Kou

We moeten nog heel even volhouden. Na een aantal mooie en warme lentedagen die we vorige en deze maand kregen vallen deze temperaturen tegen. We kunnen heel veel uitplanten in de tuin, van kool tot eenjarige bloemen en van andijvie tot peterselie en selderij. Maar het is een kleine moeite om even te wachten tot letterlijk de kou uit de lucht is. Hoewel, we zijn wel ongeduldig.

Te ongeduldig misschien. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik had de Brugmansia´s al buiten gezet. Terwijl ik natuurlijk ook wel weet dat ijsheiligen pas rond 12 mei is. Maar zoals elk voorjaar heb ik het idee dat het ´wel los zal lopen´. En dat na toch 28 jaar tuinervaring, ik leer het blijkbaar nooit 🙂 . Ik heb de planten in pot, met veel inspanning en zweet vorige week van zolder naar buiten gesjouwd. En nu weer versjouwd, maar dan om weer in huis te zetten. Niet meer naar zolder, voor die paar dagen staan ze nu middenin de huiskamer, direct achter ons bankstel, 7 grote potten met kuipplanten, Ruud scheldt op ze als hij er langs moet om de achtertuin in te gaan. ‘Ssshhht, zeg ik, nog 2 nachtjes en ze mogen weer naar buiten’. Dan versjouw ik ze voor de derde keer, eigen schuld.

Zelfs het onkruid groeit nog niet hard (“Wacht maar tot het volgende week warmer wordt en er daarna een bui valt”, zegt Ruud). Dit is een soort stilte voor de storm. We vervelen ons zeker niet, zetten stokken, ruimen de kassen leeg, hebben de Dahlia’s voor dit jaar al geplant, verspenen zaailingen, maar het zijn allemaal vervangende klusjes voor wat we eigenlijk willen. We willen eindelijk eens wat leven in de tuinbrouwerij.

In huis groeien de pepers, paprika’s en aubergines langzaam maar gestaag:

Ik heb de zaailingen vorige week wat voeding gegeven, omdat ze ondertussen al ruim 7 weken in hun potje met potgrond staan. Het blad begon wat gelig te worden en de zaailingen groeiden niet goed meer. Met de voeding die we gaven werd het blad binnen enkele dagen weer mooi groen en kwamen de planten ook weer aan de groei. Mits de temperatuur na het weekend oploopt gaan we vanaf dinsdag regelmatig wat zaailingen mee naar de tuin (kas) nemen.

En we hebben de eerste stek van de zoete aardappel kunnen oppotten. En de andere stekken groeien goed, moeten alleen nog wat worteltjes krijgen, voor ook die kunnen worden overgezet:

Het klinkt alsof er alleen in huis iets gebeurt. Dat is nou ook weer niet zo hoor, er zijn gelukkig genoeg soorten die best wat kou kunnen verdragen. De doperwten groeien, de tuinbonen gaan al bloeien (te vroeg), de pruimenbomen zijn uitgebloeid, de peren gaan nu bloeien en de appels komen in knop. Ook de palmkool bloeit:

Helaas is het nu even koud, er komen nog niet veel hommels en bijen op af, maar het is een vrolijk gezicht, en de bloempjes smaken (bij gebrek aan andere oogst) best lekker. Ik heb zelfs 2 bloeistengels die doorbogen afgeknipt en in een vaasje gezet, en die staan en bloeien daarin al een week lang.

In de komende 2 weken gaan we de laatste groenten uit de kas oogsten. We hebben al 4 keer spinazie gegeten en komende week oogsten voor de laatste keer:

En dan vriezen we gelijk in wat we niet eten. Want niet alleen moet de kas leeg voor de komst van de tomaten, paprika’s en pepers, maar de planten gaan ook doorschieten. En dat geldt ook voor de winterpostelein:

En ook het mosterdblad begint al wat omhoog te komen:

Buiten de kas is er nog niet veel te oogsten. Maar vanmorgen tilde ik het deksel op van mijn DIY bleekpot. En die hebben we gemaakt door met een decoupeerzaag de bodem uit een oude zwarte plastic pot te halen en die ondersteboven over de plant te zetten. En vervolgens hebben we daar een tweede plastic pot ondersteboven bovenop gezet. Bij het weghalen van de bovenste pot was dit het resultaat:

En bij het weghalen van de onderste pot konden we zien wat een mooie rozerode stengels we konden oogsten:

Het blad is wat verfomfaaid, omdat het wat klem tegen de zijkant van de pot heeft gezeten. Maar dit is onze eerste rabarberoogst! Daarmee zijn we zeker niet de eerste moestuinders die rabarber oogsten hoor, onze plant staat achterin de tuin, bij de sloot, in de halfschaduw, en komt daardoor altijd wat later op gang.

Ik heb een salade van rauwe rabarbersliertjes gemaakt, met verschillende blaadjes sla, rucola, paars mosterdblad en winterpostelein uit de kas, met pistachenootjes en gedroogde cranberry’s (zie foto). En als dessert een erg lekkere crème brûlée met rabarber, het recept zal ik dit weekend op de website zetten.

Wat ik nog over had heb ik met wat vers sinaasappelsap en een schepje vanillesuiker tot moes gekookt voor in de kwark de komende dagen. Het is voorjaar op het bord (ondanks de bijna winterse temperaturen buiten).