlijst te laten werken 🙂 . Alvast heel hartelijk dank!

Dat gezegd hebbende……

Ik heb een website waar mensen (ik hoop met plezier) mijn schrijfsels over tuinieren lezen. Maar eigenlijk kennen mensen me natuurlijk niet echt. Bij deze een klein inkijkje in waar ik van hou, en ik kan dat het beste illustreren met foto’s.

Ik ben eigenlijk een gematigde moestuinder. Ik hou van niet te veel, niet te groot, niet te hoog, niet te bijzonder en niet te opvallend. Ik hou niet van felle kleuren, en al helemaal niet van vreemde kleurencombinaties. Hieronder zie je wat voorbeelden (en voor alle duidelijkheid; je kunt dus op een foto klikken om die in volledig formaat te zien):

Een hoekje in onze kleine achtertuin. Best netjes zo, alleen jammer dat het zonnescherm niet meer helemaal uitgerold kan worden. Ach, we kunnen ook onder deze Musa basjoo zitten als we schaduw willen:

Een Dahlia in de moestuin, met bloemen zo groot als kinderhoofdjes (alhoewel, het hoofd van een grote volwassen vent is waarschijnlijk een betere vergelijking):

Aubergientjes. De aubergine in het midden is van het ras Tsakoniki, na de foto chutney van gemaakt, ze woog 743 gram, schoon aan de haak:

En dan nog even een foto van de subtiele kleurencombinatie van een donkerbladige Canna met rode bloemen, voor een roze bloeiende Polygonum oriëntale:

Nogal gewoontjes zijn deze tomaten van het ras Brad’s Atomic Grape:

En ook pepers zie ik het liefst in een niet al te opvallende kleur, zoals deze Chinese Five Colour:

En dan tot slot nog een foto van een lieflijk bloempje. De plant is ondertussen ruim 2 meter hoog, en elke bloem is ruim 25 centimeter lang. Een Brugmansia natuurlijk

En dat is dan wel een kleine samenvatting van mijn  voorkeuren. Heb ik dan niets nuttigs te melden? Nou ja, morgen naar de tuin, om bramen te plukken. En de eerste tomatenplanten zijn op en uitgeput en leeg en gaan we uit de kas verwijderen. En dat geldt ook voor een komkommerplant die dik in de meeldauw zit. En we gaan winterrammenas zaaien, en veldsla. En we kunnen pompoenen oogsten. En nog wat gezaaide snijbiet en paksoi uitplanten.

En ik heb het plan om een verhoogde bak met ‘wintersla’ te zaaien. Met daarin winterpostelein, slasoorten, rucola, mosterdblad. Daarover later meer!