Oase

Het wordt koud. En daarmee beginnen bladeren te vallen, planten af te sterven en begint de tuin langzaamaan leeg te raken.

Maar niet in de herfst- en winterkas. Daar is het minder koud, er is geen wind, en geen regen. Het geluid van het verkeer dat over de  Baljuwlaan rijdt (waar het volkstuinencomplex langs ligt) is er veel minder hard en aanwezig. En het is er groen, opvallend groen voor november.

Eerst nog even een foto van het begin:

21 september:

Ik was niet zo dol op die rijtjes, maar Ruud wilde dat graag. En zo ziet het er nu uit, het zijn nog rijtjes maar veel vrolijker omdat de repen gronddoek door het groen bijna niet meer zichtbaar zijn.

06 november, foto van dezelfde kas, vanuit dezelfde hoek gemaakt:

Ja, oase is het goede woord. Als ik heel eerlijk ben groeit er meer dan we kunnen oogsten, want we eten ondertussen ook zuurkool, komkommers en pastasaus uit eigen inmaak, palmkool, andijvie en bietjes uit de tuin, en snijbonen uit de vriezer. Maar de sla is heerlijk mals en zacht, het mosterdblad is pittig en gebruiken we regelmatig op een broodje kaas, en van de rucola hebben we al een stamppotje gemaakt.

Het is natuurlijk niet allemaal hosannna, niet alles lukt even goed. Dat is niet erg en juist leerzaam. En we geven niet te snel op, sommige soorten gaan het misschien pas goed doen wanneer de dagen in januari of februari weer langer worden. En er zijn wel wat verschillen per kas.

Bijvoorbeeld de tatsoi (een soort kleine paksoiachtige kool met lepelvormige blaadjes, dat lijkt me de beste omschrijving). In kas 1 is de grond kletsnat (de oudste kas, ligt wat lager en het grondwater staat door alle regen behoorlijk hoog). En daar is de tatsoi niet van gediend, ze kwijnt er langzaam weg:

In kas 2 is de grond luchtiger en minder kleiachtig, en vooral minder nat – doordat deze kas later en dus wat hoger is geplaatst. Ook hier staan tatsoi-planten, en die zien er zo uit:

Ach, er eet wel eens een slakje mee, maar het gros is voor ons. Lekker in salades, roerbak en stoofschotels.

Nog iets wat het nu (nog) niet zo goed doet: stengelui

Dat komt ook omdat in dit deel van de kas de mol behoorlijk actief is. En ik moet duidelijk ook onkruid (vogelmuur) wieden maar dat is nogal een priegelwerkje als ik de stengeluitjes wil houden (en dat wil ik want misschien gaan die juist pas later, in de winter of het vroege voorjaar groeien). Ik schrijf het bij deze gelijk op mijn werkbriefje voor volgende week; “vogelmuur tussen de stengelui uitpeuteren”.

In kas 2 had ik vooral kool en bietjes, snijbiet, tuinbonen, etc. door elkaar geplant. Nog even de foto van 21 september:

En dat ziet er ondertussen zo uit, de foto’s wat dichterbij gemaakt:

En zo:

Ik vind het zelf heel leuk; geen rijtjes maar door elkaar planten. Maar ik geef toe, het wieden kost iets meer tijd en het is niet geschikt voor mensen met grote voeten. Ik sta er zelf heel voorzichtig met één voet tussen te balanceren terwijl ik probeer die ene distel ertussenuit te krijgen 🙂 .

Wieden gaat in kas 3 wat makkelijker, simpelweg tussen de rijtjes op het gronddoek staan/stappen. Maar beide manieren zijn leuk om te proberen, en sommige soorten zijn wat mij betreft geschikt voor deze kakofonie (zoals kool, selderij, peterselie, Oost-Indische kers en snijbiet), en sommige soorten vind ik meer geschikt voor nette rijtjes (zoals veldsla, stengelui, radijs, kervel, worteltjes).

Maar ach, als we een salade willen eten loop ik met mijn tasje de kassen in en pluk ik blaadjes die ik wil gebruiken. Zoals de kervel (Brusselse Winter) die het in deze 2 rijtjes geweldig doet:

Het hele rijtje groenten aan deze kant van de kas doet het trouwens best goed; snijsla, radijs (wel blaadjes nog geen radijsjes), tuinkers, veldsla en pluksla. De venkel groeit wel maar blijft klein en dun (ook hiervan hoop ik dat ze in het vroege voorjaar alsnog gaat groeien). En verder staan er nog palmkool en winteruitjes. En een rijtje knoflook die ik wat dichter op elkaar heb geplant en waarvan ik in winter en lente het blad van hoop te kunnen oogsten. Voor de oogst van de bollen hebben we knoflook buiten in een verhoogde bak en met een ruimere plantafstand geplant.

Sommige rucolaplantjes willen zelfs al doorschieten (met dank aan het warme weer 2 weken geleden, gok ik). Ook prima want een paar bloempjes zijn in deze tijd ook van harte welkom, voor het mooi, leuk of om van te eten.

Ik ben zelf heel benieuwd hoe lang deze oase zo blijft, welke soorten welke temperaturen kunnen verdragen. Daarom willen we ook niet alles oogsten maar ook wat planten laten staan, om te testen hoe de planten de winter doorkomen. Nog 6 weken en we hebben de kortste dag gehad (maar de koudste dag ongetwijfeld nog niet).

Ik hoop het hier in de komende 3 maanden zo af en toe eens te laten zien. Voor nu zijn we erg blij met onze kas vol planten!

En nu de rust voorzichtig terugkeert hoop ik deze winter (in theorie) meer tijd te hebben voor de website. Ik heb de databases van tomaten en paprika’s al bijgewerkt, alle rassen die ik dit jaar teelde staan erin (wellicht nog een beetje slordig, dat kijk ik later na). Ik ga nu beginnen aan de databases van pepers, aubergines en eenjarige bloemen.

En daarna ga ik de recepten plaatsen, zoals die van deze brownie, naar een recept van Ottolengh:

Mmmm, eigenlijk is deze zo lekker dat ik het dit weekend eerst zal  plaatsen (edit vrijdagavond: gelijk maar even gedaan: Toffeebrownies met jam). Want als je geen bezwaar hebt tegen ongeveer 30.000 calorieën is dit wel de lekkerste brownie die ik ooit at (ik geef toe, ik ben geen kenner, maar ik weet wel wat ik lekker vind). Er zit jam in verwerkt, in dit geval de vijgenjam met rum en rozijnen die ik afgelopen juli (in)maakte, maar er zijn zeker meer soorten jam geschikt, zie later de uitleg in het recept.

En dan tot slot nog één foto, van een plant die ik dit voorjaar nieuw kocht, de Salvia guaranitica Blue Enigma. Al die maanden zo geweldig gebloeid, en nu nog steeds. Helaas geeft ze geen zaden, ik heb er daarom stekken van genomen, om als backup in huis te overwinteren want ze is matig winterhard. Erachter zie je trouwens vaag de Fuchsia triphylla Koralle, die ook nog volop bloeit. En wat verder weg zie je nog net een grote Dahliabloem bloeien.

Nu het flink kouder gaat worden en wellicht zelfs al gaat vriezen wordt het tijd om de matig winterharde planten die in pot staan de kas in te sjouwen (oei, nu nog plek zien te vinden tussen al groenteplanten 🙂 ). En de kuipplanten kunnen weer terug worden gesnoeid en naar zolder worden gesjouwd.

Volgende week spierballenweek!