Papaver rhoeas

Eerst even dit, mocht je internationale informatie zoeken of bijvoorbeeld zaden van Papaver somniferum in een niet-Nederlandstalige webwinkel:

• Nederlandse naam:     Grote klaproos
• Engelse naam:     Shirley Poppy, Field Poppy, Corn Poppy
• Duitse naam:     Klatschmohn, Mohnblume, Klatschrose
• Franse naam:     Coquelicot
• Eenjarig, vorstbestendig

Papaver rhoeas is het kleine zusje van de Papaver somniferum, maar minstens even leuk. Ze kan heel goede tegen kou. Een andere eigenschap is dat ze niet heel erg lang bloeit (maar wel heel rijk en naar mijn mening en ervaring bloeit ze wel wat langer dan de Papaver somniferum).

Je kunt er voor kiezen om haar 2 of 3 keer in lente en zomer te zaaien voor een langere bloei van meerdere planten.

Zelf zaai ik deze zaden graag in februari (voor bloei in juli). En dan kan ik bijvoorbeeld in mei of zelfs juni nog een keer zaaien voor bloei in augustus/september.

Papavers worden bij voorkeur koel gezaaid, de zaden kiemen binnen 1 tot 4 weken, afhankelijk van de grondtemperatuur.

Papavers maken een soort penwortel met zijwortels. Om die reden houdt ze niet van verspenen. Maar dat heb ik nooit geweten, ik zaai haar elk jaar voor in een tray of in potjes. De zaailingen kunnen niet stuk voor stuk worden verspeend maar mijn ervaring is dat het uitplanten van een heel kluitje zaailingen wel goed gaat. Zaai haar dus ter plaatse, en als je slechts weinig zaden hebt en gecontroleerd voor wilt zaaien, doe dat dan door het hele kluitje met jonge zaailingen uit te planten. En doe dat met nog jonge zaailingen (want hoe ouder en groter de zaailingen en dus ook de penwortels, des te gevoeliger worden ze).

Op de foto hieronder zie je hoe ik de zaailingen ‘verspeen’: de hele inhoud van een plugje gaat in een potje met potgrond om nog wat te groeien. Ik laat de potjes in de koude kas staan maar buiten kan ook prima. Ik kan in principe nu de inhoud van deze potjes buiten uitplanten. Dat zijn eigenlijk teveel zaailingen bij elkaar maar mijn ervaring is dat het uiteindelijk een mooie pol papaverplantjes wordt. Als er wat zaailingen te dicht bij elkaar groeien wint vanzelf de sterkste.

Vorst deert de zaailingen niet. De planten maken opvallend zilvergrijs blad en worden, mede afhankelijk van het ras en de omstandigheden (zoals vocht en voeding) zo’n 40 tot 60 cm hoog. En dat is dus een groot verschil met de grote Papaver somniferum.

Een ander verschil met de Papaver somniferum is dat de planten van de Papaver rhoeas minder zilvergrijs in blad en stengels hebben, het is meer lichtgroen met een vleugje zilvergrijs, en ook iets zachtbehaard.

De planten bloeien wat langer dan de Papaver somniferum, en ook op een wat andere manier. Papaver rhoeas maakt laag bij de grond bladeren en daarboven verschijnen telkens nieuwe, ijle, slanke stengels met telkens één bloem. Je kunt dat wel een beetje op deze foto zien:

En ook op de foto hieronder zie je hoe de ruim 5 centimeter grote bloemen op een bijna nonchalante en natuurlijke manier op de ijle stengels bloeien.

Mijn ervaring is dat Papaver rhoeas wat langer bloeit, zo ongeveer 6 tot 8 weken lang (in vergelijking: de Papaver somniferum bloeit ongeveer 4 tot 5 weken lang).

Bij het rijpen van de zaden verkleuren de kleine langwerpige zaadbolletjes naar dof grijsbruin, 1 bolletje alleen bevat ruim 100 zaden. De zaden zijn volledig rijp wanneer je ziet dat er gaatjes net onder de bovenrand zitten. Je kunt de zaden dan gemakkelijk door die gaatjes naar buiten strooien In de tuin, of opvangen en nog een paar dagen laten drogen.

De zaden blijven ruim 4 jaar kiemkrachtig. Als je de zaden direct na de oogst over de grond verspreidt vind je in het vroege voorjaar  heel gemakkelijk zaailingen terug. Haal dan de zaailingen weg die je niet wil en de rest worden dat jaar weer volwassen planten en zullen rond juli bloeien. Deze zaailingen zijn niet te verplaatsen (tenzij het niet anders kan, en dan doe je dat in een zo vroeg/jong mogelijk stadium en met een flinke kluit en in kletsnatte grond).

Uiteraard kunnen de verschillende rassen gemakkelijk met elkaar kruisen, als je wilt dat de planten soortecht terugkomen zaai je niet meer dan één ras (en hoop je dat eventuele buren geen Papavers in de tuin hebben want de verschillende rassen kruisen over wat grotere afstanden). En ook belangrijk: Papaver rhoeas heeft sterk de neiging om terug te keren naar haar oorspronkelijke felrode effen vorm. Mocht je een rode bloem tussen je planten treffen, verwijder die dan vooral zo snel mogelijk (wanneer je zaden van de anderskleurige rassen wilt oogsten). Mijn ervaring is dat 1 of 2 rode bloemen in een meerkleurige mix kan zorgen dat uit de zaden die je oogst 80 tot 90 procent roodbloemige planten komen.

Op deze pagina vind je foto’s van de rassen die ik heb geteeld en waar ik ook foto’s van heb gemaakt.

Kijk ook even op de pagina van Papaver somniferum, die heeft veel overeenkomsten maar is in alles de grote zus van deze Papaver rhoeas.