Ravage

We zijn een hele week niet naar de tuin geweest. Nou ja, een paar keer ´s ochtends vroeg, om even snel het hoognodige water te geven en te tikken. En natuurlijk om te oogsten wat we die dag willen eten.

Na de enorme hagelbui van vorig weekend en vervolgens een week met belachelijk hoge temperaturen ligt de helft van de tuin plat en is de andere helft van de ontploft (en dan heb ik het over groenten maar vooral ook over het altijd sneller kiemende en groeiende onkruid).

Om nog even te laten zien wat de hagel met de tuin heeft gedaan:

Het pompoenblad heeft gaten in de vorm en grootte van de hagelstenen.

De worteltjes zien er zo uit:

Schrik niet, het blad is eerst plat gehageld en vervolgens verdord en uitgedroogd in/door de felle zon. Maar we hebben een paar worteltjes opgegraven en de worteltjes zelf zien er prima uit (en smaken er ook niet minder om).

Nog een voorbeeld: de rand voor de kas ziet er nu zo uit:

Alle eenjarige bloemen zijn ook weer eerst omver gehageld en vervolgens uitgedroogd en ‘gekookt’. Tien dagen geleden zag het er nog zo uit:

Het is jammer maar het is niet anders. Dat is tuinieren; zaaien, planten, oogsten incasseren, inspelen op veranderingen, vervangen, opnieuw zaaien, etc. Er komt nooit een eind aan zowel tegenvallers als meevallers 🙂 .

Ik klaag dus ook niet, dit hebben we al zo vaak meegemaakt, in welke vorm dan ook (en liever nu dan in mei). Maar mijn handen jeuken, om orde te scheppen, te wieden, op te binden, af te knippen, te verwijderen, te herplanten en noem maar op. Maar ik heb er geen tijd voor. Want na 8 dagen, door hagel en vervolgens door hitte, niet of nauwelijks te hebben kunnen tuinieren, groeit niet alleen het onkruid explosief maar moeten we ook oogsten. En ook al hebben we de moestuin voor de lol en niet perse voor de grootst mogelijke opbrengst, als ik moet kiezen gaat oogsten altijd voor.

En dus:

…. hebben we vandaag een emmer pronkbonen geoogst, een emmer stamsperziebonen, en anderhalve emmer stoksperziebonen. En 6 courgettes. En 14 komkommers.

Morgen gaan we tomaten oogsten (en dat is heel veel, daar ben ik de hele dag zoet mee (want ik moet ze ook op naam sorteren en labelen zodat ik er zaden van kan oogsten, en ik verwacht dat ik niet alles in één keer mee kan nemen maar waarschijnlijk 3 keer heen en weer naar huis zal moeten fietsen).

En dan hoop ik maandag knolvenkel, rode bieten en snijbiet te oogsten (want die schieten door), en de zielige worteltjes.

De komende avonden kunnen we dan snijden, koken en invriezen / inmaken. Het zijn drukke tijden. En dan hopen we ergens aan het einde van de komende week te kunnen gaan beginnen met het op orde brengen van de tuin. Ik kijk er nu al naar uit! En dan komen er ook weer nieuwe lege plekken in de tuin. Daar ben ik ook blij mee, want gezaaide sla, winterandijvie, knolvenkel, koolsoorten, etc. staan al weer klaar om uitgepoot te worden. En we moeten een nieuw aardbeibed maken. Eigenlijk moeten we heel veel (nou ja, er moet niks, maar wel als we met plezier naar de tuin willen kijken en er de komenden maanden nog uit willen oogsten 🙂 ).

En dus is dit maar een kort blog. Want ik moet 12 van de 14 komkommers nog snijden en invriezen. Vroeger dacht ik altijd dat komkommers niet konden worden ingevroren, dat het zacht en snotterig zou zijn na het ontdooien. Maar niets is minder waar; we schillen ze, verwijderen de zaadlijsten (dat is wel belangrijk), snijden het vruchtvlees in blokjes en vriezen die vervolgens in. Als we ze in de winter willen eten maken we een dressing en laten de komkommerblokjes daarin ontdooien. Of we kiepen ze zo uit de vriezer vandaan in een roerbak, of in de Haagse komkommer (gestoofde komkommer in kaassaus, ongeveer 30.000 kilocalorieën p.p. maar wel erg lekker).

Ik wil nog even melden dat ik afgelopen week nog een leuk inmaakrecept heb geprobeerd, dat recept heb ik in een blog op de website van Pokon geplaatst: Recept Tomatengelei met appel, citroen, vanille en gember

Oh ja, tot slot dan nog wel weer eens een bloemenfoto. Na jaren van afwezigheid heb ik eindelijk weer zaden van Nicotiana mutabilis gevonden en gezaaid. Ze is een eenjarige met groot lichtgroen blad, dicht bij de grond. En daarboven, op bijna anderhalve meter hoge ranke bloeistengels bloeien dan de kleine bloempjes. Elke plant maakt meerdere bloeistengels die telkens vertakken, en zo ontstaat er bijna letterlijk een wolk van bloempjes. Ze lokken veel bestuivers, en ze verbloeien van wit via lichtroze naar lila (daarom zie ik haar ook nog wel eens onder de naam Nicotiana mutabilis Marshmellow). En de planten zijn niet noemenswaardig beschadigd door de hagelstenen, die vielen er blijkbaar en gelukkig net naast.

p.s.: ik heb weer eens 3 filmpjes op youtube geplaatst, van de kassen na een week hittegolf. Ook daar is alles nogal explosief gegroeid 🙂

• Filmpje kas 1
• Filmpje kas 2
• Filmpje kas 3

Ik moet eens leren hoe ik zo’n filmpje kan bewerken, zodat ik er bijvoorbeeld de namen van de tomatenrassen bij kan schrijven of er een muziekje onder kan zetten of zo. Maar daar heb ik voorlopig geen tijd voor 🙂