Tomatentaart met vijgenjam en blauwe kaas
herkomst recept: Hap en Tap (maar dan met een andere bodem, zie de opmerkingen onderaan deze pagina)
Ingrediënten voor het deeg (voor een taart van 26 centimeter doorsnede)
- 125 gram bloem
- 75 gram maïsmeel
- 1/2 theelepel zeezout
- 150 gram koude roomboter, in stukjes
- 35 gram verse, geraspte Parmezaase kaas
- 4 tot 6 eetlepels ijskoud water
Ingrediënten voor de vulling:
- ongeveer 1 kilo verse tomaten
- 2 eetlepels balsamicoazijn
- 1 eetlepel olijfolie
- 2 eetlepels fijngesneden oregano
- 2 tenen knoflook, geperst of fijngesneden
- 100 gram vijgenjam (zelf gemaakt of van bijvoorbeeld Bonne Maman uit de supermarkt)
- zout en peper naar smaak
- 100 gram blauwaderkaas zoals bijvoorbeeld Gorgonzola
- 100 gram Parmaham
- 1 bol buffelmozzarella
- wat blaadjes basilicum om mee te garneren
Recept:
Maak eerst de bodem: meng in een kom bloem, maïsmeel, Parmezaanse kaas en zout goed door elkaar. Voeg dan de ijskoude blokjes boter toe en wrijf met je vingers door het mengsel zodat je in korte tijd een kruimelig deeg hebt. Voeg dan lepel voor lepel het ijskoude water toe en stop met water toevoegen als je van het deeg een bal kunt vormen (hier waren 5 eetlepels voldoende). Wikkel de deegbal in plastic folie en leg minimaal 1 uur koud in de koelkast om te rusten (maar mag ook een paar uur zijn, handig om bijvoorbeeld deeg al in de ochtend te maken, scheelt tijd in de avond.
Maak de tomaten schoon en snijd ze in plakken of stukken. En verwijder zoveel mogelijk van de gelei in de tomaten (door ze bijvoorbeeld zo te snijden dat de gelei al grotendeels eruit gesneden wordt, of door met keukenpapier de tomaten droog te deppen. Bedenk dat teveel vocht zorgt voor een natte bodem. Meng de tomatenstukjes of -plakken met de balsamicoazijn, olijfolie, knoflook, oregano, en wat zout en peper (wees zuinig met zout want de blauwaderkaas en de parmaham zijn natuurlijk ook al flink hartig). Schep voorzichtig om en zet apart zodat de smaken goed kunnen intrekken.
Gebruik een ronde (springvorm) of langwerpige vorm (met uitneembare bodem), wat je wilt. Ik had nog wat deeg over en heb ook nog een 3 eenpersoonstaartjes gemaakt.
Verwarm de oven voor op 200 graden boven- en onderwarmte. Bekleed de bodem met bakpapier. Haal het deeg uit de koelkast en rol het uit op een bloem bestoven werkvlak. Beleg de vorm of vormpjes met het deeg, het deeg moet zo’n 2 tot 3 millimeter dik zijn. Verdeel de vijgenjam over de bodem en strijk het met de bolle kant van een lepel glad over de bodem (het houdt ook een deel van het vocht tegen).
Laat de tomatenplakjes en -stukjes in een vergiet nog wat uitlekken. En beleg dan het deeg met de plakjes of stukjes tomaten. Verbrokkel de blauwaderkaas en leg de stukjes kaas tussen de stukken tomaten.
Zet de vorm in de voorverwarmde oven en bak de taart in ongeveer 25 tot 30 minuten goudbruin en gaar (voor kleine eenpersoonstaartjes kijk je na 20 tot 25 minuten of ze al gaar zijn). Haal de taart dan uit de oven en laat een paar minuten rusten. Haal de taart dan voorzichtig uit de vorm, verwijder bakpapier, en leg de taart op een mooie schaal. Leg plakjes Parmaham op of om de taart. Scheur de bol mozzarella in stukjes en leg ook die op of rond de taart. Maak af met wat blaadjes basilicum (was ik vergeten, dom, dom, dom, want is vast nog een verrijking).
Uiteraard kun je ook variëren met deze taart. Houd je niet van blauwaderkaas, laat die dan gewoon weg of vervang door een andere kaas die je wel lekker vindt. Voor een vegetarische taart laat je de ham weg. etc..
Wat een heerlijke en zomerse taart!! Hartig en toch zoet, zowel warm als lauw lekker. Het was nog wel een ‘dingetje’ om de taart zo goed te krijgen als ze nu is. Het officiële recept wordt gemaakt met bladerdeeg, maar dat leverde een taart op met een zompige, kletsnatte en ongare taartbodem (zie foto hieronder, ziet er lekker uit maar is kletsnat, uiteindelijk hebben we alleen het deeg aan de zijkanten opgegeten en het deeg van de bodem weggegooid).
Maar wel zo lekker dat ik het weer wilde maken maar dan met een bodem die niet zo nat werd. Vandaar dat ik de bodem van de Crostata met tomaten heb gebruikt en dat ging veel beter! En zoals de taart nu is zou ik die elke keer dat we na een warme dag ’s avonds in onze tuin zitten en eigen tomaten hebben geoogst wel lusten!
