Ingelegde onrijpe groene tomaatjes

Ik vond dit recept in het oude (ik meen jaren zeventig) boekje ‘In pot en fles’ dat ik van onze tuinbuurman leende. Het is een heel bijzonder recept, mede omdat het inleggen meerdere dagen duurt, ik vind dat soort ultra-slow-cooking-inmaakrecepten altijd heel spannend en leuk. Maar ook omdat het resultaat heel bijzonder is: zoals in het boek wordt aangegeven lijkt het bijna wel een beetje op druiven. Maar je proeft ook groene tomaat. En de tomaatjes blijken uiteindelijk door het hele proces bijna te zijn ‘gekonfijt’, niet nat, je moet er echt een beetje op kauwen (zoals op geweekte rozijnen). Heel apart, en misschien wel het lekkerste inmaakrecept dat ik tot nu toe maakte van onrijpe tomaten.

Het hele proces duurt dus 7 dagen, maar dat stelt qua tijd en werk niet heel veel voor hoor, er zijn 3 dagen waarin je moet koken, zeven en afkoelen maar de andere dagen zijn vooral ‘rustdagen’. Desalniettemin moet je het van tevoren dus wel een beetje plannen.

Je maakt dit recept dus met onrijpe tomaatjes: heel handig want die heeft iedereen met tomaten in eigen tuin wel aan het einde van het seizoen (of als je planten de gevreesde aardappelziekte/phytophthora krijgen en je nog snel alle groene tomaten oogst voor je de planten moet rooien. Ik gebruikte er Sprite-tomaatjes voor, dat zijn cherrytomaatjes die van zichzelf al vrij droog en vlezig zijn en weinig zaden bevatten. Maar in principe kun je er elke soort kleine tomaat voor gebruiken (cocktailformaat of iets groter of juist kleiner).

In het boek wordt aanbevolen om ze in een dessert te serveren, met een scheutje brandewijn. Wij zijn nu eenmaal liefhebbers van hartig en dachten direct aan een kaasplankje :-). Maar ik kan me voorstellen dat het ook lekker is bij koud vlees of kip, en wie weet, en zeker ook bij bijvoorbeeld couscous of in een salade.

Tot slot, voor de meeste mensen wel duidelijk maar toch nog even voor de volledigheid: onrijpe groene tomaten bevatten hoeveelheden van het giftige solanine en tomatine die beide niet worden afgebroken na verhitting (wel worden verminderd, begreep ik). Onrijpe tomaten worden in heel veel landen gegeten (denk aan chutney, ‘fried green tomatoes’, etc. maar het is toch raadzaam om er in ieder geval niet teveel van tegelijk te eten. Ik heb niet genoeg verstand van deze gifstoffen en verwijs graag naar deze artikelen: Voedingscentrum en MergenMetz. Wij hebben zelf nooit problemen ondervonden met het eten van chutney, jam en deze inmaak van groene tomaatjes maar uiteindelijk is het eten ervan in welke hoeveelheid dan ook uiteraard een eigen verantwoordelijkheid.

Instructies

Stap 1: Dag 1

Oogst de tomaatjes, verwijder de kroontjes en was ze. Leg de tomaatjes in een pan en giet er zoveel water op dat ze net onder staan. Zet de pan op het vuur en breng aan de kook. Kook de tomaatjes 2 minuutjes, zo zacht en voorzichtig mogelijk (ze moeten heel blijven). Zet het vuur uit en zet de pan in een laagje koud water zodat de garing stopt en de tomaatjes afkoelen. Schep de tomaatjes uit het water en houd apart. Giet het water af en vul de pan nu met de azijn, suiker en vanille-essence, Breng dit op middelhoog vuur al roerend aan de kook, tot de suiker is opgelost. Voeg dan de uitgelekte tomaatjes toe, breng weer aan de kook en kook op heel zacht vuur ongeveer 8 minuten. Laat afkoelen, dek daarna af met een deksel of huishoudfolie en zet koel weg (dat mag in de koelkast maar hoeft niet). Laat 3 dagen staan.

Stap 2: Dag 4

Haal de tomaatjes met een schuimspaan uit de siroop. Zet de pan weer op het vuur en breng de siroop aan de kook. Voeg dan de tomaatjes weer toe, breng weer aan de kook, zet het vuur zacht en kook 1 minuut mee. Zet het vuur weer uit, laat afkoelen, dek weer af en laat wederom 3 dagen op een koele tot koude plaats rusten.

Stap 3: Dag 7

Schep de tomaatjes weer met een schuimspaan uit de siroop. Vervolgens: dit staat niet in het boek maar ik vond de velletjes van de tomaten op dat moment heel hard, bijna plasticachtig. En die velletje zitten bijna losjes rond de tomaatjes. Ik heb de velletjes verwijderd, dat hangt wellicht ook af van het ras en de grootte van de tomaatjes. Breng de siroop weer aan de kook en laat ongeveer 10 minuten inkoken, tot de suiker zo geconcentreerd is dat de siroop gaat schuimen. In die tijd kun je de tomaatjes, als je dat wilt, ontvellen; de velletjes zijn heel stevig en kunnen gemakkelijk van de tomaatjes worden getrokken. Zet het vuur dan lager, voeg de ondertussen ontvelde tomaatjes weer toe. Steriliseer intussen 2 potjes van 250 cc schoon zoals je dat gewend bent (ik doe dat met kokend water en soda, spoel na met kokend water en laat dat hete water in de potten en deksels staan tot ik de potjes kan gaan vullen). Als de tomaatjes 2 minuten in de kokende siroop zijn verwarmd kun je de potjes gaan vullen met de tomaatjes, giet de siroop erop, sluit af en laat afkoelen en vacuüm trekken. Ondertussen zijn er discussies over het wel of niet ondersteboven zetten, ik doe dat altijd nog wel, macht der gewoonte, en ik heb nog nooit gemerkt dat deksels van potjes worden aangetast en inmaak daardoor oxideert of minder lang houdbaar is).

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.