Planten planten

Ik zeg altijd dat mei de drukste moestuinmaand is. Maar als ik terugdenk zeg ik dat misschien ook wel over maart, en over april, en over juni tot en met oktober 😀 . Hoe dan ook; we proberen nu zoveel mogelijk te zaaien en zaailingen en planten uit te planten. Dat lukt niet altijd even goed, in een moestuin kom je nu eenmaal elke meter wel iets tegen dat ogenschijnlijk niet kan wachten.

En zo zijn we dus overal in de tuin druk; met onkruid weghalen, iets opbinden, een pot met planten water geven, wat aangetaste krulbladeren bij de buitenperzik verwijderen, even kijken of de aardappelen al boven de grond komen, stokken voor de tomaten in de kas uitmeten en zetten, en zo kan ik nog wel honderd dingen opnoemen. ‘Tropendagen’ noemt Ruud het, en dat slaat meer op het feit dat het zwaar is en hij moe aan het eind van de dag is dan op enige warmte. Hoewel we dat laatste nu ook duidelijk voelen.

We zijn blij dat alle 80 tomatenplanten in de kas zijn uitgeplant en de stokken erbij staan. En dat geldt ook voor de paprika’s, pepers, aubergines en komkommers. Tussen de plantjes hebben we de mest-met-stro gelegd die afgelopen winter als bodembedekking in de tuin lag. Zo kan het nog nuttige stoffen afgeven, houdt het onkruidgroei enigszins tegen en gaat verdamping tegen. En dat is fijn want met de zonnige en warme dagen deze afgelopen week moeten we al om de 2 dagen water geven. En alles wat uitgeplant wordt moet ook gelijk water krijgen. ‘Aangieten’ noemen we dat. En dat is niet omdat de grond droog is maar vooral om te zorgen dat het water dat we na het uitplanten geven ervoor zorgt dat gronddeeltjes rond de worteltjes worden ‘gespoeld’ waardoor het plantje gelijk contact heeft met de volle grond en de worteltjes verder kunnen groeien.

Overal in de kassen staan dit soort traytjes, potjes en bakjes tussen de stokken en jonge tomatenplantjes, paprika’s, etc. in. En tergend langzaam wordt het aantal tray’s en potjes minder. Omdat we tussendoor dus nog heel veel andere dingen zien en doen. Zo bind ik even wat rozentakken en clematissen op, verwijderen we het vliesdoek dat als bescherming tegen de duiven over de doperwten hing, vang ik wat slakken die ik aan de overkant van de sloot weer loslaat en geef ik de slaplantjes in een speciekuip wat koemestkorrels en een slok water.

Soms gaat het goed en soms ook niet: ik geef het bijvoorbeeld op met de worteltjes voor dit jaar; 3 keer gezaaid en 3 keer wel gekiemd maar direct daarna tot op de millimeter opgevreten door slakken. Nu heb ik er bietjes (die je op de foto bovenaan dit blog ziet) uitgeplant. De slakken vinden bietjes minder lekker, en wij lusten ze graag. Al blijft er natuurlijk een stemmetje in mijn hoofd gonzen; misschien op een ander plekje nog even 2 rijtjes worteltjes zaaien? Vorig jaar hadden we ook al geen worteltjes (toen waren de woelratten de schuldigen+ zij aten ondergronds van elke wortel de helft op waardoor de onderkant van de wortels in de grond gingen rotten en grotendeels konden worden weggegooid.

Nu hebben de woelratten het op de aspergewortels gemunt; een groot deel van de asperges komen niet meer boven, er zijn helaas nog maar 6 of 7 planten. Maar daar oogsten en genieten we dan ook dubbelop van. En als troost bestelde ik nog wat Dahliaknollen, dan kunnen die mooi de lege gaten tussen de asperges opvullen. Want nieuwe aspergeplanten kopen heeft nu misschien even niet zoveel zin.

En zo zijn er altijd meevallers en tegenvallers. De tegenvallers noemde ik al, onder de meevallers zien we bijvoorbeeld de extreem rijke bloei van appels en peren, en ook van de perzik in de kas. En de braam groeit zo geweldig dat we daar hopelijk ook dit jaar flink van kunnen oogsten. De frambozen krijgen al bloemknoppen. En de aardappelen komen boven de grond:

Ik zet er bij het poten altijd gelijk stokjes bij; dan kunnen we zien waar aardappelen bovengronds zouden moeten komen en kunnen we eventueel voorzichtig wat onkruid weghalen dat ertussen groeit. Als de aardappelen eenmaal voldoende bovengronds gegroeid zijn gaat ook hier weer een mulchlaag tussen, van oude mest met stro, of compost, of bladeren (of van alles wat, als de aardappelen eenmaal groot genoeg zijn kun je het toch niet meer zien).

Ook morgen staat het uitplanten weer bovenaan ons werkbriefje. We zullen wel zien wat er van terecht komt 😀

Tot slot van dit blog nog even de mededeling dat ik deze week nog een teeltpagina heb gemaakt, in dit geval van Dragon

En dit keer nog 2 foto’s van bloemen. Ik kon zelf niet kiezen, dan maar allebei. Op de eerste foto zie je de tulp Florosa die nu pas bloeit (maar dan wel erg mooi, van lentegroen met zachtroze naar steeds meer en feller roze met een vleugje lentegroen):

En de tweede foto maakte ik toen we gisteren in de namiddag met een glas thee in de achtertuin zaten. De hosta en hemerocallis op de foto moeten we ook nog uitplanten, maar de laat geplantte en dus laat bloeiende hyacint ziet er in het zonlicht prachtig uit. En dat geldt ook voor de geelgroene oregano erachter en de juist weer dieppaarse viooltjes daarachter. Meer lente kan ik niet op een foto proppen 🙂