Schrijven

Het was al weer geen tuinweer. Terwijl ik nog zoveel in de tuin te doen heb. Maar niet tijdens hoosbuien of bij windkracht 8. Dus ik vermaak me thuis, met de zaden en stekken die ik heb geruild. Ik ben echt heel blij met alles wat ik al heb kunnen bemachtigen!! Denk aan de paprika Kaboutermuts waarvan de laatste zaden niet meer wilden kiemen maar waarvan ik nieuwe zaden kreeg. Of de Homestead tomaat die heel lekker, heel veel en heel groot moet zijn, een hernieuwde kennismaking met tomaat Kondine Red en de stekken van Salvia greggii Lemon Light en Salvia confertiflora. En zo kan ik nog veel meer noemen. Iedereen met wie ik zaden of stekken heb geruild; heel hartelijk dank!! En voor de mensen die me hebben gemaild maar nog geen antwoord hebben gehad; excuses, na een drukke week hoop ik dit weekend eens alle mails en voorstellen en soorten na te kijken, uit te pluizen en terug te mailen! En ik verheug me nu al op tuinjaar 2024!!

Niet dat ik daar al aan toe ben; zelfs in de verste verte niet 🙂 . En dat is ook prima. Er is nog tijd genoeg om op te ruimen. En zo kan ik me ook eerst nog verlekkeren aan de tomaten voor volgend jaar, de vaste planten die in de kas overwinteren, de zaden die ik wil gaan bestellen, en ook even tot rust komen. Maar eerst nog even hard werken (en dat is vaak net zo fijn als lekker luieren). Het eerste karwei (naast nog steeds oogsten natuurlijk, zie de foto bovenaan dit blog van de bleekselderij die ik volgende week ga oogsten) is het afknippen van de Dahlia’s en de knollen eruit halen, wassen, drogen en opslaan voor overwintering. In de afgelopen week zijn ze allemaal letterlijk omgewaaid, omver geregend en/of geknakt; ze liggen letterlijk over elkaar en over het pad heen. We hopen op beter (droog) weer volgende week! Tijdens de regen van deze week oogstte ik de allerlaatste paprika’s voor de vriezer (altijd nog lekker in soep, pastasaus, etc.):

Ik was dan ook eigenlijk niet van plan om nu een blog te schrijven, want ik was deze week niet vaak in de moestuin. Maar ik wil van de gelegenheid gebruik maken om te melden dat ik deze winter wat minder blogs ga schrijven. Ik schrijf al blogs vanaf 2012 (en op de oude website daarvoor ook al). Ik vond en vind dat heel leuk om te doen, maar het kost wel tijd. En daardoor is het bijwerken van de teeltpagina’s en informatiepagina’s in het slop geraakt. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Ik bezoek mijn eigen website ook best regelmatig, als ik even informatie zoek. En ik bedenk bij bijna elke pagina die ik (her)lees wel dat ik bepaalde informatie mis, of een nieuwe ervaring, of dat een nieuw/lekker/mooi ras niet staat vermeld, of dat er nog heel oude foto’s staan terwijl ik ondertussen veel betere heb. Als ik mijn eigen website bezoek denk ik vaak: “Wat een bouwval”, niet qua uiterlijk hoor, ik vind het nog steeds heel mooi, helder en duidelijk qua lay-out, maar qua informatie, foto’s, indeling, alinea’s, etc. stap ik 15 jaar terug in de tijd. En dus heb ik besloten deze winter mijn ‘schrijftijd’ vooral daar aan te willen gaan wijden. Want uiteindelijk is dat de website, waar het ooit allemaal mee begon en wat nog steeds (voor mij dan) heel waardevol is.

Een klein voorbeeldje, op de teeltpagina van tomaten zie je nu deze foto (fotootje is een beter woord) met uitleg over dieven:

Het wordt hoog tijd om zo’n foto te vervangen door zoiets als dit:

Maar het wordt ook tijd om iets over de winterteelt van aardappelen te schrijven op de aardappelpagina, informatie over phytophthora op een makkelijk vindbare plaats onder de tomatenteelt in plaats van in een blog dat nauwelijks nog terug te vinden is, nieuwe ervaring met gember, nieuwe foto’s van droogbonen plaatsen, de eenjarige bloemen aanvullen met nieuwe soorten en rassen, de database van tomaten aanvullen met de rassen die ik dit jaar teelde, en zo kan ik nog heel lang doorgaan (och, de pagina met algemene zaaitips, die is echt oud, waarom heb ik nog geen pagina over druiven geschreven, ik moet mijn ervaring met Japanse Haver op de pagina van Groenbemesting vermelden). Nou ja……. op vri9jwel elke pagina heb ik zelf van alles aan te merken. Begrijp je wat ik bedoel? Natuurlijk schrijf ik nog wel blogs hoor, zeker als ik naar de tuin ben geweest, maar ik zal de blogs ook gaan gebruiken om te meldenwanneer ik welke pagina’s bij heb kunnen werken. Tegelijkertijd kan ik ook alvast melden dat het een utopie is om dat allemaal in 1 winter af te krijgen, daarvoor is het veel te veel. Maar ik ga gewoon beginnen en zie wel waar het schip strandt 🙂

Dan nog even een mededeling over de zaaiagenda: Laura en ik vinden een kortingsactie een leuk idee, zo vlak voor de feestdagen. En daarom is de hele maand november de zaaiagenda met 10% korting in de webshop van Laura te vinden. Voor wie de zaaiagenda niet kent, je vindt er hier meer informatie over: Zaaiagenda. En je vindt op de website van Laura een inkijkexemplaar. Ook nog even de uitleg in woord en beeld:

Tot slot nog één foto. Ik heb al 35 jaar een tuin, en heus al vaker een Agapanthus gehad; een ‘gewone’ blauwe, een witte zonder naam, nu al jarenlang het geweldige en extra grote ras (zowel in plant als bloem) Loch Hope. Ik heb ze in pot gehad, soms in de volle grond, dan weer in een verhoogde bak. Ik heb ze soms weggegeven maar vaker nog kwamen planten niet terug na een kletsnatte en/of koude winter. Deze zomer kocht ik een plant (voor in de voortuin, de Loch Hope staat in de moestuin), een mooie lilablauwe zonder naam. De bloei begon in juli. En ze bloeit nu nog steeds. Als ik googel vind ik wel dat er steeds meer rassen zijn die extra lang bloeien (zelfs een kwekersrechtelijk beschermd ras met de naam ‘Everpanthus’). Geen idee of ik zoiets per ongeluk heb gekocht (het zou bijzonder zijn voor 3 euro of iets in die trant), het zachte weer tot nu toe zal ongetwijfeld ook helpen. Hoe dan ook; ik ga extra zuinig op de plant zijn, misschien ook nog maar even stekken nemen voor overwintering in huis, voor het eerst in mijn tuinleven geniet ik van de knoppen en bloemen van een Agapanthus in november!!