Nigella

Kort bloeiende eenjarige. Dat is niet zo heel erg want die bloei is dan wel kort, maar wel zeer rijk. En na de bloei krijgt ze erg decoratieve zaaddozen (die je trouwens vaak ziet in droogboeketten).

Ze is heel gemakkelijk, zaai de zaden in maart of april voor, bij kamertemperatuur kiemen ze binnen week. Maar je kunt haar ook in april-mei direct ter plaatse buiten zaaien (al is dat niet mijn voorkeur). Ik zaai bijzondere, en vaak ook kostbare rassen en soorten graag voor om zaailingen later uit te planten, het rendement is vaak heel veel groter dan zomaar op een stukje grond zaaien met alle risico’s van dien (onkruid dat het overgroeit, vraat door slakken, niet opkomen door droogte of juist hevige regenval). Maar als je een Nigella-ras eenmaal hebt gehad kun je er normaliter wel zoveel zaden van oogsten dat je het jaar erop gewoon een hele hand ter plaatse kunt zaaien.

En als je toch langer van de mooie bloemen wilt genieten, zaai haar dan gewoon in mei nog een keer, en eind juni nogmaals; op die manier kun je toch de hele zomer nieuwe bloeiende planten hebben (handig ook, tussen bijvoorbeeld uitgebloeide bollen in – snel zaaien, snel kiemen en snel bloeien is altijd handig om kale plekken op te vullen.

Plant de zaailingen uit vanaf eind april, op een zonnig of half beschaduwd plekje, ze bloeien dan al een week of 5 tot 6 later, en ze bloeien ongeveer een week of 5-6 lang. De planten worden zo’n 40-50 cm hoog en de bloemen moet je vooral eens van dichtbij bekijken; dan zijn het bijzondere kunstwerkjes, bijna als van ‘kantwerk’.

Gemakkelijk zelf zaden van te oogsten; laat de grote zaadblazen bruin en papierachtig worden, ze gaan aan de bovenkant vanzelf openstaan zodat je de vrij grote zwarte zaden al kunt zien. Dan kun je de zaden eruit schudden en drogen.

Mijn favorieten: ik heb de Nigella damascaena gehad (de bekendste vorm, met de Nederlandse naam ‘Juffertje in ’t Groen’, ze zijn er met witte, blauwe en met roze bloemen). En ik heb de Nigella papillosa geteeld; die is er in een blauw en in een wit ras (de witte kocht ik onder de naam ‘African Bride). De Nigella papillosa leek hier iets langer te bloeien dan de Nigella damascaena (maar dat kan ook komen door een andere zomer met andere omstandigheden). Beide erg mooi in ieder geval.

Tot slot nog een foto van een uitgebloeide bloem, zo zie je ze wel in droogboeketten. Als je de uitgebloeide bloem aan de plant laat verdrogen en verdorren tot ze bruin en hard is geworden, kun je de gitzwarte middelgrote zaden er gemakkelijk uit schudden.