Opgespaard

Wellicht niet voor iedereen even interessant, maar ik eet elke ochtend een ontbijt van magere kwark met fruit. In de zomer is dat geen probleem, heb ik altijd wel wat aardbeien, blauwe bessen, bramen, etc. in huis. Maar in de winter is dat natuurlijk anders.

Daarnaast hebben we het in de zomer vaak zo druk in de tuin dat ik er niet altijd aan toe kom om al het fruit dat we kunnen oogsten ook te verwerken. En dus schuif ik dat vaak even snel, schoongemaakt en in porties in zakjes in de vriezer. Tot dit jaar gebruikte ik dit in mijn ontbijtkwark. Ik haalde ’s avonds een zakje vruchtjes uit de vriezer, ik liet dat in een kommetje ontdooien en dan kon ik dat ’s ochtends door de kwark mengen.

De nadelen daarvan zijn echter dat het er niet lekkerder op wordt, vooral uit bessen, bramen en aardbeien komt heel veel vocht; natte kleffe vruchten drijven dan in plassen rood of paars water. En ook: af en toe vergat ik voor het naar bed gaan een zakje fruit uit de vriezer te halen. En zat ik dus bij het ontbijt met kale kwark. Niet erg maar wel irritant (misschien was het feit dat ik het steeds vaker vergat nog wel het meest irritant). Deze zomer bedacht ik dat het beter zou moeten kunnen. Dat plus het feit dat Ruud maar blijft zeggen dat de vriezer (weer of nog steeds) te vol zit.

En dus heb ik vorige week al het fruit dat ik afgelopen zomer even snel in zakjes invroor uit de vriezer gehaald en in een pan gekieperd. Er zaten aardbeien en bramen tussen, blauwe bessen en frambozen, aalbessen en pruimen, en zelfs nog 2 zakjes vijgen. En ik had op de fruitschaal nog een paar langzaam indrogende appels liggen.

Kort gezegd: ik heb alles aan de kook gebracht, gekookt tot het iets begon in te dikken (dat duurde wel een uurtje), de potjes schoongemaakt en de vruchtenmoes ingemaakt.

Iets uitgebreider:

Sommige fruitsoorten zijn heel nat en moeten langer koken, zoals aardbeien en aalbessen. Sommige fruitsoorten dikken zelf al makkelijker iets in, zoals appels, peren en vijgen.

Sommige soorten zijn zuur en sommige zoet. Ik heb bij het inmaken geen suiker aan deze ‘vruchtenmoes’ toegevoegd maar als je dat wilt kan het natuurlijk wel. En ik heb vooral alle pitjes en velletjes in de moes gelaten. Gezond dus; zonder suiker en met veel vezels. Je kunt de vruchtenmoes tijdens het inmaken of als je het later gebruikt, zoeter maken met suiker, honing, agavesiroop maar bijvoorbeeld ook zoetstof of wat je dan ook wilt. Zelf heb ik de moes zoeter gemaakt door er extra zoete vruchten in te doen (zoals zoete appeltjes, vijgen en pruimen, als tegenhanger tegen de veel zuurdere aalbessen en bramen). En mocht ik het te zuur vinden in de kwark, dan kan ik alsnog iets zoets toevoegen als ik het door de kwark meng.

Doordat er geen suiker in zit is de vruchtenmoes dus niet lang houdbaar. Ze is kokendheet in de hete potjes ingemaakt en op basis van hygiëne en vacuüm zijn de potjes dus zeker wel een jaar houdbaar. En zuur genoeg. Maar niet zoet genoeg om na eenmaal openen nog lang te bewaren. Om die reden heb ik kleine potjes gebruikt (iets meer dan 2 deciliter). Ik eet elke ochtend 3 volle koffielepels vruchtenmoes in mijn kwark, elk potje dat ik openmaak (en daarna uiteraard in de koelkast bewaar en altijd een schoon lepeltje gebruik), gaat in 5 dagen leeg. En dat gaat prima, ik denk dat het na opening in principe iets langer dan een week in de koelkast houdbaar zou kunnen blijven.

Dat ik dit niet eerder heb verzonnen. Ik hoef niet meer in de gaten te houden dat ik in de avond fruit uit de vriezer moet halen, pak gewoon een nieuw potje als het leeg is. En ik heb geen natte kleffe vruchten met rood water meer in de kwark, ik heb de moes in laten koken tot de gewenste dikte. En eigenlijk vind ik dit niet alleen makkelijker maar ook lekkerder, en mocht ik het iets zoeter willen, dan kan ik dat bij de kwark doen. En ik kan de moes ook nog in andere recepten van desserts of gebak, vruchtensauzen, etc. gebruiken, al dan niet gezeefd.

35 potjes (want er stond er al 1 in de koelkast) x ongeveer 5 dagen = genoeg voor 25 weken = een half jaar. En over een half jaar is het alweer mei; tegen die tijd bloeien de aardbeien alweer 🙂

Ook Ruud is blij, want er zijn 2 hele lades in de vriezer leeg. En terwijl ik kwark met ingemaakte vruchtenmoes als ontbijt eet, kiest Ruud meestal voor jam op een cracker. En zo begint heel langzaam de voorraad inmaak ook al weer iets te slinken (want we eten ook elke 1 tot 2 weken wel een pot tomatensaus, de ingemaakte Spaanse salsa is hier een groot succes, en ik ben ook al aan de derde pot bouillonpasta begonnen).

Dit weekend kunnen we eindelijk weer naar de tuin, daar zijn we door de drukte met de zadenlijst een week niet geweest (op even snel wat sla en rucola oogsten/halen na). We weten dat er genoeg te doen is. Bovendien zijn de bestelde witlofwortels binnen en die moeten nodig in emmers worden gezet.

Ik wil iedereen die zaden heeft besteld heel hartelijk danken!! En melden dat ik ‘bij’ ben, iedereen die in de eerste week zaden bestelde moet dus bericht hebben gehad dat de zaden op de post zijn gegaan, of de zaden al in huis hebben, of een mail hebben gehad omdat ik bijvoorbeeld een huisnummer mis. Zo niet, neem dan vooral contact me me op (het mailadres kun je altijd op het bestelformulier vinden).

En dat betekent dat ik nu iets meer tijd krijg en eindelijk alle vragen op de website van de afgelopen week kan gaan beantwoorden (en dat zijn er wel een stuk of 50, iedereen die meedacht en antwoord gaf heel hartelijk dank)! En daarna ga ik de soorten die in de zadenlijst staan/stonden in de databases van tomaten, pepers, eenjarige bloemen, etc. zetten. En dan….. dan is het mijn tijd om zaden te zoeken en te bestellen, daar verheug ik me al op!!

Tot slot nog even de link naar het blog dat ik op de website van Pokon schreef, over mijn ervaring tot nu toe met de teelt van Palmkool. Die oogsten we nu volop.

En dan nog 1 foto, toen we vanmiddag even naar de tuin gingen zag ik dat de Salvia Amistad, vorige week even snel in de kas gezet omdat het zou gaan vriezen, in die kas nog onvermoeibaar bloeit!