Massa de pimentao
Details
Dit is een pasta van geroosterde paprika’s, erg lekker!! Ik gebruik het in lepeltjes als toevoeging in soepen en sauzen, maar ook in marinades (en bijvoorbeeld kip er mee insmeren bijvoorbeeld). En zelfs lekker om op een broodje te smeren en dat vervolgens te beleggen met kaas of kipfilet, etc.).
Herkomst recept: er bestaan heel veel recepten voor massa de pimentao, ik heb uit al die recepten en youtube-filmpjes uiteindelijk zelf een soort van recept samengesteld, waarvan ik weet dat het lekker is maar ook bewaarbaar.
INGREDIËNTEN:
- veel paprika’s (ongeveer 12 grote blokpaprika’s voor 5 tot 6 kleine potjes)
- indien gewenst 1 of meer pepers
- zout naar smaak (ongeveer 1 tot 2 theelepels)
- olijfolie (1 tot 2 deciliter)
- het sap van 1 citroen
RECEPT:
De houdbaarheid van deze inmaak leunt op hitte, hygiëne en vacuüm want na 1 poging zoals het vaak wordt gemaakt heb ik besloten dat ik dat veel te zout vond (maar het zout zorgt voor de houdbaarheid en dan hoef je dus bijvoorbeeld helemaal niet te verhitten). Ik vind dit (veel) lekkerder maar google even op massa de pimentao voor een recept waarbij zout voor de conservering zorgt.
Ik had veel paprika’s, in verschillende vormen en formaten, maar op de gok zou ik kunnen zeggen dat het omgerekend ongeveer 12 grote blokpaprika’s zijn. De paprika’s heb ik schoongemaakt, zaden en zaadlijsten en steel verwijderd en de paprika’s in 3 grote stukken gesneden. Je kunt hier, als je dat wilt en naar smaak, ook 1 of 2 schoongemaakte pepertjes zonder zaden bij doen voor een pittige versie van de massa de pimentao.
In een grote braadslee heb ik een laagje van 0,5 centimeter water gedaan en daar de paprika’s met de velkant naar boven in gelegd. Oven voorverwarmen op grillstand 225 graden.
Zet de paprika’s met vel naar boven dicht onder de hete grill, na ongeveer 10 minuten gaan ze blakeren. Haal ze uit de oven zodra ze voldoende zijn geblakerd en leg ze (zonder het water dat op de bodem ligt, want dat is alleen om aanbakken van de onderkant tegen te gaan). Leg dan nieuwe stukken paprika weer in het vocht van de braadslede, weer met velkant naar boven, weer ongeveer 10 minuten onder hete grill. Maak op deze manier alle paprika’s op.
Laat de geblakerde paprikastukken afkoelen. Verwijder vervolgens van alle paprikastukken het vel, omdat je ze hebt geroosterd gaat dat nu makkelijk.
Neem een vergiet en leg daar een theedoek zo in dat de punten over de rand vallen. Leg de ontvelde paprikastukken in de theedoek in het vergiet, spreid ze uit en bestrooi elke laag paprikastukken met een klein beetje zout. Ik heb uiteindelijk voor alle paprika’s bij elkaar ongeveer 1 tot 2 theelepels zout gebruikt. Als je de laatste paprikastukken in het vergiet hebt gelegd bestrooi dat dan vervolgens nog met een klein beetje zout. Vouw de punten van de theedoek terug over de paprikastukken zodat de paprikastukken helemaal zijn bedekt voor theedoek. En leg er vervolgens wat borden of blikjes op, iets dat zwaar weegt en zorgt dat er druk op de paprika’s komt te staan. Zet het vergiet in een onderbak waar het vocht in opgevangen kan worden en zet het geheel 48 uur in de koelkast. Gooi 2 keer per dag de onderbak met het uitlekvocht weg.
Na 2 volle dagen en nachten (maar dat mag ook 3 dagen zijn, liever een dag langer dan een dag korter) zien de paprikarepen er zo uit:
Haal de paprikastukken uit het vergiet en draai ze in een keukenmachine of met een staafmixer of blender tot een fijne puree zonder stukjes.
Doe de paprikapuree in een pan en voeg naar smaak 1 tot 2 deciliter goede olijfolie toe. Roer goed en breng aan de kook. Op de foto hieronder zie je de puree waar ik net een flinke scheut olijfolie aan toe heb gevoegd.
Steriliseer ondertussen de potjes; was ze goed af en maak ze daarna schoon met soda en kokend water, spoel af met kokend water en laat het kokendhete water in de potjes en deksel staan tot je klaar bent om te gaan vullen.
Proef de paprikapuree, je kunt nu eventueel nog wat zout of peper of olijfolie toevoegen. Roer ten slotte het citroensap door de kokende paprikapuree. Giet dan de potjes leeg en vul ze met de paprikapuree en sluit ze direct goed en zet ze ondersteboven tot ze zijn afgekoeld. De potjes zijn nu vacuüm en de afgekoelde paprikapuree is in de potjes nu minimaal een half jaar tot misschien wel een heel jaar houdbaar (dit is mijn eerste poging, zodra ik het heb ondervonden meld ik dat hier, het kan niet bederven dus is het ook wel 2 jaar houdbaar, de vraag is tot wanneer het lekker is en dat weet ik dus pas over een jaar 🙂 ).
Nog even voor alle duidelijkheid; het citroensap (in de meeste recepten wordt azijn gebruikt maar ik vind zelf citroensap lekkerder) heb ik niet alleen voor een lekkere frisse smaak toegevoegd maar je verhoogt er ook de zuurgraad mee en daardoor sluit je de kans op botulisme uit (mits je de zuurgraad voldoende verhoogt). Ik vind de massa de pimentao zo erg lekker, een geroosterde paprikasmaak, zeer geconcentreerd (kan ook niet anders, het zijn 12 grote paprika’s in 5 potjes van 2 deciliter gepropt 🙂 ), zeker niet te zout, lekker smeuïg en ook iets fris.