Oogst en bewaren

Met dank aan het mooie nazomer- en herfstweer kunnen we nog steeds van de tuin oogsten. Buiten niet zo veel meer (maar dat komt omdat dat al niet best was – had ik al verteld dat we geen aardappel hebben kunnen rooien en ze dus moeten kopen 🙂 ?). Het is echt afgrijselijk, nul aardappelen. Maar de snijbiet groeit geweldig, de vriezer zit vol aardbeien, de uien zijn niet zo groot maar wel heel lekker scherp en keihard en daar komen we de winter wel mee door. Vandaag kunnen we nog wat rodekolen en spitskolen oogsten. En we oogsten in de kas nog steeds pepers:

Morgen ga ik alle laatste rijpe pepers nog oogsten en dan gaan de planten eruit. Want binnenkort komt de paardenmest, willen we gaan spitten of grelinetteren in de kas. We hebben wat weeuwenteelt bloemkool geplant maar niet meer dan 10 en verder laten we de grond in de kas eens een hele winter rusten, lijkt ons wel eens goed.

Niet elke peper gaat rijp het eind van het seizoen halen:

Elk jaar trap ik er weer in, zijn er altijd wat rassen die ik zaai waarvan ik eigenlijk al weet dat ze misschien wel lastig zijn en de eindstreep niet halen. En dat geldt dit jaar voor de Cabai Chili Tree. Sorry voor de foto met veel rotzooi, maar maakt ook gelijk duidelijk dat we nog veel moeten opruimen 🙂 . En de Cabai Chili Tree is wel heel erg leuk, ondertussen meer dan 2 meter hoog, imponerend. Maar ik had kunnen weten dat ze heel laat zou zijn, eerst zo groot moeten groeien voor ze kan gaan bloeien en vruchten maken.

Daar is ze nu sinds een week of 4 wel mee bezig:

Ze hangt vol met kleine groene pepertjes, maar de kans dat die nog rood worden wordt met de week kleiner. Als ik man Ruud en zijn opruimerige herfstbui zo inschat is ze volgende week plotseling verdwenen. Onder het mom ‘dat merkt ze toch niet’.

En dat komt dan omdat de datum van 27 oktober nog steeds staat als datum dat de zadenlijst open gaat. Ik heb nog enorm veel te doen maar hoop en denk dat ik het ga halen. En dan kom ik toch 2 weken niet op de tuin. En dus moet ik nu Ruud alvast heel goed inpeperen wat echt niet gedelete mag worden. Afgelopen week wilde hij al de Salvia sclarea uit de tuin rukken. Ik was net op tijd om heel hard ‘nee’  te roepen. Ik kreeg alleen een wat verstoorde blik, en toen begon hij aan de nog steeds bloeiende Tagetes Naughty Marietta te trekken.

Nou is er zoveel op te ruimen, dan ga je toch niet iets uit de grond trekken wat nog bloeit?  Het kwartje valt niet (onder het mom ‘je bent er toch niet de komende 2 weken dus wat maakt jou dat nou uit’), en voor we ruzie krijgen, spreek ik maar met Ruud af dat hij vanaf morgen alles mag opruimen in de kassen; pepers eruit, stokken opruimen, onkruid wieden, potjes, zaaitray’s, etc. uitzoeken en mee naar huis nemen. Zo bewaren wij dus de vrede 🙂 .

Dus morgen de laatste pepers oogsten. En de knofloken planten;

Links de sjalotten en rechts de knofloken zoals we ze in een kistje in de schuur bewaren. Dit jaar geen nieuwe knofloken gekocht dus ik heb uit het kistje de mooiste (met de grootste tenen) bollen gezocht en die gaan morgen in een verhoogde bak geplant worden.

p.s.: sjalotten planten we pas in februari, maar ik denk dat we deze kleine oogst gewoon opeten en daar nieuwe pootsjalotten voor kopen. Ik verwacht in november de nieuwe zaadgidsen wel zo ongeveer en verheug me daar nu natuurlijk al op!

Dan nog even iets over het bewaren van tomaten; ik heb ze gedroogd, in zoetzuur ingelegd, ingevroren, noem maar op, allemaal leuk en aardig en lekker maar uiteindelijk heeft het niet veel meer met een echt lekkere verse tomaat van eigen tuin te maken. Ik heb ook wel eens ‘bewaartomaten’ gezaaid maar die bewaarden duidelijk niet, of wel maar dan waren ze allesbehalve lekker. Maar nu heb ik deze:

Ja, je ziet het goed, ik heb op het keukenpapiertje waar ze op liggen geschreven ’17 september rijp geoogst’. Ze liggen op een koele slaapkamer op een kast waar geen zon komt. Nu 4,5 week geleden geoogst en ze zijn nog puntgaaf. Gisteren hebben we er één geproefd, smaak was prima, een lekkere volle tomatensmaak, wat stevig van vlees maar ook nog wat sap. Ruud vond het velletje wat aan de harde kant. Ja, dat moeten we er voor over hebben voor onze eigen bewaartomaten.

Ik ben benieuwd hoe lang ze nog te bewaren zijn, misschien volgende week wel in de schimmel, of misschien ook de hele maand oktober nog te bewaren? We gaan het zien. Ze heet trouwens Mount Vesuvius en ze schijnt te zijn voortgekweekt uit de Piennolo, een ras dat in Italië bij de Vesuvius veel wordt geteeld en bijna als ‘ristras’ (die strengen met gedroogde pepers in Zuid- en Midden-Amerika) samengebonden worden, en zo meerdere maanden bewaard worden. Als ik haar hier ook nog tot het nieuwe jaar kan bewaren ben ik al enorm tevreden, en ik heb haar beloofd dat ik dan volgend jaar veel meer planten van haar ga zetten (wie weet, misschien stimuleert dat toch ook nog wat).

Dan tot slot; ik heb op de website van Pokon ook weer een stukje geschreven. De website van Pokon is veranderd/vernieuwd, zie www.pokon.nl

En dat betekent dat je via een andere weg naar mijn laatste blog gaat, via deze weg Pokon – Blog over Moestuin. En ik zie dat daar een foto van mij is gebruikt voor bovenaan de pagina. Mocht je die zien en je afvragen wat op de potjes de namen Zwbes appmunt  en Zwbes abeiaalvan betekenen, dan is dat natuurlijk heel logisch Zwarte bes met appel en munt, en voor de 2e Zwarte bes met aardbei, aalbes en vanille 🙂 .

De directe link naar mijn laatste stukje op de website van Pokon: Bewaren van groenten met het o-zo leuke en lekkere inmaakrecept van zelfgemaakte bouillonpasta (als schep-bouillonblokjes).

Tot slot nog 1 foto, van iets wat helemaal niks, maar dan ook echt helemaal niks met tuinieren te maken heeft. Een foto van een chocolade-pannacotta

Erg lekker, erg makkelijk en snel te maken, heeft alleen tijd nodig om in de koelkast op te stijven. Ideaal toetje voor de kerst. Ik zal het recept straks bij de recepten plaatsen. Direct link: Chocolade-pannacotta

Ik hoop dat mensen het geen bezwaar vinden als er tussen alle andere recepten ook wat recepten staan die eigenlijk niets met tuinieren of fruit en groenten te maken hebben?

Want als mensen er interesse in hebben heb ik ook nog een geweldig en niet te mislukken recept van een dubbelgebakken geitenkaassoufflé. En een recept van een Confit de rosé (een inmaakrecept van een gelei van roséwijn met vanille die geweldig smaakt bij een stukje blauwaderkaas). En zo nog wel wat recepten….

Volgende week waarschijnlijk geen tuindagboek, te druk met de zadenlijst, maar in de week daarna hoop ik eindelijk eens te vertellen en te laten zien hoe het is afgelopen met het project met de verschillen tussen bodembedekking als stro, blad, cacaodoppen en kokosboomschors.

p.s.: noemde ik nu al het woord ‘kerst’? Dat is fijn, want als de kerst voorbij is hebben we de kortste dag gehad en kunnen we gaan denken aan een nieuw tuinjaar 🙂