Onsmakelijke foto’s

Zo, wij zijn weer terug.

Het was heerlijk; luxe, te veel gegeten, natuurlijk ook teveel gedronken, duur, veel, groot(s), verwend en vertroeteld, en het is goed dat het na 8 dagen weer voorbij is (want we misten Lotje de poes, we zijn  blut, teveel kilo’s aangekomen, en kunnen ons bijna  aanmelden bij de AA).

En zoals dat altijd gaat na een vakantie; moeten we eerst héél lang kroelen met Lotje (nadat ze zich over haar verontwaardiging heen heeft gezet over het feit dat we zijn weggegaan, en ze minstens 5 heel lekkere hapjes heeft gehad om het een klein beetje goed te maken). En vervolgens natuurlijk naar de tuin.

Want hoe is het daar, na een week? Nou, het was hier in ieder geval groeizaam weer kunnen we in ieder geval wel zeggen 🙂 . En dan natuurlijk kijken of er iets te oogsten is, en hoe het met alle groenten gaat.

Dit was de eerste die we zagen:

Dat kan hè, alle pompoenen kunnen niet voor ons zijn, het zijn er meer dan 25 bij elkaar, en de dieren op de tuin hebben ook honger, prima. En deze is duidelijk geconfisqueerd door een dier dat liever vruchtvlees en/of zaden at dan schil. Dit is een spaghettipompoen en niet alleen deze bleek aangevreten; alle 13 pompoenen aan de 4 planten bleken deze zelfde ronde gaten te hebben! Dit kan een slak niet (die maken meer snotterige ongelijkmatige plekken). Een vogel? Maar daar is het te rond voor.

En we zijn licht bezorgd, gaan toch ook maar even kijken bij de andere pompoenen. De Butternuts:

Hetzelfde, maar blijkbaar harder van schil, of meer vruchtvlees, wat dan ook….. uiteindelijk zijn ze gestopt met vreten. Maar wel te laat. En we hadden niet veel butternuts maar ze zijn wel allemaal, zonder 1 voor ons over te laten, aangevreten.

Met nog wat meer bezorgdheid kijken we bij de New England Sugar Pie:

Hetzelfde geval, en ondertussen hebben we natuurlijk al lang bedacht dat het ratten moeten zijn. Gat te klein voor een konijn, muizen zijn niet sterk genoeg en je kunt zelfs tandafdrukken zien. Ratten zijn groot, sterk, grote tanden, kunnen de schil aanvreten en zijn lenig en klein genoeg om helemaal in de pompoen te kruipen en die uit te hollen, op zoek naar zaden?

Maar de Galeux d’Eysines, dat zou wel een uitdaging voor ze zijn, met die keiharde schil en grote wratten. Niet dus……

Want zelfs dat is ze gelukt. Bij elkaar meer dan 25 pompoenen van verschillende rassen aangevreten en uitgehold en dus verloren voor ons. En dat in 1 week tijd (8 luxe cruisedagen om precies te zijn). Simpel sommetje: 8 dagen vakantie gedeeld door 25 pompoenen = 3 pompoenen per dag (nou, zal wel nacht zijn geweest).

Maar vorige week, de dag voor we vertrokken, hebben we één Galeux d’Eysines geoogst, die was al duidelijk rijp, 8 kilo zwaar, we hebben haar in de schuur gelegd. En nu bedenken we dat we dubbel blij met haar zijn.

En als zelfs alle pompoenen worden opgevreten, hoe is het dan met de maïs (want ratten houden erg van maïs). Snel er naartoe:

Ja, zijn ze dus ook aan begonnen. Maar gelukkig maar 2 kolven zoals deze, de rest is nog goed, dus die oogsten we gelijk en zitten terwijl ik dit schrijf al in de vriezer. Haha, lekker puh, waren we de ratten toch nog met iets voor.

Maar even resumé van dit tuinjaar; een koud en kletsnat voorjaar/ begin zomer zorgde voor nul aardappeloogst. De bijbehorende overvloed aan slakken zorgde voor nul sla en nog nuller andijvie, nul rucola, nul kool en nog wel zo wat groenten. En de uitgeputte en vervolgens uitgedroogde grond kon dat in juli en augustus niet meer goed maken, ook niet met alle extra voeding die we nog gaven. En dan is dit pompoenenrampje het toetje 🙂

Ik klaag niet hoor, de vriezer zit vol, met bieten (enorm veel bieten), paprikastukjes, aardbeien, blauwe bessen en zwarte bessen, tomatensap, en er zit nog wel 5 kilo aan pompoenblokjes van vorig jaar in, dan gaan we die gewoon opeten. En we eten vandaag boontjes en we kunnen er morgen wel een emmer vol van oogsten dus ook nog invriezen. Aan het einde van de week kunnen we emmers vol met stoofpeertjes oogsten (vroeg dit jaar maar ze krijgen al een blosje en de eerste peertjes vallen al). We kunnen heel veel snijbiet oogsten, en plukken ook nog steeds tomaten, en paprika’s.

Wat het ook echt heel goed doet dit jaar zijn de pepers; die kunnen we nu volop plukken, tientallen tegelijk. Daar ga ik wat over schrijven op de website van Pokon aan het einde van deze week, link volgt dan.

Maar het is dus wel echt een raar jaar. Om dan toch nog met een wat vrolijkere foto af te sluiten dan opgevreten en aangevreten pompoenen:

Tropaeolum, ook eetbaar trouwens (zowel blad als bloemen als zaden). Nou, zo slecht gaat het dus nog niet!

p.s.: ik vrees dat het met de ratten wel slecht af gaat lopen, als er iets is wat een gemeente niet in zijn stad wil dan is het een rattenplaag. Verdrietig, dat wel, dan hoop ik maar dat ze in ieder geval van dit pompoenenfestijn hebben genoten.