Mijn favorieten in 2021

Ik betrap me erop dat ik al heel voorzichtig nadenk over het volgende tuinjaar. Het is bijna een zonde in een mooie week als deze maar het is niet te stoppen. Ik doe het ook niet bewust. Terwijl ik rode plompe peervormige tomaten van het ras Canestrino della Garfagnana oogst bedenk ik dat het volgend jaar leuk zou zijn om veel meer tomaten in die vorm te zaaien, want ik vind ze prachtig en ik heb er nog nooit één geteeld die niet lekker was. Het lijkt me heerlijk; een kas vol Liguria, Pink Fig, Red Fig, Montserrat en deze Canestrino-met-belachelijk-lange-naam. Tegelijkertijd zie ik bij de buurman Goldita-tomaten. Ja, die wil ik volgend jaar ook weer!! En de Britain’s Breakfast-tomaatjes die ik bij een tuinbuurvrouw zag en proefde.

Alle rode kolen mislukten dit jaar, volgend jaar een nieuwe poging. En dan wil ik ook een ander komkommerras want de komkommers van het Zipangu waren dit jaar weliswaar zo stevig als beloofd maar ze bevatten wel een groot deel loze zaden (en bij het inmaken in een zoetzuur snijd ik dat altijd weg en dan blijft er weinig komkommer over). Zo denk ik over nu maar gelijk over het volgende tuinjaar na, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Er ging (zie je, ik begin al voorzichtig in de verleden tijd te praten) dit tuinjaar veel mis. Maar er ging ook genoeg goed. Of in ieder geval goed genoeg om me af te vragen wat het zou zijn geworden als we een goed tuinjaar zouden hebben gehad. We hebben dit jaar een tomatenproeverij op de tuin gehouden en het viel mij en andere tuinders op dat de tomaten dit jaar qua smaak veel op elkaar leken. We hadden 30 rassen maar alle tomaten hadden een zuurtje en een zoetje in verschillende gradaties maar op de één of andere manier vonden we de smaken als kruidigheid, fruitigheid, hartigheid, etc. minder aanwezig dan in vorige jaren, ongetwijfeld door de omstandigheden. Trouwens, de tomaten zaten ook opvallend vast aan de tros, zelfs cherrytomaten moest ik er vaak met een schaartje vanaf knippen. Zoals al zo vaak gezegd: het was/is echt een heel raar tuinjaar. Maar toch had ik ook dit jaar weer nieuwe soorten en rassen die gelijk in mijn favorietlijstje mogen. Een paar van de favoriete tomaten van dit jaar heb ik hieronder benoemd:

En dit zijn natuurlijk niet de enige lekkere en leuke tomaten van dit jaar maar er zijn ook favorieten die helaas al eerder dit tuinjaar zijn geruimd doordat ze Phytophthora kregen (andere favorieten dit jaar waren bijvoorbeeld Rosella, Yellow Fire, Lucky Tiger, Black & Red Boar, etc.).

En zo hebben we toch nog best veel tomaten kunnen oogsten (gezien de omstandigheden). Maar ik vrees dat het echt een heel slecht paprikajaar is, ik kan er vooralsnog amper één bedenken die ik een favoriet zou kunnen noemen. De pepers deden het een stuk beter en één van de beste is deze behoorlijk hete ‘Wraith’, omdat ze ook nog eens behoorlijk vroeg was en (nog steeds) een zeer goede opbrengst geeft:

Maar ik kijk ook vol verwachting uit naar de eerste rijpe pepers van onderstaande Madre Vieja die buiten in een pot staat en vol hangt met nu nog onrijpe pepers:

Als het om bloemen gaat is er ook amper een favoriet te noemen maar in tegenstelling tot de slechte opbrengst van de paprika’s is de oorzaak nu dat bijna alle soorten dit jaar overdadig rijk bloeien. Maar als ik er dan toch 1 moet noemen is het de Helichrysum bracteatum Coppery Red, met extra grote bloemen in zinderend oranje met rood:

Of toch de Zinnia elegans Benary’s Giant Scarlet met haar ruim 10 centimeter grote bloemen (die zie je op dezelfde foto bovenin). Of toch de prachtige Rudbeckia hirta Cappuccino? Maar ach, dan sla ik de Dolichos lablab over die heel rijk heeft gebloeid en dan nu ook nog eens prachtige paarse peulen geeft:

En dan sla ik gemakshalve de Salvia splendens Giant Form, Amaranthus Rio San Lorenzo, Mirabilis jalapa Orange, Tagetes erecta Elevate Orange en Cuphea blepharophylla over. En nog een aantal.

Er zijn dit jaar niet alleen favoriete planten maar ook favoriete inmaakrecepten. Zoals de Courgette Sott’Olio en 9-daagse zoetzuur van komkommer. Het heeft even geduurd maar ik heb eindelijk het verschil kunnen proeven tussen de 9-daagse inmaak van komkommer mét en zonder aluin:

Sorry voor de scheve etiketten, ik had haast, voor wat erin zit maakt het niks uit :-). Het 2e potje links heb ik zonder aluin gemaakt en na een paar weken rusten heb ik gisteren het verschil geproefd. Het 2e potje ziet er anders uit maar dat komt omdat ik daar een half rood uitje in heb gedaan (in de komkommer met aluin zit witte ui). De komkommer met aluin is duidelijk knapperiger dan de komkommer zonder aluin (misschien wel 2 keer zo knapperig). Maar de komkommer zonder aluin is zeker nog flink knapperiger dan enig ander komkommerrecept dat ik maakte. Misschien geldt voor dit 9-daage recept dat er niet enorm veel komkommersmaak meer over is na het dagenlang pekelen, spoelen en verwarmen, het is vooral zuur en zoet en knapperig. Maar wel zo leuk en lekker dat ik het dus al 2 keer opnieuw heb gemaakt en we het in salades en sla gebruiken en een schepje bij pittig eten, nasi, etc.

En ik ben natuurlijk nog niet klaar, de oogst van appels, peren en herfstframbozen begint en ik hoop daar ook nog lekkere inmaakrecepten mee te kunnen maken. Ondertussen is de olie van gedroogde rozenbottels klaar (voor droog en pluizig haar en voor oudere en/of droge huid), en olie van smeerwortel (voor kleine wondjes en schaafplekjes). En ik moet nog even een fles opzoek waar het na het zeven in mag maar deze pot die al 4 weken in de huiskamer staat is dit weekend ook aan de beurt:

Ook hiervan ligt het recept nog op een stapel volgekrabbelde papiertjes. Het zijn stukjes tomaten en ui die ik heb overgoten met een kokend mengsel van azijn, zout, suiker en peperkorrels. Als ik het heb gezeefd hoop ik een lekkere tomatenazijn te hebben voor in allerlei dressings.

Ik koop elk jaar wel 1 of enkele inmaakboeken, soms een oud boekje in een kringloopwinkel, soms een gloednieuw boek in de Nederlandse of andere taal. Nu kocht ik een gloednieuw en prachtig Engelstalig boek, The Modern Preserver van Kylee Newton. Het ligt per direct op de stapel met favoriet inmaakboeken want er staan heel simpele recepten in maar ook recepten met een meer bijzondere werkwijze of met een combinatie van ingrediënten waar ik nieuwsgierig van word (zoals Green bean and coconut relish, Gin Pickled Cucumber en Sticky chilli peach chutney). Deze 2 recepten maakte ik al uit haar boek:

De vijgenjam lijkt bijna meer op een dikke moes dan op echt jam, heerlijk in de kwark en yoghurt maar de Vijgenjam met sinaasappel en pijnboompitten blijft favoriet (dat is echt dikke smeerbare jam maar bevat dan ook wel 3 keer zoveel suiker en dus ook 3 keer zoveel calorieën :-)). De vijgenchutney aten we vorig weekend bij een kaasplankje: heerlijk en voor herhaling vatbaar! Ik hoop ook die recepten binnenkort op de website te plaatsen.

Tot slot nog 1 foto. Bovenaan deze pagina zie je een foto met tegenlicht van Cosmos bipinnatus Double Click Cranberries in de achtertuin. Op de foto hieronder zie je Cosmos bipinnatus Velouette op de volkstuin. Ja, zulk mooi weer was het hier :-). En ik begreep dat we na het weekend nog een paar mooie dagen krijgen. We gaan er nog even van genieten voor de herfst en het opruimen gaan beginnen.