Niet alles was vroeger beter

Ik ben geen 20 meer, en ik kan daardoor nog wel eens zeuren over de betere smaak van de ouderwetse ´heirloom´ tomaten, of die van die heel donkerrode krootjes die mijn vader vroeger oogstte.

Er is een tijd geweest dat ik dus vooral zocht naar oude rassen, met in mijn hoofd nog steeds het idee van die ouderwetse bonensmaak, of sterke spruitjessmaak.

De veredelaars van nu weten wat we willen: gezonde planten, die ouderwetse smaak maar dan wel met een verbeterde opbrengst. Ik proefde een paar weken geleden al ‘honingtomaatjes’, heerlijk!! Maar waarschijnlijk wel een F1-hybride waardoor ik er zelf geen zaden van kan oogsten en dus planten van kan kweken (ik heb er trouwens wel zaden uit geoogst en ga volgend jaar gewoon eigenwijs kijken wat het wordt).

Aan de andere kant; kan er ooit een nieuw en zaadvast tomatenras de Liguria overtreffen? Want die heeft als ouderwets ras toch ook alles; gezonde planten, grote opbrengst, heerlijke smaak, en geen enkel probleem voor mij dat er grotere en kleinere tomaten in grillige vormen in een tros zitten. Dus soms blijft ouderwets het best. Maar soms ook niet, als voorbeeld de kapucijner en de doperwt.

Ouderwets:

Verse kapucijners, Blauwschokkers. Lekker!! Je ziet dat het blad al iets geelgroen wordt, het einde van de planten is nabij. En de peulen zijn gevuld, dus hebben we op een handvol nog platte peulen na de kapucijners geoogst. Dit is nog een ouderwets ras, en Joost mag weten waarom, maar er verschijnen geen nieuwe rassen. We moeten het al 25 jaar doen met de hoge Blauwschokker, lage Desiree en de Rozijnerwt. Ik heb nog nooit een ras gezien met een nieuwe naam of met de naam ‘Verbeterde Blauwschokker’.

Weet de veredelaar niet dat wij ze vers heerlijk vinden? Maar dat de opbrengst wel wat te wensen overlaat? Voelt niemand zich geroepen om deze heerlijke groente ‘door te ontwikkelen’ naar een ras met dezelfde smaak, dezelfde mooie bloei en de paarse peulen maar dan met wat meer opbrengst?

Wat dat betreft zijn doperwtjes blijkbaar gewilder, want daarin zie je juist veel nieuwe rassen, er wordt geprobeerd om de smaak goed te houden maar de planten kleiner te maken en de opbrengst groter. Wij hebben dit jaar het ras Tristar staan, geen F1-hybride trouwens, maar wel het duurste zaadvaste ras in de webwinkel. Maar ze is al die centen (ik meen euro 2,60 voor 100 gram) waard.

Eerst de bloem:

Aan het einde van een tak verschijnt normaal gesproken een bloempje. Maar om de opbrengst te verhogen kunnen veredelaars bij doperwten bijvoorbeeld gaan proberen om de peulen en dus het aantal doperwtjes in de peul te vergroten/verhogen. Of ze kunnen proberen om het aantal peulen per plant te verhogen. En dat hebben zie hier gedaan (ik heb werkelijk geen flauw idee hoe dat wordt gedaan). Je ziet op de foto dat elke tak 3 bloempjes oplevert.

Betekent dat dan ook een opbrengst x 3? Dit zijn de planten een week geleden:

Opbrengst x 3 durf ik niet te zeggen, maar wel veel doperwten! En dan nog een foto om te laten zien dat elk takje met 3 bloemen ook echt 3 peulen met erwtjes worden. Elke peul bevat trouwens 7 tot 9 behoorlijk grote doperwten die niet de allerzoetste zijn die we ooit proefden maar wel zoet genoeg en erg lekker:

En als je dan nog even terugkijkt naar de foto van de kapucijners, met minder takjes, minder bloemen en minder peulen, kun je bedenken dat dit gisteren de oogst was:

Het lijkt zo niet zo veel, maar het was een plastic tas vol met kapucijners en meer dan anderhalve emmer vol met doperwten. Van de doperwten kunnen we komend weekend waarschijnlijk nog een halve emmer oogsten, van de kapucijners nog een flinke handvol.

We hadden na 2 uur doppen, schoon gewogen 900 gram kapucijners en 2150 gram doperwten. Op hetzelfde oppervlak, trouwens wel meer doperwtenplanten dan kapucijnerplanten omdat we die nu eenmaal iets dichter bij elkaar planten (de Tristar wordt ook niet meer dan zo’n 60 centimeter hoog, de Blauwschokkers wordt wel ruim 180 centimeter hoog).

Dit klinkt bijna als een antireclame tegen kapucijners maar dat is niet de bedoeling. Het maakt onze kapucijners nog kostbaarder en een feestmaal als we ze eten. Maar als er nog eens een ras komt van in opbrengst verbeterde Blauwschokkers, dan ga ik het zeker proberen.

En het is ook niet perse reclame voor het ras Tristar, want er bestaan meer nieuwe rassen. Je ziet bijvoorbeeld ook rassen waarbij er 1 of 2 peulen per tak worden gemaakt maar die dan 9 tot 11 doperwten per peul bevatten. En misschien is het juist ook leuk om eens 2 rassen naast elkaar te telen; een oud ras en een nieuw, doorontwikkeld ras; welke geeft de beste opbrengst maar ook welke is het lekkerst, welke planten het gezondst, etc..

Tot slot nog 2 opmerkingen, of eigenlijk 3:

Op de website van Pokon heb ik ook weer een blog geschreven, dit keer over wat we allemaal nog kunnen zaaien nu de de eerste vakken van bijvoorbeeld kapucijners, doperwten en tuinbonen leeg gaan komen: Opnieuw zaaien

En op mijn facebookpagina ga ik een fotoboek bijhouden, van eenjarige bloemen en groenten, tomaten, etc.: Facebook – Mooie Moestuin Blog.

En dat laatste brengt me tot slot gelijk tot een vraag: mocht je me nu via facebook volgen, en gaat dat naar wens, zou je dan willen overwegen om je je voor de nieuwsbrief af te melden? Dat gaat heel gemakkelijk via de link onderin die mail met de melding van een nieuw blog. Uiteindelijk is mij volgen via facebook waarschijnlijk handiger (want je hebt de link naar het laatste blog direct na het plaatsen in plaats van 1 of 2 dagen later, maar ik meld er bijvoorbeeld ook wel eens de link naar een leuk recept, of ik plaats er foto’s of een kort berichtje. De mailinglist op deze website zou daarmee wat korter kunnen worden. Ik had het van tevoren niet in kunnen schatten maar er zijn nu zo enorm veel mensen ingeschreven voor de nieuwsbrief dat het programma er meer dan 2 dagen over doet om iedereen de mail te sturen.

En dan tot slot nog een foto, natuurlijk:

Malva sylvestris Mauritiana. Ook maar proberen zaden van te oogsten 🙂