Stilstaan en hollen

Nou moe, we zijn nog niet bekomen van de strenge vorst, en er komt een warme golf aan. Afgelopen week -12 (en dan was het hier nog minder koud dan in het noorden en oosten van het land), volgend weekend zou het wel eens 15 graden (boven 0) kunnen worden.

Dat zou heel fijn zijn. Dan kunnen we de Chamaerops-palm met zijn scherpe stekels, die nu in een loodzware stenen pot middenin de gang staat, weer naar buiten kunnen sjouwen. En dan kunnen we de via internet bestelde (fruit)planten en -boompjes en die juist vorige week zaterdag werden bezorgd, naar de volkstuin brengen. Het zijn allemaal winterharde soorten maar we hebben ze, omdat ze nog jong zijn en in pot staan, in de schuur gezet. Daardoor kunnen we nu al een week niet bij de fietsen (en dat is niet erg want de straat ligt hier in de schaduw en was/is als een ijsbaan).

Let niet op de rommel :-). Ik heb dit keer eens bij Tuinplantenwinkel besteld en ben vooralsnog zeker tevreden over mijn bestelling (waaronder een braam (Chester Thornless), 2 zuilboompjes (appel Red Sensation en peer Condo), een hazelnoot en een vlier Black Tower. Die laatste vond Ruud natuurlijk onzin (“Waarom zou je die kopen, ze komen als onkruid overal in de tuin op?”). Ja, maar niet deze, met donkerpaars blad en witroze bloemen :-).

De vorst begon vorig week zaterdag, in de loop van de middag/avond, met flink wat sneeuw. Dus wilde ik die zaterdagochtend nog even naar de tuin, om de pot waar de Fejioa in stond nog snel even te beschermen. Ruud bleef thuis wachten op de fruitbomenbestelling. Terwijl ik de pot omwikkelde (ik had nog een halve rol stucloper staan die ik eromheen wilde wikkelen, met stro tussen pot en stucloper), hoorde ik de tractor waarmee de manege de kar met mest altijd kwam brengen. Ja hoor, bij ons hek! En dus liet ik alles vallen, belde Ruud (en die kwam gelukkig een uurtje later, direct nadat de bestelling was bezorgd). Mest kruien!

Terwijl het steeds kouder werd en we de sneeuw op de radar van de smartphone steeds dichter zagen komen, hadden wij het warm, van het scheppen en kruien, maar ook omdat de mest al stond te composteren (de rook/stoom kwam er vanaf). Dat kon nog wel eens heel nuttig zijn, we zouden er vorstgevoelige planten mee kunnen bedekken. En dus zag de Fejioa er op vrijdag nog zo uit, met wat stro op de grond in de pot en tussen de takken:

En zo zag ze er zaterdagmiddag uit:

Een flinke berg verse paardenmest rond het stro en de stucloper rond de pot. We hopen dat dat genoeg bescherming heeft gegeven! Hetzelfde hebben we gedaan met andere planten, en we hebben ook een laag van zo’n 40 centimeter over de Dahliaknollen in de grond verdeeld. Wie weet.

De rest van de mest ligt in hoopjes achterin de tuin. Die gaan we later verdelen, maar toen was het zaterdagmiddag, begon het te vriezen en werd het tijd om naar huis te gaan.

We zijn daarna niet meer naar de tuin geweest, omdat we er verder toch niets konden doen, en ook omdat het fietspad en de dijk naar de tuin onbegaanbaar waren.

Maar nu gaat het dooien, vanmiddag al, en het wordt elke dag wat minder koud warmer, tot we volgend weekend wellicht, met ruim boven de 10 (tot wel 17!!) graden in een trui naar de tuin kunnen. Daar gaan we van genieten! En heel hard werken. Want dan kan ik gaan zaaien: bieten, snijbiet, sla, andijvie, rode kool, spitskool, reuzenuien, tuinbonen, spinazie, noem maar op! En ik ga in huis alvast Dahlia’s zaaien, en de zoete aardappelen in de propagator leggen om stekken van te nemen. En nog wat allerlaatste pepers, paprika’s en aubergines verspenen. En even kijken of we genoeg hebben of dat ik van een paar soorten nog wat allerlaatste zaadjes wil zaaien.

Het was afgelopen week wel heel erg winter (en dat was prima), het wordt komende week lente (en daar zijn we ook wel heel blij mee)!

Tot slot nog 1 foto, van de koolraap die ik die zaterdag nog net voor de vorst en sneeuw uit de grond haalde. We hebben er een lekkere winterse stamppot van gemaakt!