Moeten
Sommige mensen hebben een hekel aan dat woord. Ik niet. Ik kan me herinneren dat er eens iemand van de radio voor een kort interview naar de moestuin kwam. Ik antwoordde op een vraag zoiets als: “Dan moet je die soort in maart zaaien”. “Nou nou, mevrouw, het leuke van tuinieren is toch dat het een hobby is en dat niets moet en alles mag?”, stelde de interviewer. Terwijl hij de microfoon met grote blauwe bol weer onder mijn neus stak (best behoorlijk intimiderend, durf ik wel te stellen) wachtte hij op zijn gelijk. Veel meer dan een stamelend “Nou ja, als je in de herfst prei zou willen oogsten zou je die dan nu wellicht wel bij voorkeur kunnen proberen te zaaien”.
Ik snap dat ‘moeten’ misschien als een verplichting klinkt. Ik zal het dan ook zelden of nooit tegen iemand anders zeggen, maar wel tegen mezelf (en tegen Ruud natuurlijk). Maar als het om onszelf in de tuin gaat klinkt ‘moeten’ vooral als een belofte en zeker niet als een verplichting. En dus staat dit blog vol met dat woord, ik waarschuw maar alvast :-).
Dat ‘moeten’ komt door februari. Toen was het zo nat dat we heel weinig in de tuin konden doen. Nu is het zulk prachtig weer, het lijkt wel mei (als mei maar niet op maart gaat lijken, denk ik wel gelijk). En dus doen we nu heel veel dingen die we normaal gesproken in februari doen. Maar maart is als tuinmaand al druk genoeg van zichzelf. Oftewel: we lopen achter. Niet erg, en we hebben ondertussen geleerd dat je in een tuin toch nooit klaar bent en dat je vooral moet doen wat je kunt en wat je wilt, zolang het maar leuk blijft. Dat neemt niet weg dat we wel een klein beetje proberen in te lopen.
Vandaar dit blog, met een kleine en allesbehalve volledige opsomming van wat we nog ´moeten´ doen.
De vroege en middelvroege aardappelen liggen in een zonnig raamkozijn en zijn al zover uitgelopen dat ze gepoot kunnen worden. Maar we moeten dan nog wel even de 2 vakken waar ze komen in orde maken (de laatste koolplanten verwijderen, wieden, aanharken).
De doperwten zijn gekiemd en groeiden al tegen de glasplaat aan die over de onderbak lag (ter bescherming tegen de muizen). Ze kunnen uitgeplant worden. Maar dan moeten de 2 klimrekken wel eerst worden geplaatst. Hoera, dan hebben we vandaag gedaan!! Morgen uitplanten dus.
Ik moet nodig zaailingen van bijvoorbeeld eenjarige bloemen en kool verspenen. Maar ik moet ook nog zaaien (bijvoorbeeld de komkommers en Nieuw-Zeelandse spinazie in huis voorzaaien, en de raapstelen en stengelui buiten ter plaatse zaaien). Ik heb een zak vol soorten/zaden die ik al heb gezaaid en weer op kan ruimen, maar ook een even grote zak vol met soorten/zaden die ik nog moet zaaien.
Ik had het al op instagram laten zien: ik heb anderhalve week geleden tijdens het verspenen pardoes de tray met tomatenzaailingen laten vallen. Ondersteboven. Geknakt, of soms ook niet maar dan zonder label.
Ik heb de levende zaailingen nog uit het vermiculiet kunnen vissen en weg kunnen geven aan tuinburen die geen probleem hadden met naamloze zaailingen. En ik heb dezelfde dag opnieuw gezaaid. Acht dagen later waren de zaden van de tweede zaai gekiemd en kon ik weer verspenen (dit keer iets voorzichtiger). Dus niks aan de hand, maar het kostte natuurlijk wel wat extra tijd.
Ik moet de potten met matig winterharde kruiden en bloemen gaan verzorgen; voeding geven, terug knippen, water geven, buiten op de goede plaats zetten. Dan komt er hopelijk gelijk ook wat ruimte in de kas, zodat ik daar verspeende jonge plantjes kan zetten.
Ik moet nog even stokken bij de nieuwe boompjes zetten, zodat ik ze kan gaan leiden. En het terras moet schoon: Ruud heeft die taak op zich genomen en alles opgeruimd, het onkruid tussen de stenen weggehaald, aangeveegd en de terrasstoelen neergezet.
Ondertussen moest ik in de kas de weeuwenteelt bloemkolen water geven, mest tussen de planten leggen, de snijbietplanten uit de grond halen (om plaats te maken voor zaaisels en zaailingen). En ook daar even onkruid weghalen, rondslingerend gereedschap opruimen, de aardbeien in pot voeden en water geven, en het middenpad aanvegen.
We hebben het zo druk als kleine baasjes. De kassen raken vol maar in huis wordt het nog niet leger. Ik raak voorzichtig kwijt wat ik ook alweer in welke tray heb gezaaid en in welke kas die staat. Ik heb dan ook per ongeluk 2 keer dezelfde sla gezaaid, 2 weken na elkaar. Het zal de leeftijd zijn, en ach, van sla kun je nooit genoeg hebben :-).
Ik moet de tulpen in de speciekuip nog even water geven, En dat geldt ook voor de speciekuip met vorige maand gezaaid saladegroenten (foto hierboven). Ik moet de klimspinazie-knollen even oppotten, de knoflook even wat voeding zodat ze weer kunnen groeien en nog even wat peultjes zaaien. Dan kan ik ook gelijk de salie even terugknippen. En de gestekte rozemarijn uitplanten. Oh ja, en de Canna’s uitplanten. En ik moet nog even 2 laatste Dahliaknollen oppotten. Ruud moet nog even het gras weghalen, de mest aanharken en de paden aanvegen. En nog even een plank langs het middenpad (zo rot als een mispel) in de kas vervangen. Oh, en die ene tegel waar we soms bijna over struikelen goed leggen. Ik had dit blog misschien beter “Even’ kunnen noemen :-).
We moeten ook gaan wieden want het onkruid springt met dit mooie weer de grond uit (en dan hebben we nog geluk dat het zo droog is, als het regelmatig zou regenen zouden we al een groene tuin hebben).
Gelukkig hebben we tussendoor tijd om van de tuin te genieten (nou ja, die tijd hebben we niet maar die maken we). Van de perenboom die belachelijk vol met bloesemknoppen zit (foto bovenaan dit blog), de tulpen en narcissen die bloeien, de bijen en hommels die al druk op zoek zijn naar bloemen, tot de geur van kruiden als dragon en tijm die volop uitlopen.
Ja, het is een beetje druk. Levendig is een beter woord. En we moeten veel. Maar dat voelt vooral als een voorrecht.
Tot slot van dit blog nog even 2 links: ik schreef een teeltpagina over stengelsla, en ik plaatste (eindelijk) het inmaakrecept van glyko kydoni (kweeperen met amandelen in siroop). En natuurlijk nog 1 foto, in dit geval van de tulpen die nu bloeien en deze mooie lentedagen nog fraaier maken.
Moeten,
Dat is een beetje een Vlaamse inslag. Toch beïnvloed door een zuiderling Diana?
De Belg gebruikt veel meer moeten dan de Nederlander. Nederlanders hebben het veel vaker over iets hoeven te doen, in de zin van nodig zijn.
Terwijl onze Belgische taalgenoot dat werkwoord praktisch niet gebruikt. Zij vragen of je nog een kopje koffie of een pintje moet. In Nederland vraagt men of je een biertje wilt of heel netjes of je een biertje hoeft. Moeten wieden is dus geen dwang maar meer iets wat je nodig vindt. Of je het echt gaat doen is aan jezelf.
Leuk he, taal.
Wout
Wat een geluk, dat je zo veel mag moeten in een moe(s)tuin.
ik geniet wel van het moeten.
🙂
Het moet niet gekker worden. Sterkte en het komt allemaal goed. O ja ik liet een bak met gezaaide uien vallen, ik weet dus hoe dat voelt.
Dag Diana,
Ik vraag me af of jij door de manier van voorzaaien van erwten niet veel verstrengelde wortels krijgt, die hoe voorzichtig je bij het uitplanten ook bent beschadigd raken?
Zo zou ik het ook willen doen, maar durfde dat nog niet..
Ik zaai ze daarom in opgespaarde wc-rolletjes, is natuurlijk wel meer werk.
gisteren zo’n 75 plantjes uitgeplant.
Groetjes
Mieke.
Hallo Mieke,
Het is niet goed op de foto te zien maar de doperwten groeien in een zaaitray. Als ik met een stokje onderin de gaatjes duw heb ik dus losse plugjes (zoals op de foto) met eigen worteltjes die niet in elkaar konden groeien.
Ik durf wel breedwerpig te zaaien (dus zaden te verdelen in een open bakje met potgrond) maar dan vooral bij soorten als sla, andijvie en kool. Voor bijna alle andere soorten gebruik ik liever een zaaitray.
Succes met de erwten, wij gaan ze vandaag uitplanten!
groetjes,
Diana
he Mieke, in Gardener’s World, (tv bbc 2 vr.) zag ik eens een geweldige tip, die ik sindsdien ook toepas. Bij de bouwmarkt kun je van die halve dakgootjes kopen, per meter of 2 meter. Die vul je op met aarde, zaai de erwten erin en als het tijd van uitplanten is, maak je in je tuin zo’n zelfde gootje en schuif je de hele handel erin, werkt perfect!
ja, het heilige moeten van een tuinier. Werken volgens de zaaikalender gaat nog verder. Het is een kwestie van passen en meten, net als in het “gewone” leven. Thérèse
beste diana, dat drukke moeten zou je minder kunnen maken door plantjes in potkluitjes te kopen, je heb dan altijd het juiste soort op de juiste tijd en scheelt ook een hoop verschillende zaadzakjes die ook niet meer ontkiemen. dan heb je misschien tijd om op een stoel de natuur eens gade te slaan
Hallo Bram,
Het zou inderdaad tijd schelen als ik plantjes zou kopen. Maar ik vrees dat ik het zaaien het allerleukst van tuinieren vind (en het oogsten natuurlijk :-)). Ik zoek zo graag naar soorten rassen die net even anders zijn, een net iets betere opbrengst geven, een prachtig vrucht- of bladkleur hebben, wat hoger of juist lager worden, etc. En juist die bijzondere rassen zijn meestal niet te koop als plantje. En ik rijd geen auto, (voldoende) plantjes in een mandje op de fiets vervoeren is ook best lastig. Ik zou wel een soort automatische wiedmachine willen hebben. Maar de kans is vrij groot dat ik die ook weinig zou gebruiken, bang dat de machine iets als onkruid zou zien dat ik helemaal geen onkruid vind :-).
groetjes,
Diana
ik denk zo dat veel medettuinders ook mogen mee delen van het geen je te veel heb gezaaid
groetjes bram
Hallo Diana,
Genieten hoor van jullie site.
Ik heb vijf kleine kinderen en een moestuin waar dus ook wat werk in zit.
Ik pas de “no-dig”-methode van Charles Dowding toe. Dus ik graaf de tuin nooit om maar voed het met een laag compost. Dit bespaart me enorm veel tijd met wieden en de tuin floreert.
Wellicht helpt dit iemand.
Groetjes Marjolein
Hallo Marjolein,
Dat klinkt als heerlijk druk :-)!!
Ook hier spitten we al jaren niet meer met gebruiken we verse en oude mest, compost, bladaarde, verse plantendelen, etc. als mulchlaag.
Ook hier zijn we daar erg tevreden over.
groetjes,
Diana
Geweldig! Dan had ik beter ‘moeten’ lezen!
Groetjes Marjolein
Goede morgen Diana.
Ik was deze week in het ziekenhuis en heb jou stukjes gelezen in Landleven.
Erg leuk om te lezen overzichtelijk en deskundig.
Ga zo door.
groeten Piet
Hallo Piet,
Leuk dat de Landleven in een ziekenhuis ligt, als je dan toch in de wachtkamer zit is het bladeren door tijdschriften een fijn tijdverdrijf.
Ik heb vorig jaar voor Landleven geschreven en ik doe dat dit hele jaar nog en dan stop ik ermee (ik moet elke maand 22 tips voor groenten (geen fruit want dat doet iemand anders) inleveren en dat was prima te doen maar in het 2e jaar weer, dus dat is in totaal 44 tips per maand. Met nog een jaar zouden dat er 66 per maand zijn en dat leek met iets teveel, dan zou ik mezelf gaan herhalen :-).
groetjes, ik hoop dat je ziekenhuisbezoek een niet al te ernstige reden had!
Diana
Dag Diana,
Moeten, moeten, moeten. Ik herken het woord, maar bij mij komt het allesbehalve negatief over. Zalig om zoveel te moeten, er zijn mensen die heel de dag in de zetel tv kijken. Dan is moeten toch zalig hé 🙂
Ik maak elke dag mijn lijstje van hetgeen ik moet die dag, ‘s avonds schrap ik hetgeen ik gedaan heb (en dat is gewoonlijk niet de helft) en dan denk ik maar “morgen moet ik dit verderdoen”. 🙂
I.v.m teveel sla…. Slasoep is overheerlijk en ik maak ook geregeld “petit pois à la Française”, of warme sla klaarmaken op verschillende methoden, zo verwerk ik veel sla wat ik overheerlijk vind. Trouwens, dit jaar heb ik hier per toeval de ‘witte dunsel’ tegengekomen en toen ik dit zag dacht ik onmiddellijk aan jou. Heb het in september gezaaid en heel de winter kunnen eten. Nu begint deze hier door te schieten.
Hier is het tijd om cramaillotte de pissenlit te maken (de gelei van paardenbloemen) en alsook de aperitief van paardenbloemen. Bestaat er geen truc om handen te vermenigvuldigen 🙂
Succes en courage!
Groetjes
Carine
Hallo Carine,
Ja, ik prijs me ook gelukkig dat ik ‘moet tuinieren’, beter dan niets doen, vervelen, niet gezond genoeg zijn om te tuinieren of te druk met andere dingen.
De ‘petit pois à la Française’ is hier ook één van onze favoriete gerechten wanneer we de eerste verse doperwtjes plukken, ik verheug me er nu al op (gisteren de zaailingen uitgeplant). Ik heb wel eens slasoep gemaakt (met Hollandse garnaaltjes) en dat was zeker lekker. Maar als je een lekker recept hebt, dan houd ik me van harte aanbevolen!!
Ja, de snijsla ‘witte dunsel’, met die afschuwelijke naam die doet denken aan behangerslijm of kwijl :-), zaaien we ondertussen ook elk jaar, en dan vooral in de nazomer, herfst en in het vroege voorjaar, omdat ze zo goed tegen kou kan. Vandaag nog even raapsteeltjes zaaien, daar kan ik me ook zo op verheugen (op de oogst welteverstaan).
We lusten hier elke dag wel sla, in een maaltijdsalade of eenvoudig sla met een lekkere dressing als bijgerecht.
De paardenbloemengelei heb ik nog steeds nog nooit gemaakt, op de één of andere manier kan ik me er geen smaak of gebruik bij voorstellen.
Ik ga snel naar de tuin, aardappelen poten (en raapstelen zaaien en nog 100 andere dingen waar ik natuurlijk weer niet aan toe kom :-)).
groetjes,
Diana
Dag Diana,
Oh, maar jij kent petit pois à la française:-) niet veel mensen maken dit hoor. Ik vind het zalig in een periode dat je veel sla hebt.
Slasoep, ik doe het heel eenvoudig. Ajuin, look stoven, gesneden sla (veel!) toevoegen, een zelfgemaakte bouillon, en kruiden. Alles laten koken en mixen. Nadien voeg ik daar een zelfgemaakte kruiden kaas toe, of je kan een kruiden kaas uit de winkel toevoegen maar de zelfgemaakte geeft zoveel meer smaak.
En ja natuurlijk zout en peper.
Gestoofde sla met visgerechten is ook best lekker.
Groetjes
Carine
Hoi Carine, dat klinkt echt heerlijk en ja, perfect voor (te)veel sla! Ga ik straks zeker maken! Ik heb afgelopen week een vraag aan jou bij jouw recept voor kaneelbasilicum gezet, als je tijd hebt zou je dan willen schrijven hoe je dat maakt? De plant is mijn favoriet maar de smaak…..niet echt!
Dag Pien,
sorry ik heb de vraag niet gezien. Ik kijk elke dag, maar als er meerdere reacties zijn, kan je dit soms missen. Ik heb gekeken op de pagina van basilicum, maar zie geen vraag. Geef me een hint en ik antwoord tijdens mijn sieste 🙂
Nu naar buiten, want ik “moet” nog zoveel 🙂 zalig dat “moeten van Diana”, alhoewel ze vanaf morgen een week koud en slecht weer met vries temperaturen voorspellen.
Groetjes
carine
Hallo Carine,
Wij eten het altijd bij de allereerste jonge verse doperwtjes en het is inderdaad zalig! Ik zie dat het recept nog niet op de website staat, dat zal ik dit jaar zeker doen, wanneer ik er een foto van kan maken als we hopelijk doperwtjes kunnen oogsten. Wij maken graag de versie met ontbijtspek maar de vegetarische versie vinden we ook lekker.
Dit heel eenvoudige doperwtjes-recept vinden we trouwens ook erg lekker: Doperwtjes met citroen en room
En dankjewel voor het slasoep-recept, dat ga ik jaar zeker proberen!
groetjes,
Diana
Dag Diana,
Ik denk dat er ook weeral vele methoden zijn om petit pois à la française te maken met sla. Wat ik doe is het volgende :
– de jonge erwtjes even blancheren in gezouten water om deze grasgroen te houden.
– in een pot, ajuin, look stoven in olijfolie, laurierblad en de erwtjes toevoegen samen met een paar lepels zelfgemaakte bouillon. Even laten stoven en op het laatste 1 krop sla in stukjes gesneden toevoegen. Peper en zout en klaar is het. Zo simpel en overheerlijk.
Groetjes
Carine
Hallo Carine,
Dankjewel! Ja, er zijn vast meerdere recepten of kleine verschillen. Ik gebruikte bijvoorbeeld boter in plaats van olie, en tijm in plaats van laurier. En ontbijtspek. Maar ik ga het dit voorjaar zeker eens maken zoals jij het maakt.
groetjes,
Diana
Dag Diana,
Sorry nog vergeten, kijk in het boek Larousse des confitures, voor het recept van paardenbloemgelei “cramaillote de pissenlit”. Het is echt overheerlijk en het smaakt naar honing. Ik gebruik dit in yoghurt of bv. Op geitenkaas die ik in de oven verwarm.
Echt een aanrader,
Groetjes
Carine
Hallo Carine,
Misschien moet ik het ondanks mijn aversie dan toch eens een kans geven.
Er zijn hier volgende maand toch genoeg paardenbloemen te plukken 🙂
groetjes,
Diana
Ik ” moet” ook nog zoveel zaaien en ben al zo laat. Maar met de weersvooruitzichten stel ik het toch nog een weekje uit. Hoop dat de pepers en tomaten me er uiteindelijk dankbaar voor zijn!
“Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan”
Hallo Diana
Haha ben vlaams en ik doe alles efkes maak ook lijstje soms wat ik allemaal efkes zal doen op een dag haha .grts Stella
Vermoedelijk heeft deze radio-reporter een veel vrijblijvender hobby als jij. Voor hem betekent een hobby zoiets als zin hebben om je vrije tijd een half uurtje te vullen, bvb met een een ontspannend boekje lezen, dat je steeds tussenin aan de kant kan leggen om het later terug op te pikken. Jouw hobby heeft als immens verschil dat het over “zorgen” gaat. In dit geval zorgen voor planten en dan is “moeten” ook voor mij zeker op zijn plaats. Je laat zomaar geen plantjes of bloempjes verpie-teren. Raar dat men jou dan iemand zendt die een gans andere instelling heeft ivm een tuin.
Hallo Lieve,
Ja, je hebt helemaal gelijk!
In het geval van tuinieren is ‘moeten’ niet iets wat je alleen voor jezelf doet maar ook voor de plant zelf.
groetjes,
Diana