Rudbeckia hirta

Mooie eenjarige die vaak vooral in de nazomer prachtig kan bloeien. Eigenlijk is ze een vaste plant maar helaas niet winterhard (maar na een zachte winter en wellicht met wat bescherming in de winter is er dus zeker een kans dat ze in het voorjaar weer uitloopt). De verschillende rassen geven bloemen die tussen de 5 en wel 12 centimeter groot worden, ze geven in de nazomer heel veel kleur in de tuin, afhankelijk van de zaaiperiode en het weer bloeien de planten in de zomer/nazomer/herfst.

Zaai haar wel op tijd, ik heb haar eens eind april gezaaid en toen begon de bloei pas in november en was het heel snel met bloemen en planten gedaan bij de start van de winter. Zaai haar daarom begin maart al, de zaden kiemen niet heel snel, en in de eerste weken groeien de zaailingen langzaam. Bij kamertemperatuur kiemen de zaden binnen 2 tot 3 weken.

Plant de zaailingen uit wanneer ze groot genoeg zijn, vanaf eind april of begin mei, wanneer de kans op nachtvorst al kleiner wordt. Pas op voor slakken, die vinden de jonge zaailingen erg lekker.

De planten worden, afhankelijk van het ras en de omstandigheden, zo’n 60 tot 100 centimeter groot en maken frisgroen middelgroot blad. Vanaf half tot eind juli begint dus de bloei, en de bloemen zijn altijd in tinten geel, rood, bruinrood, kersrood, heel vaak in  combinaties van die kleuren (zie de foto’s).

De ‘gewone gele’ is al mooi, maar zeker de rassen die de laatste jaren zijn gekweekt kunnen opvallende bloemen dragen die dus soms wel ruim 10-12 centimeter groot zijn.

Mijn favorieten;

• Cappuccino; gedrongen planten, 80 cm hoog, zeer rijkbloeiend, met bloemen van meer dan 12 cm groot, donkergeel van kleur, met naar het hart toe rode en roodbruine ringen, en natuurlijk het voor Rudbeckia’s karakteristieke bolle fluwelige donkerbruine hart.
• Chocolate Orange: ook compact, ook zeer rijkbloeiend, ook zeer grote bloemen maar nu met wat meer ingesneden bloemblaadjes en een prachtige kleurencombinatie van geeloranje met chocoladebruin.
• Cherry Brandy, kleinere bloemen maar wel zeer opvallend door de donkere, bijna paarsrode kleur.
• Sahara: kleine maar zeer gevulde bloemen in een mengsel van pastelachtig kleuren in baksteenrood, rozig oranje, zachtgeel met een vleugje roodbruin, etc.
• Sonora: middelgrote bloemen die zeer opvallend zijn door de geeloranje kleur en de diepdonkerbruine vlekjes

Niet moeilijk zaden van te oogsten (door de bruine kegels die overblijven aan de plant te laten drogen en dan de kleine, langwerpige, donkerbruin tot zwarte zaden eruit te halen). Er is wel een redelijk mooie herfst nodig om zaden te kunnen oogsten (in een natte herfst bloeit ze er niet minder om maar zijn wel de zaden slecht van kwaliteit omdat de ‘kegels’ waar de zaden zich in bevinden niet goed drogen maar schimmelen en rotten voor de zaden rijp zijn).