Speldenprik of mokerslag

Nietsvermoedend gingen we vrijdagavond naar bed. Ja, we wisten wel dat het koud ging worden, misschien zelfs een graadje vorst aan de grond. En dus bedachten we al drie keer in die vorige week (na het zien van de weerberichten) dat het tijd werd om de tuin winterklaar te maken.

En met winterklaar bedoelen we dan  de kuipplanten snoeien en naar hun winterplaats sjouwen, vorstgevoelige planten naar de koude kas brengen, jonge stekken naar boven, matig winterharde planten afdekken met wat stro of blad. Verder eigenlijk niet (maar dat is hier echt genoeg en vooral zwaar werk), verder mag hier alles afsterven in eigen tempo; er schuilen wat insecten onder, het roodborstje scharrelt er ook zo lekker tussen, de merel vindt er nog wat te eten onder, etc.. Wij doen niet aan winterklaar maken (wij doen des te meer aan lenteklaar maken, maar dat duurt helaas nog even).

Maar afijn, zaterdagochtend vroeg, bij het tandenpoetsen zie ik het al……. dak van de overburen wit, en dan niet zo’n dun laagje rijp maar echt dikke-vorst-wit. ‘Sh*t’, snel naar beneden, want alle kuipplanten staan nog buiten, gelukkig wel al dicht tegen het huis aan. En gelukkig, het valt mee. Maar het is winter, duidelijk winter, geen speldenprik maar een mokerslag.

En daar sta ik dan, in de achtertuin, om iets over acht in de ochtend, ja, fototoestel maar mee, want wellicht ook handig voor een tuindagboek.

Vorstschade bij de Impatiens tinctoria. Die trouwens helaas dit jaar niet heeft gebloeid, niet één bloempje, en ik had me er zo op verheugd want de knol was al zo groot dit voorjaar. Plant van de lange adem? Geen idee, maar ik heb haar gewaarschuwd, laatste kans in 2017, anders wordt het de composthoop.

We gaan haar deze week afknippen tot zo’n 25 centimeter boven de grond in de pot waarin ze staat, en dan brengen we haar naar de volkstuin, daar mag ze in de kas overwinteren.

En zo ziet een mokerslag eruit bij de Zantedeschia Green Goddess:

Dit is om 08 uur in de ochtend, de foto nog wat blauwig van kleur door het ochtendlicht. De bladeren slap van de vorst. Mocht je denken dat ook planten gevoel hebben, dan ziet dit er wel echt uit als ‘Au!’.

Maar planten zijn ook veerkrachtig, kunnen herstellen, dezelfde plant 5 uur later, aan het begin van de middag:

Nee, netjes wordt ze niet meer, en het wordt winter, de dagen kort, de temperatuur koud, ze kan en mag en wil haar winterrust in. Maar voor nu kwam ze toch mooi nog maar een keer overeind.

Hoe zou de volkstuin er dan uitzien? We waren er niet om te zien hoe de vroege ochtend uitzag, maar in de middag viel het ons niet tegen, wel veel blad van fruitbomen en -struiken verloren in de afgelopen week (mooi, dan kan ik gaan snoeien 🙂 ). En de snijbiet hing wat slap. Maar in de kas…….

….. plukken we nog wat pepers van de Numex Suave Orange. Deze eerste echte kou overleefd. In de kas vriest het net zo hard als buiten, maar omdat de grond nog warmer is dan de grond buiten in het bij de grond in de kas in de nacht nog wel wat warmer (maar dat is dan een graad of 2, zeker geen 5 graden hoor).

Ook de paprika Lipstick doet het nog, we kunnen zelfs nog wat rijpe paprika’s oogsten:

Maar het is wel duidelijk, komende week wordt het niet meer zo koud. Maar de winter is wel in zicht, het wordt tijd om de tuin en de  planten daarop voor te bereiden (en onszelf ook). En met dat laatste bedoel ik dat het tijd wordt om aan de planning voor 2017 te beginnen. En om zaden te bestellen. Leuk!!

Ik had al eerder gezegd dat ik komend jaar voor de allerlaatste zadenlijst nog een keer mijn meest favoriete tomatenrassen, paprika’s, etc. ga zaaien. Maar wat zijn die dan?

Dus komende week (het schijnt warm water te gaan regenen, de kou even verdreven), eens nadenken wat mijn favoriete soorten zijn. Natuurlijk de tomaat Liguria, ik heb haar en mezelf nooit meer een jaar zonder Liguria beloofd. En de Sprite, die was toch ook geweldig? Voor wie haar kent, alvast een lekkermaker:

En de paprika Giant Aconcagua, en natuurlijk de Elephant Ear. Maar niet alleen maar favorieten hoor, ik wil natuurlijk ook nog wel nieuwe soorten proberen, misschien de tomaat Woolly Kate (alleen al voor de naam), de paprika Yellow Monster (klinkt ook goed), extra pittig mosterdblad met de naam Wasabina, de komkommer Miniature White. En welke eenjarigen? Bij Plants of Distinction in Engeland al zaden besteld (en ontvangen) maar zeker nog niet compleet, ik wil zeker nog wat meer zaden van leuke rassen en eenjarigen gaan kopen.

Ik ga er in de komende week eens flink over verzinnen. Want zo werkt het ook, het wordt nu winter, tijd voor rust en voor plannen. Maar uiteindelijk is het over 6 weken kerst. En dan hebben we de kortste dag al weer gehad. En standaard ga ik 4 tot 5 weken na kerst beginnen met het zaaien van pepers en paprika’s. Je zou bijna kunnen denken dat de lente weer in zicht is 🙂 .

Einde van dit tuindagboek, Ruud staat met compostemmer, snoeischaar en in een dikke winterjas bij de deur te wachten; we gaan de kuipplanten winterklaar maken en naar zolder brengen. Daarover dan wellicht iets in een volgend tuindagboek.