Prijs!

Ik win nooit wat. Echt niet (ter illustratie; ik speel al ruim 25 jaar elke maand mee in de Staatsloterij, een jaar of 10 geleden eens 250 gulden of euro gewonnen, en verder nooit meer dan 7 euro of een tientje).

Dus toen ik vorige week een mailtje kreeg van Thompson & Morgan dat ik een prijs had gewonnen dacht ik gelijk dat het zo’n nepmailtje was waarbij internetcriminelen je creditcardgegevens willen achterhalen.

Maar de mail gelezen, en nog eens gelezen, op de website gekeken en het lijkt toch echt zo te zijn. Ik ontvang per mail aanbiedingen van Thompson & Morgan, en 1 keer per maand wordt onder de ‘abonnees’ van die ‘nieuwsbrief’ een voucher van 50 Engelse pond verloot. Dat moeten toch tienduizenden emailadressen/abonnees zijn, of misschien nog wel meer. Maar ik ben er dus deze maand uitgeloot, gewonnen, zo maar 🙂

En dus al aan het verzinnen wat ik eens voor leuke soorten zou kunnen kopen voor 50 pond. Thompson & Morgan heeft leuke dingen genoeg, het wordt nog lastig kiezen. Gelukkig heb ik tot 31 december de tijd, zo lang is de voucher geldig. En ik heb ook nog wel even tijd nodig want nu eigenlijk te druk om al zaden te bestellen.

Zelf heb ik hier nu meer dan 100 bakjes met allerlei soorten zaden staan; de laatste tomatenzaden staan te fermenteren, er staan peperzaden te drogen, bloemenzaden te drogen, melothriazaden moeten gespoeld worden, en er staan heel veel klaar om te schonen en verpakken en labelen. En tussendoor natuurlijk ook de beschrijvingen en foto’s op de website zetten (uiteraard nog onzichtbaar). Met Ruud afgesproken dat hij voor het eten en het huishouden zorgt, want elke dag bij thuiskomst gelijk aan de zaden beginnen.

Want overdag toch ook nog genoeg te doen op de tuin. We hebben haar (de tuin dus) toch nog schoongemaakt, verzonnen of we niet gewoon zouden wachten tot we alles konden onderspitten, maar er bloeide al zoveel vogelmuur en straatgras, en zaden onderspitten is altijd leuk voor extra werk in het voorjaar (wanneer alles weer mag kiemen). Dus Ruud heeft de hele tuin nog schoongemaakt, ik ondertussen de andere karweitjes gedaan (de potten water geven, zaden oogsten, groenten oogsten, wintergroenten zaaien en uitplanten).

We oogsten nu bijvoorbeeld volop courgettes. De in april gezaaide planten zijn wel op en ziek en klaar, maar de 2 in juli gezaaide planten gaan nu pas courgettes geven (in dit geval Ronde van Nice, die ik altijd een soort van ‘extra romig’ vind smaken).

En ook vandaag naar de tuin. Want de pepers gaan vandaag ‘gestript’ worden. Ik ga dat vast niet af krijgen in 1 dag, maar ik hoop wel over de helft te komen. Voor wie niet weet wat het strippen van de peperplanten inhoudt: ik ga bij elke plant alles weghalen wat het groeien en rijpen van de pepers in de weg staat. Driekwart van het blad ga ik weghalen, en alle bloempjes, en alle takjes en takken waar niets aan zit. Wat mag blijven zitten zijn de volwassen pepers maar ook de jonge pepertjes en een deel van het blad (dat niet voor pepertjes hangt). Alles om ervoor te zorgen dat de zon er goed bij kan, en de laatste pepers goed kunnen groeien en goed kunnen rijpen. Nieuwe takken en bloempjes zijn helaas te laat, liever nog oogsten wat er nog kan dan gokken op nog meer oogst die dan te laat gaat komen.

En Ruud gaat vandaag voor de bloementuin zorgen, wat planten eruit halen, onkruid wieden, en wat nieuwe planten erin zetten (zoals de 6 weken geleden gezaaide Digitalissen, stokrozen, Verbascums, etc.).

Tot slot nog even wat foto’s. in de kas staat de Pronkboon Sun Bright, met het prachtige fel geelgroene blad nu te bloeien, hopelijk net op tijd (de stokboon Melissa staat trouwens in de kas ook te bloeien, hopelijk over een week of 2 nog een leuke oogst sperciebonen).

Buiten staat de Salvia uliginosa nu volop te bloeien (en dat gaat door tot het gaat vriezen). Babyblauwer dan deze Salvia kan het bijna niet (foto bovenaan dit bericht).

En er bloeit nog wel meer hoor. De Scabiosa columbariae heeft de hele zomer gebloeid, tenslotte heb ik haar vorige maand maar afgeknipt omdat ze wel erg slordig werd. En ze begint nu gewoon opnieuw, er komt letterlijk geen einde aan de bloei.

En de Polygonum orientale is nu op haar mooist. Een echt meest favoriete éénjarige is lastig te noemen, want dat zijn er veel, maar in elk lijstje van favorieten zou deze plant voor moeten komen; in 1 jaar ruim 2 meter hoog, stevig, bloeit van juli tot de vorst (en dat was vorig jaar pas in december), met mooie, overhangende, zachtjes wiegende trosjes felroze bloempjes. Bloeit altijd geweldig en lang, mooie zomers, slechte zomers, altijd goed.