Kleine en grote plannen

Elk najaar zijn er keuzes te maken. Zaaien en planten we volgend jaar nog prei en/of uien of vinden we het gedoe met het voorkomen en bestrijden van de preimineervlieg teveel werk en kiezen we dan liever extra veel andere groenten? Uiteindelijk was de prei-opbrengst nog best leuk, al wisten we dat tot de oogst niet omdat we de planten al die tijd volledig hermetisch afgesloten hielden.

Repareren (vervangen is een beter woord) we de verrotte verhoogde bak in de hoek van de tuin nog of slopen we de resten en zetten we er vrolijke Dahlia’s en Canna’s?

De komende maanden staan we voor nog veel meer keuzes, onder andere over de manier van tuinieren. Het wordt tijd dat we het onszelf iets makkelijker maken. Om die reden hebben we een paar jaar geleden al een stukje tuin weggedaan. We hebben onze handen vol aan de 325 vierkante meter die we over hebben. En die 325 vierkante meters blijven. Maar gezondheid en leeftijd dwingen ons om voorzichtig na te gaan denken over de toekomst. Dat zijn geen akelige keuzes hoor, eigenlijk is het wel heel leuk om na te denken hoe we het onszelf zo gemakkelijk mogelijk kunnen maken terwijl we toch zoveel mogelijk kunnen genieten en oogsten.

Een voorbeeld zijn de vijgen in pot. We hebben er 2 op de volkstuin en 1 thuis, alle drie in speciekuipen. En ze doen het best aardig, maar blijven vrij klein, met een evenredige oogst. En in pot moeten we ze voeden en heel regelmatig water geven. Misschien wordt het tijd dat we ze vrij laten (oftewel; een ruime plaats in de volle grond van de moestuin geven).

Dan zouden er 3 speciekuipen vrij komen. Misschien zou ik daar dan eens wat fors groeiende kruiden in kunnen zetten, zoals de dragon en rozemarijn. Of wordt het misschien eens tijd om wat wortelgewassen in kuipen te gaan telen (omdat die steeds vaker worden opgevreten door woelmuizen)? Of toch weer zoete aardappelen? We hebben gelukkig nog even tijd om erover te verzinnen.

Er zijn wel al een aantal beslissingen gevallen. De 3 fruitbomen die achterin de tuin stonden en te weinig licht kregen, heel hoog werd en veel waterloten en een slechte opbrengst gaven heeft onze tuinbuurman uitgegraven en een ruimere plek in de zon in zijn tuin gegeven. Wat gaan wij op die vrijgekomen plaats zetten? Misschien toch weer een braam? Want ik mis de braam die we 2 jaar geleden uit de grond hebben gehaald om plaats te maken voor een pruimenboom. Of andere hoge planten? Het is het einde van onze tuin, erachter ligt een sloot en een fietspad. Een beetje beschutting is welkom maar helemaal afgesloten is ook niet nodig. En we hebben de sloot natuurlijk wel nodig om water uit te halen. Ook daar zijn we nog niet helemaal over uit.

Niet alleen in de tuin zijn er plannen en keuzes. En één beslissing heb ik al genomen. Ik heb 5 jaar lang met veel plezier elke 2 weken een blog voor Pokon geschreven. Maar ik moet nog zoveel aan deze website doen, krijg steeds vaker vragen en het beantwoorden kost best veel tijd, en ik ga, zoals eerder al eens geschreven, de komende 2 jaar elke maand voor het moestuingedeelte in de rubriek Tuin & Erf van Landleven schrijven. En dan is er nog het tuinieren; ik kan niet schrijven over iets wat ik niet zelf doe, zie of ervaar in de tuin. Ik schrijf omdat ik tuinier en niet andersom. En daarom heb ik besloten om per 1 januari te stoppen met de blogs op de website van Pokon. Er komen daar nog 3 laatste blogs, zoals altijd vermeld ik de link op facebook en in dit blog als daar een blog is geplaatst.

De keuzes over het schrijven, de website en het tuinieren maak ik samen met Ruud. Maar ik sta ook voor een keuze samen met Laura. We hebben met heel veel plezier en inzet de zaaiagenda gemaakt. En we zijn zo blij dat we dat in eigen beheer hebben gehouden, onze eigen keuzes hebben kunnen maken. En we zijn zo trots op het succes ervan, we hadden vooraf nooit over een derde druk durven dromen! Oh ja, over de zaaiagenda zoals die in de webshop van Laura wordt verkocht moet ik nog even melden dat de verzendkosten vanaf 1 januari helaas wat duurder worden (om de simpele reden dat Post.nl de tarieven verhoogt).

Maar dan: ik heb al een paar jaar een idee voor een boek; geen leesboek maar net als de zaaiagenda ook weer iets dat ik zelf zou willen kopen als het zou bestaan; een soort allesomvattend groenteboek met alle informatie in schematische weergaven. Ik zou dat nooit kunnen maken, maar Laura wel. En dus verzinnen we of het iets zou kunnen worden. Wederom in eigen beheer want we willen weer zelf kunnen kiezen voor het duurzame en deels gerecycled papier en de inhoud en layout bepalen. Maar we weten al wel dat het geen goedkoop boek zou worden, doordat er veel tijd in gaat zitten, door het duurdere papier en waarschijnlijk ook de omvang. Eigenlijk weten we nog niks; ik heb voorzichtig al eens wat pagina’s gemaakt, en Laura is al aan het schetsen/aquarelleren, met groenten uit haar of mijn tuin als model:

Als we meer weten, bijvoorbeeld in kunnen schatten hoeveel pagina’s het zouden worden, kunnen we voorzichtig gaan informeren naar de kosten. En bedenken of het financieel haalbaar voor ons is. En we zouden dan ook serieus aan de slag willen gaan. En het wordt sowieso geen boek dat in enkele maanden klaar is.

Ik heb er nu nog even weinig tijd voor. Want eerst de tuin. En ik moet heel nodig wat aan de website doen, wil nieuwe pagina’s over kruiden schrijven, moet oude pagina’s bijwerken. En dan ligt er nog een stapel met papiertjes te wachten, volgekrabbeld met recepten en inmaakrecepten die ik in de afgelopen maanden heb uitgeprobeerd, van een appelcake en vegetarische erwtensoep tot peperringetjes in siroop.

Deze week heb ik in ieder geval de databases bijgewerkt, en dat betekent dat je daar nu van de in totaal 449 tomaten, 95 pepers, 107 paprika´s en 212 aubergines die ik tot nu toe teelde de rasbeschrijving, ervaring en foto´s kunt vinden. Ik heb alleen de eenjarige bloemen nog niet bijgewerkt, dat staat voor komende week in de planning.

En de planning is uiteindelijk een vat vol keuzes. Daar ga ik me binnenkort ook op storten. Vorige maand bedacht ik nog dat ik van komend jaar eens een favorietenjaar wilde maken. Maar ondertussen ben ik van gedachten veranderd: ik ga weer op zoek naar zaden van nieuwe soorten en rassen. In de hoop op een heerlijk, gezond, overvloedig en kleurrijk 2021!

Tot slot nog 1 foto. Van Calamintha sylvatica Menthe, een vaste plant die ik hier nooit meer wil missen. Omdat ze niet alleen mooi is maar ook heerlijk ruikt (het blad geurt en smaakt naar een kruising tussen munt en tijm), omdat ze in de zomer door heel veel hommels wordt bezocht, en omdat ze belachelijk lang bloeit, van mei tot nu. De Salvia guarantica Black and Blue erachter bloeit trouwens ook onvermoeibaar door.