Nut

Ik ben er klaar voor. De meteorologische lente is begonnen. De tuin is er (nou ja, min of meer) klaar voor. Waarom zit ik hier dan een beetje naar buiten te staren? Omdat het weer niet meewerkt. Ik wil heel graag gaan zaaien, maar hoeveel nut heeft dat als het de komende week ijskoud wordt, de zon maar weinig schijnt en het gaat regenen/hagelen/sneeuwen? Zaden die ik nu in de koude kas kan zaaien (zoals rucola, snijbiet en bietjes, knol- en bleekselderij, rode en witte kool, etc. gaan heus niet dood . Maar ze zullen ook niet ontwaken, de zaden wachten gewoon tot de grondtemperatuur hoog genoeg is om te kiemen.

Dan zijn er 3 overwegingen:

• Ik kan toch nu in de koude kas voorzaaien, de zaden kiemen dan gewoon later.
• Ik kan wachten en later zaaien, wanneer de temperatuur hoog genoeg is. Maar ik weet zeker dat ik het dan ook al weer druk met andere dingen heb (wieden, verspenen, andere soorten zaaien, etc.)
• Ik kan nu zaaien maar dan in huis. Maar dat is geen optie; op de begane grond is het te donker en te warm (met lange en dunne zaailingen als gevolg), op zolder is het te donker en te koud. De 2e verdieping is prima maar daar staan stekken van rozemarijn, Salvia’s, Colocasia, etc. En de aardappelen spruiten er voorzichtig in het koude maar lichte raamkozijn. En op de warmste kamer groeien de paprika’s en pepers langzaam maar gestaag. En ik moet nog bloemen en tomaten zaaien. De beste plekjes in de raamkozijnen zijn dus al vergeven aan soorten waar ik geen andere optie voor heb.

Uhh, nou, dit weekend toch maar in de kas voorzaaien dus :-). Ik zet zaaisels in het voorjaar trouwens altijd in een onderbak en dek ze af met glasplaatjes of doorzichtige perspexplaatjes. Dat doe ik vooral omdat er hier in de avond en nacht in de moestuin en kas van alles rondsnuffelt; van muizen en ratten tot woelratten (en vlak de vogels niet uit die, als we niet op de tuin zijn, via het raam even gaan kijken of er wat lekkers te vinden is). Als ik de zaaisels niet zou afdekken zouden ze binnen de kortste keren de zaden die ze lekker vinden vakkundig opgraven en opvreten of verstoppen voor later. Ik heb het vast al wel eens verteld: jaren geleden zaaide ik eens in april komkommers, meloenen, mais, courgettes en pompoenen in potjes in de kas voor. Maar 2 weken later was er nog niets gekiemd en ik vond ook geen zaadje terug. Tot er ongeveer een week later in een hoekje van de kas een kakofonie van zaailingen van de genoemde soorten boven de grond kwamen – een muis of rat of woelrat had ze blijkbaar opgegraven, alles weer netjes afgedekt en alle zaden bij gebrek aan honger in een hoekje van de kas bij elkaar als voorraad onder de iets vochtige grond verstopt. Ik heb alles nog wel weer opgepot en uitgeplant, de mais was makkelijk te herkennen, na een paar weken wachten kon ik de komkommers ook nog wel van de meloenen onderscheiden, maar de pompoenen en courgettes groeiden dat jaar kriskras door elkaar met te weinig of juist teveel plantafstand :-).

Afijn; afdekplaatjes dus, tegen belagers. Maar er is nog een voordeel; als de zon schijnt werkt zo’n plaatje bijna als een kas in een kas, zo warm wordt het eronder (25 tot 30 graden is op een mooie dag geen uitzondering). En die warmte wordt in de avond en nacht ook nog lang vastgehouden. En daardoor kunnen zaden dus toch nog sneller kiemen. Zoals de allereerste doperwten die nu in zo’n bak met afdekplaatje kiemen (anderhalve week geleden gezaaid, maar ze kiemen snel na een week met lekker veel zon).

Er is wel 1 voorwaarde; doordat de onderbak op een kiertje na is afgesloten is vocht een gevaar. Als we op de volkstuin zijn haal ik de plaatjes een paar uur van de onderbak zodat het kan luchten zo lang we er zijn, en ik geef niet te vaak/veel water.

Dat betekent wel dat de kas een beetje moet worden opgeruimd. En dus moet ik bedenken wat ik weg wil halen en wat ik nog wil laten staan. Want de kas staat nog vol met groenten, en met ‘probeersels’. Ik schreef al eerder over de Chinese kool die ik in de nazomer zaaide en in de herfst in de kas uitplantte. Eerst kwam er schimmel in, vervolgens rotten de buitenblaadjes en daarna kwamen er gezonde nieuwe buitenblaadjes. Er was dus nog even hoop. Maar gisteren zag ik dat er diep in de plant al een bloemknop wordt gevormd:

Nu kan ik natuurlijk ook die buitenbladeren gewoon eten, en de bloemknop. Maar ik kan de plant ook laten staan en laten bloeien voor de vroege bestuivers. Er staan 10 planten zoals deze dus 8 weghalen en 2 laten staan lijkt me de beste optie. En dan is er weer genoeg plek voor een onderbak met zaaitray. De venkel is op, ook weer een plekje. Maar we kunnen nog volop oogsten van de rucola. Links en rechts bloeit er al een hon tsai tai of kailaanplantje.

De pluksla en snijbiet blijft nog even staan, en dat geldt uiteraard ook voor de weeuwenteelt bloemkolen (waar heel voorzichtig een eerste kleine draai in het hart komt). Dus heb ik die een klein beetje koemestkorrels gegeven, en ik ga ze vanaf nu vaker water geven.

Een ander probeersel was lenteui in een kuip. In de volle grond van de kas (en buiten) blijven de plantjes in de winter altijd heel dun en iel en gaan pas in het voorjaar weer groeien. Niet erg als je het weet, de oogst valt dan later in het voorjaar. Maar ik had nog wat zaden over die zouden gaan verlopen en zaaide die in september buiten in een kuip. De kuip met kleine zaailingen zette ik in oktober in de kas. En door de betere omstandigheden in de kuip (luchtigere grond met wat organische meststof en de kuip warmt sneller op in de zon in de kas) groeien de lenteuitjes sneller en makkelijker:

Als het zo doorgaat kunnen we over 2 over 3 weken volop lenteuitjes oogsten. Chinese kool mislukt, lenteui een succes, zo leren we elk jaar wel weer wat :-).

En het besluit is genomen: ik ga zaaien, sneeuw en kou of niet. In de kas ga ik de al genoemde groenten zaaien. En in huis ga ik de eerste bloemen zaaien. En de tomaten natuurlijk. Want het is maart, de beste maand om tomaten te zaaien.

Mocht iemand nog interesse in de kosmosgegevens hebben 🙂 : op zondag 5, maandag 6 en dinsdag 7 maart (behalve tussen 16.00 en 21.00 uur op dinsdag) zijn het prima constellaties om tomaten te zaaien; vruchtgewassenperiode bij een dalende maanbaan (voor een goed wortelgestel). Dat komt goed uit, ik ga alvast labels schrijven! Uiteraard kun je de hele maand maand nog tomaten zaaien hoor, ik hou gewoon van een beetje vroeg zaaien zodat ik nog tijd heb voor een tweede zaaironde als sommige zaden in de eerste zaaironde niet kiemen.

Tot slot van dit blog dan nog even iets over Robin, onze nieuwe oude poes, omdat ik af en toe de vraag krijg hoe het nu met haar gaat.

Robin is sinds 3 januari bij ons, een poes van bijna 11 jaar uit het asiel, met ernstige artrose en spondylose. Ze was in het begin heel bang, onrustig, gestrest en ook wel wat agressief. Ondertussen zijn we bijna 2 maanden verder en het gaat heel goed met haar. Ze krijgt 1 keer per maand een Solensia-injectie tegen de pijn, en ze krijgt lasertherapie. We weten niet of het komt doordat ze helemaal thuis is of dat ze echt veel minder pijn heeft en soepeler in haar rug en heupen is, maar elke dag moeten we wel een paar keer opzij springen omdat ze in haar ‘gekke 5 minuten’ heel hard over bank, tafel, trap en stoelen roetsjt. “Het lijkt wel een nieuwe”, zeggen Ruud en ik vaak tegen elkaar, terwijl we weer bukken omdat ze nogal woest aan de achterkant van de bank omhoog klautert. De aanschaf van een nieuwe bank waar we over aan het nadenken waren laten we nog even voor wat het is :-). Het is sowieso een bijzonder meisje. Ze wil ’s avonds altijd op de bank tussen ons in liggen maar we mogen niet aan haar komen, dan krijgen we een flinke tik. Overdag wil ze juist niets liever dan op schoot en in je nek liggen. Ze lijkt een beetje bang in het donker, heel bijzonder voor een kat, dus we hebben nu een nachtlampje voor haar. En ze mag nu eindelijk naar buiten, in de achtertuin en alleen als we thuis zijn. Ze vond dat heel eng maar begint het nu juist spannend en leuk te vinden. Dat wordt nog wat komende zomer 🙂

Nog 1 foto, omdat ik die zelf mooi vind. We oogsten nu telkens wat roosjes van de purple sprouting broccoli. In juli gezaaid, de hele winter zonder problemen buiten gestaan en nu schuiven de broccoliniroosjes tussen de bladeren vandaan. Oh ja, op de foto bovenaan dit blog zie je een bloeiende Helleborus terwijl het vorige week sneeuwde.