Pizzabrood

Ik ben niet zo’n broodbakker, heb er het geduld, de kennis en de kunde niet voor. Maar dit is niet alleen een heel makkelijk recept, het is ook nog eens geweldig lekker! Op haar website legt Italiaans koken met Antoinette (die helaas op het moment dat ik dit schrijf om onduidelijke redenen geblokkeerd wordt?) uit waarom het geen focaccia mag heten, zij noemt het daarom pizzaccia. Ik noem het maar pizzabrood want daar lijkt het wat mij betreft het meest op. De naam maakt ook niet uit, het is gewoon ontzettend lekker, de aardappel en tarwegriesmeel vind je niet als zodanig terug in het eindresultaat maar zorgt voor een bijzondere structuur en luchtigheid en tegelijkertijd knapperigheid.

Ik heb dit brood al meerdere keren gemaakt en het is nog nooit mislukt. Heerlijk en een complete maaltijd met een frisse salade of met een kop soep. En ik heb er goede herinneringen aan; warme zomeravonden, zelf geoogste tomaatjes, glas witte wijn, lang natafelen.

Nog even over de scamorza (afumicata); het is een gerookte zachte kaas die mooi smelt. Moeilijk te vinden maar het maakt de focaccia wel echt bijzonder. Je kunt de kaas sporadisch vinden in gespecialiseerde kaaswinkels en op internet (en ik zag dat grotere Albert Heijn-winkels het sinds kort in kleine bolletjes verkoopt). Kun je deze kaas niet vinden, dan kun je het vervangen door mozzarella, al is dat wel een andere smaak. Vervang het vooral niet door gewone gerookte kaas, want die smelt niet en wordt hard (geloof me, ik het het geprobeerd, het was geen succes). Als ik het ergens vind koop ik vaak gelijk wat meer en vries dat in porties in, alleen maar voor dit recept 🙂 . 

Instructies

Stap 1: Voorbereiden

Schil en kook de aardappelen gaar, giet af, stoom droog, stamp fijn en laat afkoelen. Als zout in contact komt met de gist is de kans groot dat het deeg niet goed rijst (gist en suiker zijn vrienden, gist en zout zijn vijanden). Los om die reden de gist eerst op in een beetje van het spa rood plus de halve theelepel suiker. Laat een paar minuten staan.

Stap 2: Voor het deeg

Maak op het aanrecht een opgehoopt rondje van de bloem, tarwegriesmeel en aardappel en maak een kuil in het midden. Doe het gistmengsel, de rest van de spa rood en de eetlepel olie in het kuiltje. Strooi het zout langs de buitenrand. Meng beetje bij beetje het de vochtige delen bij de droge delen en kneed het ontstane deeg een paar minuten goed door. Doe het deeg in een met wat olijfolie ingevette kom, dek de kom af met een theedoek en zet hem op een warme plek (ik zet zelf de oven graag op 25 graden en zet de kom daar dan in). Laat het deeg anderhalf uur rijzen.

Stap 3: Voor de topping

Was ondertussen de tomaten en snijd ze doormidden. Snij de gerookte scamorza in blokjes. Pel de ui en snijd er dunne ringen van. Was de rozemarijn en oregano en hak grof.

Stap 4: Bakken

Als het deeg klaar is met rijzen: verwarm de oven voor op 225 graden (boven- en onderwarmte). Bekleed een bakplaat met bakpapier en bestrooi zo dun mogelijk met wat bloem. Stort het deeg uit op het bakpapier en rol uit of vorm met je handen een grote rechthoek van ruim anderhalve centimeter dik. Druk de halve tomaatjes met de snijkant omhoog in het deeg, druk ook de kleine blokjes kaas in het deeg, strooi er vervolgens de halve uienringen over en bestrooi tot slot met de fijn gehakte oregano en rozemarijn. Plaats de bakplaat met het belegde deeg in het midden van de oven en bak de focaccia/pizzaccia in ongeveer 20 tot 25 minuten gaar. Serveer warm.

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.