Citroengelei met appel

Ik kreeg van een lieve tuinbuurvrouw een kilo citroenen, die had ze voor weinig geld kunnen kopen en ze bedacht dat ze die voor mij ook wel mee zou kunnen nemen, omdat het op dat moment midden zomer was en ze weet hoe graag ik jam en gelei maak.

Wat te doen met een kilo citroenen die niet heel lang meer te bewaren zijn? Inmaken natuurlijk :-). Ik overweeg ook nog eens in zout ingelegde citroenen te maken maar deze citroenen hadden daar teveel lelijke plekjes aan de buitenkant voor. Maar ze waren vers en geurig en bevatten heel veel sap. Marmelade? Ja, ook heel leuk en lekker. Maar ik koos dit keer voor de citroengelei uit het boek Larousse Confituren van Christine Ferber (het is helaas niet meer te koop maar soms kom je het nog tweedehands tegen en dan is het een absolute aanrader!)

Christine is beroemd, werkte jarenlang bij de wereldberoemde kok en heeft nu een eigen bedrijf en levert jam, gelei, compote, etc. aan gerenommeerde restaurants. Ze werkt alleen met de beste kwaliteit producten en ze maakt nog op de ouderwetse manier jam (zonder geleisuiker, vaak met inweken, of starten met een suikersiroop, rusten, etc.). Ze gebruikt heel veel suiker, dat klopt. Maar bijna alle recepten zijn ontzettend lekker. Ik maak voor doordeweeks gebruik vaak jam met minder suiker of met zoetstof en andere bindmiddelen als agaragar of pectine. Maar op zondagochtend loop ik even naar het inmaakrek en kies ik zo’n luxe jam van Christine (ik heb bijvoorbeeld van haar recepten ook de aardbeienjam gemaakt, en de pruimenjam met rozemarijn, de aalbessenjam met vlierbloesem, en misschien wel de lekkerste; vijgenjam met sinaasappel en pijnboompitten.

Dus ja, deze gelei is heel zoet, maar ook heel zuur, heel fruitig en citroenig. En heerlijk!! Met de opmerking dat je wel van citroen moet houden want die voert wel de boventoon; ik vind dat heel erg lekker, maar Ruud vindt het bijvoorbeeld net iets te zuur en kiest toch liever de tomatenjam met appel die ik op dezelfde dag maakte :-). Als bijschrift wordt de variatietip gegeven om 25 muntblaadjes en 25 verveineblaadjes na het uitlekken met de gelei mee te laten koken en op het laatste moment te verwijderen. Dat heb ik nu niet gedaan maar ga ik zeker de volgende keer doen want dat geeft vast nog een extra laag en frisse smaak aan de gelei.

Deze gelei vinden we heel lekker op een cracker, plakje cake, briochebrood, croissant of witte boterham/broodje.

Tot slot nog even: ik denk dat de gelei geel zou worden als je die met appels met gele schil zou maken, of heel lichtroze als je die met rode appels maakt. Ik gebruikte mijn eigen oogst appels van het ras Rosette, een appel met rode schil maar ook gemarmerd rood/wit vruchtvlees. En dat zorgt in dit geval ongetwijfeld voor de extra roze kleur.

Instructies

Stap 1: De appels

Spoel de appels schoon onder de koude kraan. Schil ze niet maar snijd ze in kwarten, verwijder de klokhuizen en het steeltjes. Snijd de appels vervolgens in wat kleinere stukjes. Doe de appelstukjes in een brede pan en giet er zoveel water op dat ze net onder water staan. Zet de pan op het vuur, breng het water met de appelstukjes aan de kook. Zet het vuur lager en kook de appels 30 minuten zachtjes, roer regelmatig. Haal van het vuur en laat afkoelen. Schep de appels met vocht in een fijnmazige doek (geleizak, kaasdoek of een schone theedoek) en laat in een nacht of aantal uur boven een kom op eigen kracht uitlekken (als je gaat knijpen krijg je een troebele gelei). De appelpulp gebruik je verder niet, zet het opgevangen heldere sap opzij.

Stap 2: De citroenen

Snijd de citroenen doormidden en pers het sap eruit. Zeef het sap door een fijne zeef en zet apart.

Stap 3: Koken

Weeg het citroensap en het sap van de appels af en giet in een pan. Weeg eenzelfde hoeveelheid suiker af en voeg toe aan het appel-/citroensap in de pa. Zet de pan op het vuur en breng aan de kook, roer tot de suiker is opgelost. Zet het vuur dan wat zachter en kook tot de juiste dikte. Hier duurde dat iets meer dan een half uur. Je kunt de juiste dikte meten door een (suiker)thermometer te gebruiken; de juiste temperatuur van de gelei bij de juist dikte is 105 graden Celcius. Een andere manier is om een uur eerder een schoteltje in de vriezer te zetten en als je denkt dat de gelei goed is, een beetje op het schoteltje te doen en dat 2 minuten terug in de vriezer te zetten; je dan zien en proeven of de gelei de juist dikte heeft.

Stap 4:

Steriliseer aan het einde van de kooktijd de potten en deksels zoals je gewend bent. Ik doe dat door de potten en deksels schoon te maken met kokend water en daarna te spoelen met kokend water. Ik laat het kokendhete water in de potten en deksels staan tot ik de potten kan vullen. Dan giet ik de potten en deksels leeg, vul je ze met de gelei, sluit ze goed af met de schroefdeksels en zet ze ondersteboven om af te koelen en vacuüm te trekken. Controleer of de potjes vacuüm zijn, die potjes zijn ongeveer 1 jaar houdbaar. Eventuele potjes die niet vacuüm zijn, of een potje dat je hebt geopend bewaar je in de koelkast en maak je binnen ongeveer 1 maand op. Uiteraard gebruik je telkens een schoon lepeltje als je wat gelei wilt nemen. Deze gelei is ongeopend en vacuüm zeker 1 jaar te bewaren.

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.