Internationaal

Allereerst: als het goed is doet de nieuwsbriefmail het weer. Sinds eind december waren er steeds meer mensen die de mail niet meer ontvingen of zich niet aan konden melden voor de mail. Augus heeft het ondertussen gerepareerd, mocht iemand zich nog steeds niet kunnen aanmelden, of de mail met de plaatsing van dit blog weer niet krijgen (voor zondag eind van de middag), dan hoor ik het graag!

Onze volkstuinvereniging telt zo’n 55 tot 60 leden. Ik gok dat 2/3e van de tuinleden van Nederlandse afkomst is. Het andere, derde deel is een kakofonie van herkomsten. En het is heel bijzonder om te zien hoe verschillend en tegelijkertijd hetzelfde mensen tuinieren. Soms wat meer voor het plezier, soms wat meer voor de opbrengst, soms veel verschillende soorten, soms juist slechts enkele soorten, soms met precisie, soms uit de losse pols.

Heel verschillend en toch hetzelfde: buurman A van Nederlandse  afkomst zet een tuin vol met aardappelen, buurvrouw B van Koreaanse afkomst heeft zeker 300 knoflookplanten staan 🙂 .

Het is grappig, interessant en leerzaam om te zien dat wij druiven telen voor de vruchten, maar een stukje verderop een Turks gezin vooral de druivenbladeren oogst. En dat wij prei afzonderlijk uitplanten voor de dikke preien maar een Iraans tuinlid prei heel dicht op elkaar zaait en het oogst als een soort ‘snijprei’ (waarbij de kleine dunne, bijna bieslookachtige stengels weer aangroeien).

Ruim 25 jaar geleden kreeg ik van een Spaans tuinlid voor het eerst een courgetteplant. Ik had toen nog nooit courgettes gegeten maar sindsdien ontbreken ze nooit meer in onze tuin. En van een Italiaans tuinlid leerde ik hoe je pasta aliolio maakt (pasta aglio e olio maar wist ik veel, in die tijd kon ik een ei bakken en daar hield het wel zo ongeveer mee op). Ondertussen hoop ik iets beter te kunnen koken en ben ik blij met allerlei recepten die ik krijg, zoals het recept van Ketoprak dat ik een paar weken geleden van onze Indische tuinbuurvrouw kreeg. En het recept van Turkse Kisir dat ik van onze vroegere Turkse tuinbuurvrouw kreeg.

En van onze Surinaamse tuinbuurvrouw kreeg ik eens een stekje van Kangkung waar ik vervolgens veel plezier van had.

En van haar kreeg ik het beste recept voor Pom, en van die lekkere Surinaamse roze huzarensalade met bietjes en maïs. Door haar proefde ik ook voor het eerst sopropo (bittermeloen). En dat was gelijk ook voor het laatst want dat vind ik echt niet lekker. Het is ook echt heel bitter, deed me denken aan een groene paprika maar dan veel bitterder. Gelukkig zat er zoveel sambal van adjoemapepers bij dat dat het bittere grotendeels deed vergeten 🙂 ). Sopropo is trouwens wel een mooie klimplant/vrucht:

Ook echt niet lekker vond ik de shungiku die ik van de Koreaanse tuinbuurvrouw proefde, Ugh, een soort chrysanth, alsof je een bos bloemen eet die bedruppeld is met ouderwetse eau de cologne. Maar zij had dan wel weer een heel lekker recept voor een soort roerbak van courgettes met lenteuitjes, chilipeper en sesamolie.

Ik leerde trouwens niet alleen van mensen van andere afkomsten. Ik waarschuwde Nederlandse buurman Peter dat kouseband in de kas moeilijk is en maar weinig opbrengst geeft. Hij was gelukkig eigenwijs en bewees vervolgens het tegendeel. Dus nu ga ik dit jaar dus ook eindelijk weer eens kouseband zetten. Zelfs de Surinaamse buurvrouw ging bij Peter kijken hoe hij dat toch deed 🙂

Ik leerde van en door al die mensen iets over kailaan, kweeperen, tayer, okra, verschillende soorten pepers, het eetbare van kalebassen, baby choi, sojabonen, amsoi, yacon, klaroen, etc, etc.

Ik leerde trouwens niet alleen van hen, ook van internet en uit boeken en tijdschriften. En misschien nog wel het allerbelangrijkste; van de mensen die dit blog lezen. Het wordt tijd dat ik iedereen eens hartelijk dank voor alle reacties op blogs en pagina’s! Van antwoorden op vragen, tips, recepten, nieuwe soorten om te proberen, verbeteringen van fouten in tekst, etc., etc. Zo is deze courgette in olie en azijn een blijvertje:

….. en heb ik soorten leren kennen als gember, begin ik dit jaar beter aan de teelt van zoete aardappelen (ook met nieuwe rassen), maar ben ik ook gewezen op de No-Dig filmpjes van Charles Dowding, word ik gewaarschuwd als Monty Don op BBC een tuinprogramma presenteert, krijg ik tips hoe ik de ledlamp het beste kan gebruiken, krijg ik ervaringen van mensen die op een andere manier witlof trekken, etc., etc..

Kijk, de eerste foto is van witlof in zand:

En dit gaf iemand als tip, witlof tussen natte kranten: veel minder zwaar, zelfde resultaat, zelfde smaak:

Het enige dat Ruud zich afvroeg was of de inkt in de krant door de wortel wordt opgenomen en zo uiteindelijk ook in het witlofkropje terecht komt. Ik durf het niet te zeggen, maar anders zou ik het volgend jaar met ongebleekt en onbedrukt dun karton in stukjes kunnen proberen.

En tot slot kreeg ik deze week een prachtig cadeau van Marja, die al enige jaren mijn website bezoekt: een vrucht/zaailing van de Chayote! Toen ik het onze Surinaamse buurvrouw vertelde was ze stikjaloers 🙂 .

Met de hartelijke dank aan Marja hoop ik daar dit jaar in mijn blogs ook weer iets over te kunnen schrijven. Het is bijzonder om te zien dat de zaden in de loop van de winter kiemen vanuit de vrucht.

En zo leer ik nog elke dag, van nieuwe soorten van nieuwe tuinleden tot andere ervaringen met bekende soorten van mensen die op pagina’s en blogs reageren. Dat maakt tuinieren de leukste hobby die er is, en het maakt de website voor mezelf al heel waardevol!

Mocht iemand interesse hebben in teeltpagina’s van bovengenoemde bijzondere groenten, dan hoor ik het graag! Voor nu ben ik eerst maar weer even verder gegaan met het bijwerken van bestaande pagina’s.

En ik heb alvast één nieuwe groenteteeltpagina van een bijzondere groente geschreven:

• Kangkung

En bijgewerkt zijn:

• Bloemkool
• Zoete aardappel
• Snijbiet

Tot slot zoals altijd nog één foto. En om kleurig te eindigen; ik vond nog een foto van afgelopen zomer van een doorgeschoten snijbietstengel van het ras Peppermint. Die ga ik dus eind volgende maand heel zeker weer zaaien 🙂