Oogstmaand

….. en dat zullen we dan weten. Elke dag met tassen vol oogst naar huis (vorige maand ook al wel hoor, maar nu is er zoveel bij elkaar dat het bijna niet bij te benen is). Gisteren weer eens met een emmer tomaten naar huis, met courgettes (alweer ja), en kruiden. En zo snel naar de tuin want vandaag wordt de dag van het oogsten van bramen, blauwe bessen, sperziebonen, pronkbonen, paprika’s en komkommers.

En zo raakt de vriezer voller en voller. En er komt nog zoveel :-). De tomatentijd lijkt nu wel een beetje voorbij te zijn, we kunnen zeker nog voldoende oogsten om van te eten, maar de tijd van 2 emmers tomaten per week is nu wel voorbij. En dat is prima, voldoende saus in potten, voldoende sap in de vriezer. Één ras wil ik wel even apart noemen en dat is de Black & Red Boar. Ik zaai haar wel elke 2 of 3 jaar, want een erg leuke tomaat; vrij grote vleestomaten, mooie kleur van donkerpaarsbruin met bronsgroene streepjes, best vroeg, prima opbrengst, en dan ook nog een heerlijke volle tomatensmaak, extra zoetje, veel sap. Oftewel, ik hou wel een beetje van de Black & Red Boar. En zij blijkbaar ook van mij, want ik kon gisteren deze tomaat oogsten:

🙂

En als de tijd van tomaten langzaam voorbij gaat, komt de tijd van de paprika’s, er is altijd wel wat (ik klaag niet hoor :-)). Geen geweldig paprikajaar trouwens, met dank aan de slechte groei in kas 3, maar genoeg voor ons. En de eerste pepertjes rijpen. En eindelijk de eerste aubergine geoogst, het is hier wel echt een heel slecht auberginejaar, veel planten al vroeg last van meeldauw, slechte vruchtzetting en gewoon laat.

En afgelopen weekend de eerste rijpe pompoen geoogst:

De Galeux d’Eysines. Ze begon zonder wratten, en werd veel groter dan ik dacht. Dus ik twijfelde of ze wel klopte. Maar de wratten (het lijken wel doppinda’s) komen pas bij het rijpen. Er liggen nog 5 grote pompoenen (de grootste misschien wel 15 kilo zwaar). Deze kreeg na de regen (na de droogte daarvoor) een klein scheurtje, gelukkig zagen we het op tijd en hebben haar gelijk meegenomen. De andere pompoenen mogen nog een tijdje aan de plant blijven liggen, en als ze geoogst moeten worden mogen ze naar zolder, want ze zouden dan nog tot december bewaarbaar zijn. Ik heb trouwens gelijk een erg leuk recept van de pompoen gemaakt.

Jammer van de foto, maar deze Plaattaart met pompoen, geitenkaas, walnoten en rode uien was zo lekker dat we haar al voor de helft hadden opgesmuld voor ik bedacht dat ik het recept op de website wilde zetten en er dan een foto van wilde maken. Ziet er misschien niet lekker uit, maar is heel makkelijk te maken, en vooral, echt overheerlijk! Het recept kun je onderaan de pagina over de teelt van pompoenen vinden.

Nieuw voor mij, de zaden afgelopen winter gekregen, Nederlandse naam is kerstklimmer, Latijn is echt veel handiger bij het zoeken naar informatie en dan heet ze Diplocyclos palmatus).

Niet eetbaar trouwens, een soort sierkomkommertje. De 3 planten die ik in de kas heb staan groeien er lustig op los, zoeken al het raam op om buiten verder te slingeren. En sinds vorig week zien we de kleine gele bloempjes die gevolgd worden door olijfgrote vruchtjes, heldergroen met zilverwitte streepjes. Ze gaan in de herfst verkleuren naar rood met zilverwitte streepjes, vandaar de Nederlandse naam, de vruchtjes zijn lang houdbaar en worden in december als decoratie gebruikt. Ik zie het al wel een beetje voor me en ben benieuwd hoe ze nog verder gaat groeien, bloeien, hoeveel vruchtjes, wanneer ze kleuren, etc.. In ieder geval nu al leuk!

En tot slot dan nog een mededeling waar niemand die dit leest dan ook maar iets aan heeft. Maar ik wel, en dat is ook wat waard. Want ik ga uit eten, high tea, en dat zonder te betalen. Want ik heb dit jaar de wedstrijd gewonnen. Wie teelt de zwaarste Provenzano (is een grote tomaat).

Al 3 jaar hou ik samen met een tuinvriendin elk jaar een wedstrijdje, wie teelt de zwaarste tomaat. Uiteraard gebruiken we hetzelfde ras maar verder staat alles vrij, standplaats, voeding, dieven, wat dan ook, de zwaarste wint en de verliezer betaalt de high tea. Nou interesseert dat betalen me helemaal niet, ik wil met alle liefde een gezellige en lekkere high tea met een goede vriendin betalen. Maar na 3 jaar verliezen werd het voor mijn ego wel belangrij om toch ook eens te winnen. En dat is gelukt!!

Op de foto de eindstand van de wedstrijd, mijn zwaarste tomaat is de zwaarste tomaat van de wedstrijd (die van mijn tegenstandster was slechts een schamele 537 gram, dus gewonnen met een overmacht waar ik weer 3 jaar kan op kan teren (en de kans is best groot dat dat ook weer nodig zal zijn :-)).

En wat er met de tomaat gebeurd is? Die was genoeg voor een heel pannetje soep voor 2 personen.