Sambalweekend
Afgelopen 2 warme en droge dagen zoveel mogelijk zaden geoogst (want regen maakt het er nooit beter op voor rijpende zaden). En dus een druk weekend. Nu het slecht weer wordt kan ik veel soorten gaan schonen en laten drogen. Maar niet alleen zaden geoogst, ook aardbeien (lang leve de doordragers), bramen, wat laatste tomaten, pepers, etc.
Op de foto boven de oogst van deze week van de Peper Yellow Pointy.
En dus na een paar dagen lekker op de tuin te zijn geweest wordt het nu ook tijd voor de keuken. Een weekendje thuis en van plan wat soorten sambal te gaan maken.
Gisteravond al bramensap gemaakt en ingevroren en aardbeien ingevroren (ik snijd ze dan door de helft en vries ze rauw in, kan ik er later eens over verzinnen wat ik er mee wil, van ijs maken of aardbeiensaus tot zelfs inmaken in het voorjaar – zo ook afgelopen voorjaar de erg lekkere rabarber-aardbeiengelei gemaakt (want wanneer rabarber geoogst kan worden zijn er natuurlijk nog geen aarbeien). De vriezer raakt alleen wel vol 🙂
Genoeg tomatensap in de vriezer. Door alle ellende met wateroverlast lang niet zoveel tomaten kunnen oogsten als normaal maar toch altijd nog voldoende voor een winter lang tomatensoep, tomatensaus in potten ingemaakt, etc. Er staan nu alleen nog een stuk of 10 planten in de gezonde kas, met gezonde planten, voor dagelijkse consumptie.
En dan over de sambal. De Surinaamse sambal met tomaten was een groot succes, dus die ga ik zeker weer maken. Ik ga er waarschijnlijk de Yellow Pointy’s voor gebruiken, en ik heb wat geel tomatensap ingevroren dat ik bij kan gebruiken (en dan natuurlijk knoflook, trasi, uien, etc.). Die sambal is erg lekker om mee te bakken.
En natuurlijk ook een badjak, een mildhete Indonesische sambal die we graag eten bij rijstgerechten. En ik had eens verzonnen waarom er eigenlijk geen Italiaanse sambal bestaat. Omdat sambal een peper-kruidenmengsel is dat vooral wordt gebruikt in het Caraïbisch gebied, Indonesië, etc., dat weet ik ook wel. Maar ik maak regelmatig een pasta, waarbij ik dan wel een sambal mee zou willen bakken of stoven, maar waar de sambalsoorten die ik heb niet bij passen. Dan gebruik ik meestal maar sambal oelek of mijn eigen peperpoeder of peperzout of peperolie.
Maar ik ga eens proberen om een sambal te maken maar dan met een Mediterraans tintje. Ik weet nog niet goed hoe maar er zijn wel wat ingrediënten uit de Indonesische keuken die je door Italiaanse/Franse ingrediënten kunt vervangen om iets houdbaars te krijgen dat toch eens heel anders smaakt (door bijvoorbeeld Laos, Ketoembar, Djinten, etc. te vervangen door Rozemarijn, Thijm, Basilicum, door azijn of citroensap te vervangen door Balsamicozazijn, etc.).
Dat wordt een puzzeltje morgen, vandaag eerst maar eens de tomatensambal en badjak maken.
Nog even wat foto’s van pepers die nu beginnen te komen……
Vroeger vond ik de kurkstreepjes op Jalapeño’s nooit mooi, een soort foutje van de natuur, maar nu vind ik ze eigenlijk wel erg mooi. De Jalapeño Chichimeca van de foto heeft heel veel van die kurkstreepjes, ze is dan ook letterlijk een uit de kluiten gewassen Jalapeño van ruim 6 cm lang en 3 cm breed. Bijna zonde om door te snijden 🙂
De Devils Tongue Yellow doet het eigenlijk net zo goed als de Yellow Pointy, maar deze planten zijn veel groter (110 cm), de bladeren groter en de pepers groter. Nog niet geproefd of geroken maar ziet er veelbelovend uit. Wellicht maar eens een geel peperpoeder van maken.
En dat zijn dan nu zo ongeveer de soorten die ik kan oogsten, samen met de pepers van het vorige tuindagboek zijn de eersten de Cayenne Ring of Fire, Little Elf, Yellow Pointy, Navaho, Numex Espanola Improved, Trinidad Scorpion Orange, Pimenta Moranga en CAP 220 (die ondertussen een echte naam heeft gekregen, en wat voor één; Aji Ahuachapáu).
En als er nog wat meer mooi weer komt, komen er ook nog wel flink wat meer pepers, zoals de Mustard Habanero die op deze foto nog onrijp zijn; extra grote (groter dan een pingpongbal) gekreukelde pepers die nu nog bijna witgroen zijn maar straks gaan rijpen naar de kleur van grove mosterd (meer lichtbruin dan geelbruin, Caramel zou misschien een betere naam zijn).
Zo, en dan nu de spullen voor een goede sambal maar verzamelen; knoflook, uien, de pepers natuurlijk, ketjap Kaki Tiga, Goela Djawa, Djeroek poeroet uit de vriezer, etc. Handschoenen aan en dan weet ik zeker dat vanmiddag het hele huis geurt naar zelfgemaakte sambal, heerlijk!
Hoi Diana, prachtige update weer. Mooie foto’s en gelukkig kun je nog redelijk wat leuke pepers oogsten! Om de een of andere reden verkurken hier eigenlijk alle Jalapeño soorten die ik heb staan maar de Chichimeca staat samen met de Conchos toch wel bovenaan. Ik had echter m’n twijfels over m’n Habanero Mustard maar na het zien van jou foto zijn die wel weg. De pods zien er vrijwel identiek uit en ook m’n plant hangt bomvol, erg goede opbrenger. Klopt het dat de pods eerst geel met een lichte oranje gloed krijgen? Ik zie je zadenlijst weer graag tegemoet aan het einde van het seizoen. Veel succes met sambal maken, ga morgen zelf ook aan de slag met recepten van jou.
Ha Stefan,
Hier vandaag nog wat sambal maken, uiteindelijk vergt het altijd wat meer tijd dan vooraf gedacht en gisteren maar 1 soort gemaakt.
Ik heb nog even tussen oude foto’s gekeken, in 2008 heb ik de Mustard Habanero geteeld maar ik had alleen foto’s van rijpe pepers, ik kan me niet herinneren dat ze via geel rijpen naar Caramelbruin, maar wie weet (als er na deze stortbuien nog wat mooie dagen komen verwacht ik dat ze hier toch volgende week wel voorzichtig gaat beginnen met rijpen).
groetjes en ook succes met de sambal!
Diana
Hey Diana, ik ben blij voor je dat je toch nog zoveel hebt geoogst dat je de winter wel door komt… 🙂 In mijn beginnende moestuin ben ik al blij met 15 mooie venkelknollen en 25 patissons… Maar dan wel heel blij, haha!
Het voelt nu al zo rijk om te kijken naar de twee veilingkisten met aardappels en al die potjes jam ( die trouwens al best snel op gaat, dat is dan weer het nadeel van zelf maken…)
Had jij nu ook zoveel blad aan de stokbonen? Bij mij is het echt een oerwoud met af en toe een boon. Ik keek zo uit naar jouw Rob’s Splash, maar ik ben er bang voor… We zijn trouwens erg enthousiast over de Koralik tomaatjes, die staan hier thuis achter het huis te stralen en ze zijn erg lekker, dus volgend jaar weer! Gek hè, de zomer is nog niet voorbij of ik begin al plannen te maken voor het nieuwe seizoen, is dat nu de tuinierskwaal? Allez, ik ga ook maar aan de slag met het maken van courgettesoep, inderdaad voor in de vriezer! Groetjes, Christa.
Hallo Christa,
Hier juist maar weinig blad aan de stokbonen hoor (en ik vrees ook weinig stokbonen :-)). Doordat de grond nu zo hard en vast en dicht is kunnen planten niet goed wortels maken, krijgen weinig luchtigheid. Open trekken is geen optie, er moet gewoon gespit worden, compost onder, maar dat is voor later, we hopen dat er nog wat boontjes geoogst kunnen worden (en uiteraard iop een beter stukje grond en ook in de kas nog wel 2 nieuwe pogingen gewaagd).
Ook hier al aan het verzinnen welke tomaten, pepers, etc ik volgend jaar zou willen zetten. Het lijkt inderdaad een tuinierskwaal 🙂
groetjes, Diana
Hoi Diana,
Ook Rob’s Splash van je gehad deze doen het goed in vergelijking met de andere soorten stokbonen, alleen de paarse spekboon doet het beter, maar de kidney boon en de groene spekboon laten het helemaal afweten. De koude start in juni en het leger slakken dat door de tuin marcheert zorgen er samen voor dat wij voor boontjes naar de groenteboer moeten. Hoe eet jij de Rob’s Splash, als snijboon of als droogboon. Alleen als je de peulen klein plukt zijn ze mals.
Succes met het inmaken van je oogst, groeten Mies
Hallo Mies,
Ook hier een slecht bonenjaar hoor. Ik had 22 dubbele stokken Pastoral gezet maar daar hebben we nog net 1 maaltje van kunnen oogsten voor het hele stuk onder water kwam te staan en de planten het begaven. Op een ander stuk stambonen gezet, maar ook die deden het, dankzij veel te koel en te nat weer, en slakken, heel slecht. Gelukkig nog wel wat bonen in de kas gezaaid, die gaan nu bloeien (net op tijd hopen we :-)). Wij aten de Rob’s Splash ook alleen als ze heel jong waren (zonder boontje erin en nog plat) als spercieboon. Zodra ze iets dikker werden lieten we ze hangen om ze als verse dopbonen te oogsten/eten.
groetjes, Diana