Nog zo veel te doen

Tuinjaar 2018 is nu echt begonnen, de eerste soorten zijn gezaaid. Best veel ook eigenlijk:

Een kas vol! Een heerlijk idee, zelfs als niet alles kiemt (want er zitten ook wat oudere zaden tussen). Ik heb op de website van Pokon een blog geschreven, met hoe we de kas hebben voorbereid voor het zaaien, en wat we allemaal hebben gezaaid en op welke manier (rijtjes, in traytjes voorgezaaid, etc.): De kas in een nieuw tuinjaar

En dus is daar de meeste aandacht naartoe gegaan in de afgelopen dagen. Het kan wel 2 tot 4 weken duren voor de zaden gaan kiemen (afhankelijk van het weer, we hopen op zonnige dagen, ongeacht de temperatuur, want dan warmt de kas zo lekker op). En dus verleggen we onze aandacht nu naar de ‘buitentuin’. Want dat is hard nodig. Zucht.

Want er is nog wel wat te doen. Onkruid langs randen weghalen, modder weg scheppen en straatjes en paden aanvegen. En ‘zwerfafval’ in de vorm van een omgewaaide ton, elektriciteitsbuisjes, stenen, stokjes, repen gronddoek, etc. verwijderen cq. opruimen (gelukkig zo gefotografeerd dat het niet heel erg opvalt of net buiten beeld valt 🙂 ).

En dit is dan de tuin die we nog over hebben. In een nieuw jaar ziet ze er anders uit dan vorig jaar. Wat is ze klein!! Waar moet ik in vredesnaam alles laten wat ik al in mijn planning heb; van groenten en kruiden tot eenjarigen, bollen en knollen – dat gaat allemaal niet passen in deze tuin!!

Ik heb Ruud alvast een klein beetje voorbereid: “Ruud, het zou kunnen dat we dit jaar ietsiepietsie minder groenten kunnen oogsten dan vorig jaar”. Ruud zegt: “Ik zou niet weten waarom, we hebben toch nog steeds genoeg tuin met 325 vierkante meter?”. Ik: “Uh, ja natuurlijk, je hebt helemaal gelijk! Maar ik ga wel ook nog wat Cosmos zaaien, en die worden best groot hè. En ik heb zaden van een mooi afrikaantje, een prachtige bijna donker perzikkleurige, echt heel bijzonder!”. En ik ratel nog even door: “Ik heb eerlijk gezegd ook nog 5 Dahliaknollen besteld.  En alle drie de Asarina’s gaan waarschijnlijk de winter overleven. En de 4 Fuchiastekken ook. En ik ga na een aantal jaren weer eens ouderwetse duizendschonen zaaien”. Bla, bla, bla…… ik som nog wat meer soorten op die in mijn planning staan. Ruud lijkt het niet eens meer te horen. Is het  vertrouwen, of toch berusting?

Afijn, het kan maar alvast heel voorzichtig en langzaam duidelijk worden gemaakt. Nog even een foto, de andere kant van dezelfde tuin, want hier moeten we het mee gaan doen:

Ja, er is nog veel te doen. 5 rozen die ik maar even in pot heb gezet tot ik er een plekje voor heb gevonden. En dat valt niet mee in een moestuin; we willen ons ook niet nodeloos prikken aan de scherpe doornen, dus het moet een plekje langs de rand van de tuin worden. Maar daar staan ook al bramen, 4 fruitbomen, een rabarber, een rode aalbes. Passen en meten, puzzelen en plannen, inschikken en schuiven; dat gaat tuinjaar 2018 worden, dat is duidelijk.

Eerst maar orde scheppen in deze chaos, opruimen, schoonmaken, weggooien, snoeien, bakken vullen, potten vullen, boom eruit, nieuwe boom erin, dode blauwe bes eruit, nieuwe blauwe bes erin, kas opruimen, compost erin, omwoelen, grelinetteren, compostbak repareren, tuinieren bestaat eigenlijk uit een heleboel werkwoorden bij elkaar 🙂

Tot slot nog even, heel bijzonder:

De Matthiola in de verhoogde bak in de voortuin bloeit nog steeds. Weliswaar op een heel klein pitje, maar de planten maken nog steeds kleine toefjes appelbloesemroze bloempjes met een lentegroen hartje. Misschien toch ook maar weer zaaien dit jaar, als ik er nog een plekje voor kan vinden. Terwijl ik dit schrijf schiet ik in de lach……. kunnen we misschien nog ergens een stukje tuin huren?