Herkansing

Wat een fijne week – maar niet heus. Drie keer in één week zo nat regenen dat ik mezelf kan uitwringen is niet bevorderend voor een goed humeur. Eén keer op de terugweg van de kapper, één keer op weg naar de jaarlijkse servicebeurt van de elektrische fiets en één keer toen ik naar de tuin fietste om palmkool voor het eten te halen. Ruud opperde nog om bietjes uit de vriezer te eten maar nee, ik wilde perse gnocchi met palmkool maken/eten (overigens wel echt heel erg lekker, het recept hoop ik dit weekend op de website te zetten). Terwijl ik dit blog schrijf hangt mijn regenjas dus voor de derde keer deze week bij de voordeur uit te druipen en staan mijn schoenen weer bij de kachel te drogen. Maar zowaar: woensdag troffen we een mooie dag!!

Niet dat we veel in de grond konden doen, in ieder geval niet zonder tot ruim over de enkels door de plassen te moeten waden. Maar opruimen kan altijd, labeltjes verzamelen, emmers opstapelen, potjes schoonspoelen, afval verzamelen en wegbrengen. En uiteraard kijk ik altijd even in de kassen. Moet ik nog wat geven? Ik schiet er zelf bijna van in de lach……… het grondwater staat hier zo hoog dat alles moddernat is, ik heb zeker al 3 maanden geen water meer hoeven geven. Gaat het goed met de wintergroenten? Kan ik nog wat lekkers oogsten? Deuren een paar uur openzetten om lekker te luchten.

De winterkas lijkt dit jaar wat tegen te vallen. Dat komt ongetwijfeld mede doordat het zo kletsnat is, dan is de lucht ook erg vochtig en dat zorgt voor meer kans op rot, schimmel, luis, etc.. De combinatie van vocht met de vroege vorst in december zorgde ervoor dat sommige planten vroegtijdig dood gingen. Of er in ieder geval heel erg dood uitzagen.

Als planten dood zijn kun je ze beter verwijderen, al is het maar om eventuele luizen te verwijderen of te voorkomen dat schimmels zich uitbreiden naar planten die nog gezond zijn. Maar als ze nog niet helemaal dood zijn kun je wellicht nog redden wat er te redden valt en alleen de slechte bladeren weghalen. Soms herstellen planten zich nog een beetje (of zelfs nog bijna volledig). Een voorbeeld is deze Frisby sla in een kuip in de kas:

Ja, die is wel echt dood en kan ik weghalen. Maar dan deze, 20 centimeter verderop in de kuip:

Tussen de afgeknipte en opgegeten maar ook afgestorven bladeren die je links en rechts ziet zie je dat de plant zich herstelt en frisse, verse, rechtopstaande bladeren maakt. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het zachte weer. Ik ga goed voor die planten zorgen: de dode bladeren wegknippen, de grond rond de planten een beetje los maken, een slokje water geven. Ik gaf in het najaar wat koemestkorrels en dat is voor nu nog genoeg maar als de planten blijven leven en groeien zal ik eind februari nogmaals wat koemestkorrels geven zodat we er hopelijk nog lekker lang van kunnen blijven ‘plukken’.

Een ander voorbeeld is deze winterandijvie: ze was echt heel zielig, alle bladeren snotterig en beschimmeld. Maar vanuit het hart van de plant komt ze weer tot leven!

Als ze nog iets meer gegroeid is ga ik de aangetaste buitenbladeren weghalen zodat er ruimte komt voor een nieuwe krop.

Nog een voorbeeld. Ik kocht vorig jaar een aantal rassen van cichorei/radicchio, in Nederland maar ook in Italië. Niet elke radicchio kan even goed tegen kou, dat heb ik ondertussen wel ervaren. Je zaait ze in principe in de zomer en oogst ze in de buitenteelt in de late herfst (en in de winter en in het vroege voorjaar voor de winterharde rassen). Ze staat dan ook niet in de zaaiagenda als groente voor de winterkas. Maar natuurlijk wilde ik het wel ook eens in de kas proberen, altijd op zoek naar een uitbreiding voor de winterteelt :-). Ik zaaide ze eind augustus om eind september/begin oktober in de kas uit te planten). De resultaten zijn wisselend. Bovenaan dit blog zie je het ras Variegata di Castelfranco; die doet het vooralsnog heel goed! Al is het natuurlijk nog afwachten hoe de rest van de winter verloopt en of ze een mooi kropje gaat vormen. Er zijn ook rassen die in de vochtige kas zijn gaan schimmelen. Zoals deze prachtige (nou ja, dat zou ze kunnen zijn) Mantovano die een oudroze kropje zou moeten maken:

Nee, dat is niet best. Maar zelfs nu geef ik het niet zo snel op. Ik heb voorzichtig de schimmelige en snotterige natte blaadjes (die er ook voor zorgen dat er geen frisse lucht onder kan komen) verwijderd tot ik dit tegenkwam:

Ik durf zeker nog niet te beweren dat het met deze radicchio goed komt maar ze heeft alsnog een nieuw klein kansje op succes.

Gelukkig gaat het in de kas wel goed met de peterselie en selderij, met de weeuwenteelt kolen en koolrabi, met de snijbiet, koolrabi en pluksla. Maar de rucola heeft het helaas begeven (schimmel en luis), en dat geldt ook voor de knolvenkel en zelfs het mosterdblad (terwijl dat toch oersterk is en hier tot nu toe prima elke winter doorkwam, in de kas en vaak ook buiten).

Net als de radicchio was de Chinese kool een probeersel (ongeveer in dezelfde tijd gezaaid en in de kas uitgeplant). Ook dat is niet helemaal goed verlopen. In december zag ze er zo uit:

Vooral de buitenbladeren zijn ten prooi gevallen aan schimmel en luizen. Maar het hart is gelukkig nog intact. Ik heb in december geen tijd (en zin) gehad om de planten uit de grond te halen, maar dat was ik zeker deze maand wel van plan, want het zag er allemaal niet best uit. Maar kijk, zo ziet de plant er nu uit:

De slechte bladeren zijn amper nog te zien omdat het hart van de plant het nieuwe buitenblad is geworden en er een nieuw hart wordt gevormd. Of de plant voldoende kracht heeft om alsnog een mooie Chinese kool-krop te maken durf ik niet te zeggen. Maar ik ga de planten zeker laten staan om daarachter te komen (en we kunnen de losse bladeren ook eten als ze geen krop maakt). En ook nu zorg ik voor het verwijderen van slechte bladeren en wellicht volgende maand wat koemestkorrels als voeding. Water geven hoeft niet want deze planten staan in de volle grond in de kas en zoals ik eerder aangaf is die grond kletsnat. Maar door de dode bladeren te verwijderen en de grond rond de planten een beetje los te maken zorg ik in ieder geval voor wat luchtigheid rond de plant.

Hopen op wat minder overvloedige regen helpt ook. Dat is op dit moment niet alleen beter voor de tuin en de planten in de kas, maar ook voor mijn humeur. Want ik zou eigenlijk wel eens wat willen gaan zaaien. Nee, met de paprika’s en pepers wacht ik nog even (tot de laatste week van januari). Maar ik zou met dit zachte weer misschien wel wat pluksla en snijsla in de kas kunnen zaaien, wat spinazie, misschien nog een keer veldsla, of wat raapsteeltjes. En daarmee komt heel in de verte het voorjaar in het zicht, ondanks het natte en zachte weer. Mijn biologische tuinklok liegt nooit 🙂

Tot slot nog 1 foto, van een stukje van de hoek met winter- en weeuwenteelt kolen; van bloemkool en Minestra Nera tot weeuwenteelt broccoli en spitskool. Die doen het prima en hebben geen bezwaar tegen de natte grond.