Pppffff deel 2

Door een aantal oorzaken lopen we achter op ons schema (ons tuinschema welteverstaan).

En één oorzaak is dit, nog even terug kijkend naar vorige week, zo zag de achtertuin er toen uit:

Afgelopen maandag was het ondertussen zoals op deze foto:

Klaar met bestraten, maar dus nog lang niet klaar met de tuin, nog heel veel te doen.

Op vrijdag:

Het begint er al een beetje op te lijken! Er moet nog van alles worden opgeruimd en afgevoerd, maar we kunnen er al weer gewoon lopen, en zitten (als het niet zo koud was :-)).

Nu ziet het er misschien nog niet heel spannend uit, maar ik heb in mijn hoofd al het idee welke planten ik waar willen gaan zetten, en in welke kleuren ze zullen bloeien.

En dan denken we ineens aan de volkstuin, dagen geen tijd voor gehad. Oh ja, daar moet ook nog enorm veel gebeuren, nog niet alle plantuitjes gepoot, kapucijners en Lathyrussen staan te wachten om uitgeplant te worden. Aardappelen zijn voldoende uitgelopen en moeten nodig worden gepoot, ik moet nog van alles zaaien, kas 3 moet nog worden opgeruimd, te veel om op te noemen.

Dus hup, een dag naar de tuin!

Dit is woensdagochtend:

En dit is dan woensdagmiddag:

Nou, dan ben ik toch lekker opgeschoten, niet?  Nee dus, maar dat geeft niet, het ziet er uit als een ongeordende bende, en misschien is het dat ook wel, maar in mijn hoofd heb ik alles nog op een rijtje (denk ik dan :-).

En gaan we stap voor stap aan de slag. Ruud peulen uitplanten, ik Dahlia’s oppotten, Ruud de laatste verhoogde bak schoon maken en wieden, ik knolselderij en bleekselderij voor zaaien, Ruud  de al geplante pootuitjes en gezaaide worteltjes water geven, ik de laatste bessenstruik snoeien, Ruud de oude peterselie en selderij uit de grond halen, ik de weeuwenteelt kolen en de spinazie en radijsjes in de kas water geven. En zo doen we heel veel maar lijkt het helemaal niets.

Volgende week kunnen we 3 hele dagen plannen voor de tuin, en misschien zijn we dan al weer een beetje ‘bij’, ik hoop het, achter lopen en dat prima vinden is gewoon niet mijn ding, ik word er onrustig van.

Denk niet dat we het slecht naar ons zin hebben hoor, juist als je nog heel veel te doen hebt kun je heel blij zijn met alles wat je van je lijstje af kunt strepen.

Tot slot nog even de melding dat ik op de website van Pokon nog een stukje heb geschreven over de kapucijners die we gezaaid en uitgeplant hebben: Zaai eens kapucijners (pagina opent in een nieuw venster).

En nog een blijde boodschap! Bij het schoonmaken van de verhoogde bak vond Ruud een soort wortelstokje onder de grond. En Ruud weet ondertussen al lang dat er niets weggegooid mag worden voor ik het heb gezien :-). “Waar vond je het precies in de bak?”. Zou het dan een wortelstok van de Impatiens tinctoria kunnen zijn? Vorig jaar in februari gezaaid, prima gekiemd, en de hele zomer gegroeid maar niet gebloeid. Teleurgesteld was ik wel, maar ja, koel Nederland is nu eenmaal geen Afrika, jammer.

Ik had 2 zaailingen, 1 in de verhoogde bak, en dat bleef een kleine plant (houdt niet van droogte en warmte?). En dus het kleine wortelstokje. De andere plant stond gewoon in de tuin, groeide prima in de zomer (meer vocht en wat schaduw). Maar deze winter vast veel meer last gehad van regen en vorst deze winter. Maar natuurlijk gelijk opgegraven (ik wist helemaal niet dat ze een knol maakte). Dit vond ik:

Ruim een kilo zwaar, geen rot of zacht of geschimmeld, gewoon sterk en gezond, een goede Dahliaknol zou er jaloers op zijn. Hup, in de fietsmand en mee naar huis. En in de achtertuin heeft ze nu een mooi plekje gekregen in een grote pot met een luchtig potgrond/zand/vermiculiet-mengsel. Ik hoop en denk dat ze prima uit kan lopen. En dan hopelijk dit jaar wel bloeien.

En waarom doe ik hier nou zo lyrisch over, beetje overdreven?

Nee hoor, 1 foto van de bloei van internet geplukt, voor zover ik weet in Nederland nergens te koop, en overweldigend prachtig (wat mij betreft):

Planten ruim 1,5 meter hoog, bloemen ruim 7 centimeter groot, bloeiend van juli tot oktober, heerlijk geurend. Daar hoop ik dus op!

p.s.: ik durf helemaal niets te beloven maar in goede omstandigheden zou ze zaden moeten kunnen geven, ik zal er voor alle zekerheid toch maar alvast een campingbedje naast zetten zodat ik er niet één mis 🙂