Niet goedschiks…

Er zijn twee redenen waarom ik niet behoorlijk chagrijnig ben.

Nummer 1 is een gezegde dat ik leerde: “Elk weer heeft z’n tegenweer”. En dat betekent dat ergens in de komende maanden er ook een buitengewoon warme periode komt.

En nummer 2: niet goedschiks, dan maar kwaadschiks; als we niet buiten kunnen tuinieren, dan maar binnen.

En dus staar ik nog maar eens naar de peperzaailingen, ik geef de Colocasiastekken wat water, ik verwijder eens wat luisjes van de Fuchsiastekken, ik kijk even hoe het met de Dahliaknollen is. En ik check natuurlijk 7 keer per dag de weerapp. Wachtend op een positief bericht.

Want ik wil graag dat het 10 graden is, maar dat is het nu eenmaal niet. En dus zoek ik vervanging. Er staat al een gevulde zaaitray klaar om tomaten te zaaien, en eenjarigen. Ik heb alleen wel beloofd dat ik zou wachten tot 1 maart. En aangezien mijn geduld al heeft gefaald bij het zaaien van de pepers, paprika’s en aubergines, ben ik van plan dit keer te laten zien hoe sterk mijn zelfbeheersing toch ook kan zijn!

Ik heb dus al wel de tray gevuld, de zaden liggen klaar, en de labels zijn geschreven. Soms kijk ik er even naar, maar nee, ik hou vol! Tot maart, en dat is donderdag, want 1 maart = ook maart. Is het heel vreemd als ik bijvoorbeeld op 28 februari al de zaden op de grond zou leggen en afdekken, maar pas op 1 maart water geef, want pas na het vocht start het kiemingsproces. Of overdrijf ik nu…….

Ik heb dus helaas niets over de tuin te schrijven, we komen er niet eens. En we komen ook niet in de kas; de deur gaat niet meer open omdat het rolijzer van de schuifdeur door de vorst net een paar millimeter omhoog gedrukt is.

Maar ik kan wel laten zien hoe het met de pepers, paprika’s en aubergines gaat. Nog even de foto van 8 februari:

En dan nu, 16 dagen later:

Wel echt al gegroeid hè!! De meeste zaailingen ondertussen met 4 blaadjes, en een 5e en 6e blaadje zijn onderweg. En ze staan vrij hoog op hun benen maar zijn niet bijzonder lang of dun. En het wordt alleen maar beter want nu er meer blaadjes zijn kunnen de zaailingen ook makkelijker voedingsstoffen opnemen. En het wordt alleen maar (langer) lichter, en ook zonnig deze week.

Ondanks de kou worden ook de kuipplanten op zolder wakker. Onze zolder is onverwarmd en behoorlijk donker. Er is maar 1 raampje van 1 x 1 meter. En voor dat ene raam staat het vol met stekken, kuipplanten, etc.:

Cassia, Brugmansia’s, Canna’s, allemaal vechtend voor een beetje licht op een te krappe plaats. Tenminste, zo noem ik het. Ruud zegt altijd: “Heb je te weinig plaats of heb je teveel planten?”. Zucht.

Ook op deze koude zolder, tussen de stekken en overwinteraars in, liggen de pootaardappelen, in het volle licht. Zo licht en koel mogelijk ontwikkelen zich de kleine uitlopers die later na het poten gaan helpen om wat makkelijk bovengronds te komen.

Ik ben aan het oefenen met de macrolens van het fototoestel en kan er nog niet veel van, maar ik vond zelf dit toch wel een mooie foto:

Er zijn jaren dat we in de eerste week van maart al aardappelen poten. Dan doen we dit jaar maar niet. Trouwens, in de meeste jaren planten we ook half tot eind februari sjalotten, dat zit er nu ook niet in (niet zonder pikhouweel in ieder geval 🙂 ).

Maar de aanstaande bevroren dagen zijn dus zeker ergens goed voor; oefenen met fototoestel, zaailingen vertroetelen, donderdag tomaten zaaien, zaden uitzoeken en opruimen of apart leggen voor zaaien in maart.

En natuurlijk schrijven op de website; afgelopen dagen heb ik de pagina over rucola nagekeken, tekst aangepast en aangevuld, en nieuwe foto’s geplaatst. En 2 recepten geplaatst; van een blauwe bessen-citroentaart en van een appeltaart met amandelspijs en abrikozen. En zojuist heb ik nog een recept van een flan van pompoen met walnoten en gorgonzola geplaatst (met pompoen uit de vriezer), want die was ook erg lekker.

En deze week misschien eindelijk, eindelijk eens beginnen aan het hoofdstuk over pruimen.

Ik heb op de website van Pokon trouwens ook weer een blog geschreven, over: Het planten van fruitbomen. En daar laat ik zien hoe wij 2 weken geleden onze 2 nieuwe fruitboompjes hebben geplant. Voor we wisten dat het zo koud ging worden. Appelbomen zijn prima winterhard, en we hebben ze de best mogelijke start gegeven. En toch maak ik me bijna moederlijk zorgen, of ze het niet te koud hebben in hun nieuwe maar bevroren grond, en dan ook nog zo’n striemende oostenwind. Even volhouden!! Ik zag zojuist dat de temperatuur volgend weekend gaat stijgen.

Ik wens iedereen die van kou en schaatsen houdt heel veel plezier deze week, maar ik hoop stiekem ook dat het volgende week voorbij is en we aan de lente in de tuin kunnen gaan beginnen.

Tot slot nog 2 foto’s, van een peperzaailing waarbij de kiemblaadjes vast zitten in het zaadhoesje. Ik noem het altijd ‘helmpjes’:

In dit geval zijn de blaadjes al zo groot en sterk dat ze zich hier wel uit wurmen (en anders help ik ze iets door het zaadhoesje er zelf (heel voorzichtig) vanaf te halen. Maar soms zie je ook dat dat niet lukt, of dat het zaailingetje nog zo klein is en er niet eens blaadjes te zien zijn, alleen maar een helmpje op een steeltje.

Mocht je nu denken dat hier de oplossing volgt, dan moet ik je helaas teleurstellen; er lijkt geen goede manier te zijn om te helpen. Wachten en hopen dat de zaailing sterk genoeg is en het zelf oplost. Sommigen zeggen dat het helpt om het zaadhoesje vochtig te houden, en soms lijkt dat inderdaad te helpen (maar niet altijd). Er aan frunniken lijkt in ieder geval alleen maar meer kwaad dan goed te doen. Maar mocht iemand een goede tip hebben, dan is die van harte welkom!

Zoals gezegd, als de zaailing er uitziet zoals op de bovenste foto is het geen probleem meer, want ook al scheurt er, bij wat hulp, een hoekje van een blaadje, dan is de zaailing al sterk genoeg en blijft er voldoende blad over voor groei. Maar zo af en toe tref ik er ook wel zo één als op deze foto:

Een helmpje dus 🙂 . En hier moet ze zelf maar uit zien te komen. De oorzaak schijnt trouwens te zijn dat de zaden niet diep genoeg zijn gezaaid. Mijn ervaring is dat van de 50 paprika- en peperzaailingen er altijd een stuk of 4 zijn met een helmpje, of ik nu via de deno-methode zaai, of in grond of in vermiculiet, afdek met grond, zand of vermiculiet. En bij aubergines zie ik het eigenlijk nooit, alleen bij pepers en paprika’s.

En ook wel bij tomaten. Maar die zijn nog sterker en wurmen zich er bijna altijd wel uit. Over tomaten gesproken, ik ga de zakjes zaden nog maar eens bekijken en me alvast verheugen op donderdag!

Edit: nog een oproepje van Ruud (die ook wel eens baardmannetje wordt genoemd 🙂 ): geef deze koude week de vogels vooral wat extra; een appeltje of wat rozijntjes voor de merels, pindakaas voor de kauwtjes, vetbollen voor de meesjes, zonnebloempitten voor de groenlingen, broodkorstjes voor de eenden, zaadjes voor de heggenmusjes, wat dan ook, elke vogel is in zo’n koude week blij met wat extra brandstof.