Het valt niet mee

Getsiederrie, nou gaat het weer vriezen, en goed vriezen ook, en ook nog eens bijna een week lang. En dat betekent dat we onze plannen moeten veranderen. Nederlands weer…… zucht…… soms zo onvoorspelbaar.

En dus laten we de Canna´s die we buiten wilden zetten nog maar even staan. En zetten we de Fuchsia (die we na de vorige vorstperiode zo lekker optimistisch buiten hadden gezet) vrijdagavond maar weer in de schuur.

En we wachten ook maar even met het uitplanten van de tuinbonen en doperwten en kapucijners – die ene week (dat mag ik tenminste hopen, zeg) maakt dan ook niets meer uit.

Eerst een belangrijke mededeling; ik kreeg van Janneke de tip dat Gardener’s World weer is begonnen, waarvoor mijn hartelijke dank!! Gardener’s World wordt vanaf nu weer elke vrijdagavond uitgezonden op BBC 2, 21.30 uur (en op zondagochtend 09.00 uur op dezelfde zender herhaald).

Ik heb het wel eens eerder gezegd, al 25 jaar het beste tuinprogramma dat ik ken. En dus ging ik er zondagochtend met ontbijt op schoot eens goed voor zitten. Nigel (de hond) wordt oud, zie ik, zeker als ik hem naast de jonge Nellie zie. En ook Monty (de presentator) heeft er weer wat grijze haren bij. En ik besef dat wij het nog niet zo slecht hebben, want in zijn tuin ligt nog gewoon sneeuw.

Maar het leven lijkt op de één of andere manier altijd mooi en simpel als ik er naar kijk, de kalme manier waarop hij vertelt en laat zien dat er nu wel paprika’s gezaaid moeten worden, het roodborstje dat door de tuin scharrelt, de bloeiende krokussen in de sneeuw. Ik voel dat ik het ook kan; tuinieren. Tot de reportage over de tuin in Wolverhampton. Iedereen heeft z’n eigen smaak, maar voor mij was dat wel een tuin 2.0, tjongejonge, prachtig! Ik voel me gelijk weer een klein amateurtje. En dat is ook goed, met beide benen weer op de grond. We blijven oefenen 🙂 .

Afijn, mocht je het na deze lofzang zelf ook eens willen zien, de aflevering van afgelopen vrijdag kun je hier op youtube terugzien: Gardener’s World – episode 1 / 2018

Dan ook nog even iets over de website: het versturen van de mails met de melding dat ik een nieuw blog heb geschreven doet het niet meer. Ik geef het op, en Augus ook, hij gaat op zoek naar een andere oplossing en dat kan even duren, maar het komt goed! De komende blogs/weken zal ik dit telkens even melden zodat mensen weten dat ze voorlopig geen mail meer krijgen. Ik hoop dat je gewoon af en toe maar op de website wilt komen kijken of ik iets heb geschreven! En ik bedacht dat ik meestal wel ongeveer weet wanneer ik weer een blog ga schrijven, en dat kan ik in ieder geval telkens wel even onderaan de pagina melden, zo ook onderaan deze pagina.

Ik ben trouwens ook druk bezig met schrijven, wat moet een mens anders met 7 koude dagen en nog koudere nachten in het vooruitzicht? Ik ben begonnen met een serie van een aantal pagina’s die over de mooie moestuin gaan, en er zijn ondertussen al wat pagina’s ‘klaar’. Een pagina is natuurlijk nooit klaar, uiteindelijk zal ik die in de komende maanden en jaren altijd weer aanvullen en aanpassen, maar voor nu zijn ze ‘klaar genoeg’ om te laten zien:

• Inleiding
• De (mooie) moestuin
• Bloemen in de mooie moestuin

Nou, ik ben er eigenlijk best trots op 🙂 . Dat komt ook omdat ik weet wat er nog komt, want ik nu druk bezig met de pagina over groenten in de mooie moestuin, en die hoop ik voor het einde van de komende vorstperiode af te hebben.

En wat gaan we dan de komende dagen in de tuin doen? Zo veel mogelijk voorbereidingen treffen voor wanneer de vorst weer voorbij is. En dus gaan we alvast een rek plaatsen waar de doperwten komen te staan. En kunnen we de kas toch nog soppen voor de lente begint. En kunnen we de bakken waar we in gaan zaaien alvast helemaal onkruidvrij maken en harken. En er is nog iets, de kas moet gerepareerd worden:

Ja, ik weet het, het is nog een rommeltje. Maar dat komt goed, als de vorst voorbij is gaan we de stokken al zetten voor de bonen (niet dat we bonen gaan zaaien, nog lang niet zelfs, maar alvast stokken zetten geeft al wat meer ruimte in de kas, en straks wordt het zo druk (omdat we nu maar wachten en wachten) dat het fijn is als dat alvast is gebeurd. En komend weekend de ruiten dus schoon maken. Maar over de reparatie: als je goed kijkt zie je rechts van het midden een soort verzakking. Even een foto van wat dichterbij:

Vooral onder de 2 middelste ruiten zijn de stoepranden die de fundering voor de kas vormen verzakt. En dat zet spanning op de ruiten (met een grotere kans op breken/scheuren als gevolg). En dus wordt zaterdag geprobeerd om de fundering iets op te hogen. Later de foto’s…….

En verder tuinieren we maar binnen. Want de eerste zaden kiemen. En dat betekent dat we ook moeten gaan verspenen.

Op de foto de Ipomoea-zaailingen die verspeend moeten worden.

Ipomoea’s zaai ik meestal later, in april of zelfs mei. Maar dit is de Mont Fuji, in mijn ervaring één van de moeilijkere Ipomoea’s (nou ja, de transvaalensis kan er ook wat van). Maar ook één van de mooiste, met wel 10 centimeter grote bloemen met zo’n soort wagenwiel-tekening. Dure zaden (in Frankrijk besteld, ik ken geen Nederlandse webwinkel die er zaden van verkoopt), ze kiemen makkelijk en vlot maar kunnen niet tegen kou en bloeien laat. En dus zaai ik ze nu en houd ik ze tot half april in huis. Dan mogen ze naar de kas en pas eind mei (en dan zijn het hopelijk al flinke planten) gaan ze naar buiten, en ik ga ze in pot houden. Ja, het kost wat tijd en inspanning, maar dan heb je ook wat. Even een foto van een paar jaar geleden, om duidelijk te maken waarom ik dit er allemaal voor over heb:

Lijkt mij duidelijk.

En dan tot slot de tomaten nog: ook die kiemen nu volop en moeten in de volgende dagen worden overgeplant in potjes met potgrond.

En dus gaan we morgen alvast potgrond in huis zetten (voor het gaat bevriezen, en zo kan het alvast een beetje op temperatuur komen). Ik heb dit jaar de tomaten (voor de tweede keer) weer in vermiculiet gezaaid, en dat bevalt me prima. Vandaar ook wel 3 zaadjes per vakje, neemt minder ruimte in beslag en het vermiculiet is zo los van structuur dat ik de zaailingen dan nog steeds per stuk zo uit het vermiculiet kan trekken. Maar tot vorig jaar zaaide ik in potgrond met wat brekerzand erdoor en dat ging ook altijd prima hoor, tomaten zijn niet zo moeilijk.

En dus hebben we het, ondanks de naderende kou, nog best druk (want ik heb het al snel over zo’n 75 tot 90 tomaten die verspeend moeten worden, en dan nog 25 voor onze tuinbuurman (die ons vervolgens dan weer komt helpen met de reparatie van de kas). En dan weet ik zeker dat de slaapkamers en huiskamer en douche en zolder weer eens vol staan met zaailingen. En dat het dus tijd wordt dat de vorst voorbij gaat en er in ieder geval alvast wat planten als Canna’s en Dahlia’s naar buiten kunnen.

Tot slot; ik verwacht zondag of maandag weer een blog te schrijven (maar dan een wat kortere, beloof ik 🙂 ), met foto’s van de verspeende tomaten, en de reparatie van de kas. Nog even door de zure appel (= vorstperiode) heen bijten, en dan zal het toch eindelijk wel eens lente worden.

p.s.: vanaf nu gebruik ik dus het grotere formaat foto, door erop te klikken zie je de foto in een nieuw venster, en vergroot, en dat geldt zowel voor de blogs als voor de pagina’s die ik heb geschreven over de mooie moestuin.