Onderzoek naar de dood van tomaten

Had ik al laten zien hoe sneu de tomaten er hier bij staan? Ik hou niet van het laten zien van mijn mislukkingen, het is zoveel leuker om te laten zien wat er wel lukt, het tuinieren een beetje positief houden :-). Maar vooruit, niet schrikken…..

Let niet op de rommel, er staan nogal wat nieuwe zaaisels tussen de planten, en er staan ondertussen een aantal planten in potten.

Afijn, zoals je kunt zien zijn er een paar planten die goed groeien, maar het gros doet gewoon helemaal niks, geen blad, of geel blad, heel dun, maar ook niet dood gaan. Een aantal planten zijn al weggehaald.

We hebben eerst nog geprobeerd om een aantal planten uit de grond te halen en opnieuw te zetten maar dan in een gat van potgrond. Voor een aantal mocht dat niet baten. En als je er dan toch uit moet, dan is het natuurlijk wel heel handig om te kijken wat nu het euvel is:

Dus de planten die we uit de grond hebben gehaald gewoon maar eens goed bekeken. Stengel te dun, vooral onderin geel blad. Maar het belangrijkste want daar ligt vast de oorzaak; de wortels.

Amper meer wortels dan toen de tomatenzaailingen werd uitgeplant. Niet dood, maar grauw van kleur, heel weinig.

Het verklaart waarom de planten niet wilden groeien, maar een oorzaak daarvan is nog niet duidelijk. De wortels hebben niet kunnen groeien omdat ze geen voeding op hebben kunnen nemen en waarom niet? Geen idee maar het heeft iets met het stro te maken; dat is zeker niet de oorzaak maar de bedekking (welke bedekking dan ook, of het stro, worteldoek, plastic of wat dan ook is), zorgt ervoor dat voeding of wat ik dan ook heb gegeven niet weg kan. Bij een teveel aan voeding kan het zelfs gaan ‘stomen’, de voeding kan niet verdampen want zit vast onder de bedekking.

Een ezel stoot zich in het algemeen……. toch heb ik hetzelfde al eens eerder meegemaakt maar dan toch anders, overduidelijk teveel voeding in combinatie met worteldoek en temperaturen boven de 30 graden en water geven: tuindagboek 18-7-14. Leo geeft in rectie op dat tuindagboek aan dat Culterra (en natuurlijk andere meststoffen waar bijvoorbeeld bloedmeel of beendermeel in zitten) eiwitten bevat. En bij de afbraak van die eiwitten komt amoniak vrij. En als amoniak niet kan vervliegen omdat ze ‘vast’ zit onder een bedekking geeft dat natuurlijk heel veel schade.

Echt veel voeding hebben we trouwens niet gegeven, een zeer matige hoeveelheid groene Culterra eind februari en wel flink wat houtas (kali) in april. Maar de combinatie van die voeding en de bedekking heeft hoogstwaarschijnlijk voor deze ellende gezorgd. Want in de 3 kasjes zonder stro hebben we nergens last van, alleen in de 2 kassen met stro is dit het resultaat.

Je ziet op de tweede foto de onderkant van de steel in close-up; je ziet dat door het wat dieper planten in potgrond de onderkant van de steel wel nog ineens mogelijkheden zag. Daar waar de originele wortels echt niets meer konden doen, beginnen onderaan de steel ineens nieuwe witte wortels te verschijnen, in de hoop dat ze daarop verder zou kunnen groeien.

En let wel, dit is niet bewezen, dit is wat ik uiteindelijk heb bedacht. En dus; voor iedereen die het wil weten en vooral als geheugensteun voor mezelf; er is helemaal niet mis met het bedekken van de grond in de kas, maar bedekking zorgt er in combinatie met de hoge temperaturen voor dat je echt heel voorzichtig moet voeden. Bij bemesting en/of een combinatie van factoren (hitte, vocht) en bedekking, kan het ervoor zorgen dat planten niet goed groeien, of zelfs verbranden. Zo, ik ga het nu echt niet meer vergeten. En ik ga ook bedenken of ik volgend jaar nog wel bedekking in de kas wil. Ik ben buiten de kas heel tevreden over de bedekking met stro, maar in de kas geeft het risico’s waarvan ik niet zeker weet of ik dat volgend jaar nogmaals wil gokken.

Ben ik nu zielig? Nee hoor. 2 kassen zien er sneu uit. Maar 1 kas en de 2 mini’s zien er zo uit:

Gezond, groen, in bloei. Slechts 1 tomatenplant in deze kas heeft het al in vroeg stadium begeven, en ik verdenk vooral pissebedden van die aanslag.

En dan nog even een foto van één van de zaailingen die ik 3 weken geleden zaaide…

Of ze nog op tijd zijn om vruchten te geven durf ik niet te zeggen. Ik kan alleen maar zeggen dat ze snel kiemden, en we de zaailingen ondertussen allemaal in een kuiltje met potgrond hebben geplant, en een deel ook in potten.

Ze groeien prima, sommigen zelfs al weer wat groter dan op deze foto.

Ik heb er uiteraard wat vroege rassen voor gezaaid, zoals Oranje van Goeijenbier, Gardener’s Delight, Husky Gold, etc.. In de hoop dat ze misschien in september toch nog een leuke oogst geven.

We gaan maar hopen op een mooie nazomer 🙂

Tot slot dan nog 2 leuke foto’s om dit tuindagboek dan toch wel ook positief te eindigen (maar eigenlijk is het al positief, want terwijl ik dit schrijf bedenk ik dat bedekking leuk is maar dat ik er eigenlijk wel over uit ben dat het stro vanuit de kas een mooi plekje buiten gaat krijgen, zo verhelderend werkt het opschrijven van je problemen dus :-).

Maar kijk wat ik al heb geoogst:

Het eerste tomatenkleurenpaletje (leuk scrabllewoord) van dit jaar. Met rassen als Malakhitovaya Shkatulka, Jaune Flammée, Purple Passion, Green Doctors Frosted, Rose Quartz multiflora, Violet Jasper, Fruit Punch, etc.. Semigedroogd in de oven en later in een salade gebruikt waren ze heerlijk, de eerste eigen tomaten van dit jaar!

En ook leuk, de eerste bloem van de Gaillardia Simple Simon Peach, is ze niet prachtig?

Nu snel naar de tuin, want er moet nodig gewied worden, en bietjes worden geoogst. En een spitskool voor het avondeten, en de potten water geven, de tomaten tikken, savooiekoolzaailingen oppotten, nou, en nog wel zo wat klusjes :-).