Sportschool

In de zomermaanden noemen we onze tuin wel gewoon tuin, maar in de komende 3 maanden noemen we haar vaak een sportschool zonder verwarming.

De eerste spierpijnen zijn er, van het bukken en kruien en sjouwen en tillen. En dan hebben we nog geluk met zulk mooi weer, want het duurt vast niet lang meer voor we nog steeds hetzelfde doen maar dan met verkleumde handen en ijskoude voeten (ik dan, Ruud heeft daar vreemd genoeg maar zelden last van).

Even als voorbeeld, zaterdagochtend, 10.30 uur:

Een verhoogde bak met de laatste McGregor-bietjes (en veel onkruid :-)).

Een kwartiertje later zijn de bietjes geoogst en gaan in een emmer mee naar huis. En dit blijft dan over:

Onkruid dus :-). Maar dat is vrij snel verholpen. Het verwijderen van het onkruid tussen de stenen kost meer tijd dan het onkruid in de bak zelf.

Een half uurtje later……

Onkruid weg. En de grond in de bak weer aangevuld tot de rand. Ik heb daar in dit geval het mengsel voor gebruikt dat is overgebleven na het telen van de pompoenen en courgettes (die stond op broeimest, een grote hoop verteerde stalmest), het is veranderd van mest in een zachtkorrelige compost, ideaal voor in deze bak (al zit er natuurlijk geen voeding meer in, maar dat hoeft ook niet, dat ga ik in februari geven).

En nog een kwartiertje later:

Bedekt met een dikke laag stro, als een soort van deken voor de nacht. “Welterusten verhoogde bak, tot maart”  🙂

En zo al 4 bakken klaar. En eindelijk, eindelijk, eindelijk de knofloken gepoot, een stuk of 50 tenen, daar hebben wij in een jaar echt wel genoeg aan. En de aardbeienstekken die nu alweer aan de planten kwamen weggeknipt, want voor je het weet groeien ze vast en krijg je zo’n dicht tapijt van kleine aardbeienplanten veel te dicht op elkaar, en die weinig en kleine aardbeitjes geven volgend jaar.

Ruud heeft ook hard gewerkt, zaterdagochtend rond dezelfde tijd dat ik de bietjes oogstte en de bak schoonmaakte en afdekte:

In de kas gespit (want daar komt geen stro, is geen discussie over mogelijk). En gelijk compost onder gespit. Echt spitten lijkt het al bijna niet meer, in de afgelopen 24 jaar hebben we zoveel mest en compost toegevoegd en ondergespit dat er geen plak grond meer te zien is, alles is kruimelig en valt uit elkaar als je de spade omgooit.

En aan het einde van de ochtend ziet de linkerkant van de eerste kas er dan zo uit:

Gelijk na het spitten netjes aangeharkt. En er 2 x 2 zware stenen met een stukje stellingpijp op gelegd. En daar mogen dan in bossen de tonkinstokken en geplastificeerde stokken op. Zo liggen ze van de grond waardoor het vocht in de winter er niet voor kan zorgen dat ze gaan rotten.

En nu is het dinsdag. En hebben we dus wel wat spierpijn. Maar met een mooi en zonnig en vruchtbaar weekend achter ons. Ondertussen is kas 1 helemaal klaar. En de helft van kas 2 is al gespit en aangeharkt, daar worden eind deze week de weeuwenteelt kolen in geplant. Misschien ga ik er wel alvast nog wat in zaaien (mosterdblad, rucola, veldsla en radijsjes of zo, misschien nog wel een rijtje Parijse worteltjes). Daar kan ik in de winter dan niets van oogsten hoor. Maar wie weet hoe de winter verloopt, als er veel zon is en de kas daardoor opwarmt kan het zomaar zijn dat we ergens in februari toch al wat groene blaadjes van eigen tuin eten. En zo niet, geen man overboord, dan hebben we nog een vriezer vol groenten.

Helemaal geen vrolijke foto met een kleurtje dan in dit tuindagboek? Nou, heel langzaam verdwijnt de kleur uit de tuin. Maar we oogsten nog steeds pepers:

Op de foto de peper Orange Lantern. Geen idee waarom maar ik heb iets met lantaarnvormige pepertjes. En als ze dan ook nog zo zomers oranje zijn is dat extra vrolijk.

Tot slot nog 2 mededelingen van huishoudelijke aard;

Voor wie het nog niet eerder heeft gelezen, je kunt je nu links bovenaan deze pagina met je voornaam en mailadres aanmelden voor dit tuindagboek (op mobiele apparaten is dat onder de tuindagboeken, in een zwarte balk met het kopje NIEUWSBRIEF). Als je de gegevens invult krijg je een mailtje waarin je je aanmelding kunt bevestigen, en als je dat doet krijg je voortaan een mailtje wanneer ik een tuindagboek heb geschreven, met link er naartoe. En ook gelijk een link voor als je je weer af wilt melden. Met één opmerking; het werkt nog niet helemaal zonder fouten, en dat komt dat omdat er zich meer mensen voor aan hebben gemeld dan het programma nu aan kan. Maar als het goed is komt dat goed!

En mededeling 2;

Ik ga eind deze week de allerlaatste zaden van dit jaar oogsten. En die hebben dan nog wel een week of 3 nodig om geschoond, gedroogd en verpakt en beschreven te worden. Maar ik durf nu al wel te beloven dat tussen 20 en 25 november de zadenlijst op de website verschijnt. Welke dag precies weet ik nog niet (ik ben ook nog even jarig in die dagen :-)), maar dat laat ik hier weten zodra het duidelijk wordt.