Laat

Ik maak elk jaar flink wat foto’s. Omdat ik het leuk vind, voor deze website, voor instagram en facebook. En de meeste bekende reden: om later nog eens terug te kijken.

In de afgelopen jaren heb ik (niet schrikken) meer dan 20.000 foto’s gemaakt. En nu valt me wat op in de tuin: de allereerste komkommer konden we pas 2 weken geleden voor het eerst oogsten. En we hebben ook pas 2 paprika´s kunnen oogsten, meestal is dat toch al flink wat meer. Nu komen al die foto’s van pas, om te vergelijken. Ik heb bijvoorbeeld dit jaar de tomaat Gardener’s Delight. Ik maakte vandaag deze foto:

Ik pluk al ruim 2 weken tomaten, maar wel pas uit de eerste/onderste tros. Vorig jaar had ik diezelfde Gardener’s Delight (ook in de eerste week van maart gezaaid, en ongeveer op dezelfde manier verzorgd/gevoed/water gegeven, etc.’. Ik maakte op precies dezelfde dag in 2018 deze foto:

Ik plukte daar blijkbaar al van 3 trossen. Later dan in andere jaren dus.

Nog een voorbeeld. Ook dit jaar heb ik de paprika Kaboutermuts weer staan. In 2017 maakte ik deze foto, op 23 juli:

Nu zijn alle paprikaatjes nog groen, op één na (zowaar), één enkel rood paprikaatje:

En het langzame rijpen komt niet doordat de planten het slecht doen. Sterker nog, de meeste paprikaplanten zien er hier meer dan prima uit, groot, groen, vol in blad, veel bloempjes en ook flink wat paprika’s: maar nog klein, en knettergroen.

En zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen. De Liguria is 2 weken later dan normaal, in de meloen zitten alleen nog maar mannelijke bloempjes. We hebben pas 2 kleine aubergines kunnen oogsten. Zelfs de courgetteplanten beginnen nu pas echt volop en aan de lopende band courgettes te geven. En tot slot zijn pas anderhalve week geleden de eerste Dahlia’s gaan bloeien. Maar dan ook wel gelijk met heel mooie en grote bloemen.

Geen idee trouwens welk ras dit is, het stukje waar de Dahlia’s staan is zo vol geplant dat ik met geen mogelijkheid het label terug kan vinden. Dat is voor later zorg, nu genieten we van deze geweldige grote bloemen in warm geel met rood (ik zou bijna zeggen ‘in zaaiagendakleuren’ 🙂  ).

Ik ben dus zeker niet ontevreden, eigenlijk is het wel leuk dat alles wat later is dan in andere jaren (want als de oogst wat later begint loopt ze ook langer door). Maar wel vreemd, komt het door de koude lente na de lauwe winter, of komt het door de droogte, of door mijn verzorging? De oorzaak zal wel ergens in het midden liggen.

Ondertussen kreeg ik via allerlei wegen opmerkingen cq. waarschuwingen dat ik teveel blad van de tomatenplanten verwijderde, dat dat niet gezond is, dat het beter is om meer blad aan te houden, voor het afvoeren van afvalstoffen, of gewoon omdat een plant aders zelf wel minder blad zou maken. Allemaal heel logisch. En ook al verwijder ik al 20 jaar blad op deze manier en in deze hoeveelheid (ik verwijder blad maar laat altijd minimaal 5 volwassen bladeren aan de planten), toch ga ik dan aan mezelf twijfelen. En na die vorige warme periode waarin ik vrij veel blad verwijderde nam ik me voor om dan toch maar eens wat meer blad aan de planten te laten. Geen vijf volwassen bladeren maar wel tien.

Maar bij mijn laatste tomatenronde in de kas (tikken, toppen, blad weghalen, aanbinden, water geven) zag ik bij flink wat planten dit:

Afgevallen bloempjes in de tomatenplanten. Dat kan komen omdat het te warm was. Maar dat viel juist de afgelopen twee weken erg mee. Het kan ook komen doordat er door een gebrek aan insecten en wind geen bevruchting was, maar we hebben elk dag braaf tegen de planten getikt, dus dat kan het ook niet zijn. En dan is er nog de mogelijkheid dat een te hoge luchtvochtigheid in de kas zorgt voor het klonteren van het stuifmeel. En veel blad zorgt voor veel verdamping en dus een hoge luchtvochtigheid. En dan kunnen we tikken wat we willen maar is er ook geen bevruchting. De helft van de tomatenplanten hebben zo’n trosje waarin geen of slechts een klein deel van de bloemen is bevrucht.

En dus……..:

…… moet ik gewoon maar weer eens wat meer vertrouwen op mijn eigen manier van tuinieren in de omstandigheden in onze tuin. Dan maar veel blad verwijderen, ik heb alle tomatenplanten gekortwiekt tot er weer gewoon 5 volwassen bladeren aan de planten hangen, de rest is weg. Het ziet er heerlijk uit; lekker overzichtelijk, bereikbaar, gestructureerd, ruimtelijk. En voor mensen die minder of zelfs geen blad verwijderen: dat is ook prima, doe vooral wat in je eigen omstandigheden het beste werkt. Voor mij is dat wat meer blad verwijderen dan wellicht de meeste mensen doen. Dan ziet het er onderin de planten wellicht wat kaal uit. Maar hier werkt dat het best:

Niet dat we alleen tomaten oogsten hoor. Er is zoveel te oogsten dat we elke dag moeten schipperen; wat kunnen we eten en wat moet dan maar de vriezer in? Van boontjes en bietjes tot knolvenkel en worteltjes, van krulandijvie en snijbiet tot tomaten, sla en courgettes. De eerste 6 liter pastasaus zit in potten en de eerste pronkbonen en bieten zitten in de vriezer. Het is in de keuken bijna net zo druk als in de tuin.

Tot slot dan nog een foto die ik eerder op mijn  instagram en facebook-pagina plaatste. Want daar plaats ik wel vaker de foto’s die ik zelf mooi vind. Maar eigenlijk horen ze dan ook gewoon op mijn eigen website.

Tot dit jaar maakte ik foto’s met zoveel mogelijk tomaten op een tafel, dat vond ik ook mooi. Maar het is heel veel werk, en het laat vooral zien hoeveel tomaten ik heb. En dat is niet zo belangrijk. Het is veel leuker om te laten wat een diversiteit er in tomatenrassen is. Een foto van vorig jaar:

Ja, veel dus. Uiteindelijk hebben we er een klein deel van opgegeten en is de rest de tomatensaus in gegaan (waar we toevallig vorige week de allerlaatste pot van hebben opengemaakt voor in de spaghettisaus).

Zelf vind ik deze nieuwe foto veel mooier:

Maandag kunnen we weer oogsten!

Edit zaterdagmiddag 18.00 uur: we zijn nogal plotseling overvallen door een storm. Poehee, daarover in een klein volgend blogje wat meer.