Savooiekool

Eerst even dit, mocht je internationale informatie zoeken of bijvoorbeeld zaden van savooiekool in een niet-Nederlandstalige webwinkel zoeken:

• Synoniemen:      savooikool, savooykool, putjeskool, groene kool
• Latijnse naam:  Brassica oleracea var. capitata sabauda
• Engelse naam:  Cabbage, Savoy
• Duitse naam:     Wirsing kohl
• Franse naam:    Chou de Milan

Savooiekool behoort (samen met witte kool, rode kool en spitskool) tot de sluitkolen. Voor de algemene teeltaanwijzingen van sluitkolen in het algemeen (zaaien, planten, bodem, bemesting, etc.), zie het hoofdstuk Sluitkool

Hieronder vind je alleen nog wat aanvullende informatie m.b.t. savooiekool, en uiteraard de zaaitabel en hopelijk in de toekomst nog wat recepten.

 

OVERIGE BIJZONDERHEDEN SAVOOIEKOOL:

Savooiekool is niet de bekendste sluitkool, je kunt haar wel vinden in winkels maar ik heb niet het idee dat ze nou heel geliefd is en veel gebruikt wordt. En dat is heel jammer, want ze is (zeker uit eigen tuin) erg leuk: lekker, over een lange periode te oogsten, winterhard, en niet te vergeten mooi door de gebobbelde bladeren.

Bovendien is het hier de sluitkool die het hier eigenlijk altijd goed doet (op vette klei, blijkbaar vindt ze zware grond en forse bemesting erg prettig).

Ze is ook de meest winterharde van de sluitkolen (mits je uiteraard het juiste ras kiest), je kunt haar rustig nog een tijdje in de tuin laten staan als je haar nog niet wilt eten (pas wel op voor het barsten van volgroeide savooikolen in natte perioden).

 

Het blad van savooikool is dus gebobbeld en gekruld, daardoor is ze wat minder ‘vast’ dan de andere sluitkolen. Desalniettemin is ze best lang houdbaar hoor, ze kan hier wel ruim een maand in de schuur liggen voor we haar eten. En anders vriezen we haar in, rauw gesneden, zoals boerenkool. Maar bij voorkeur laten we de planten gewoon in de tuin staan, want ze is daar ook nog eens decoratief.

Ze kan ook behoorlijk groot en zwaar worden, naast de witte kool is ze hier de grootste en zwaarste kool (we kunnen hier samen echt geen hele savooikool op, daar kunnen we ruim 2 of 3 keer van eten).

Er zijn groene en gele rassen en vroege en late rassen. Wij vinden beide lekker, hoe lichter de kleur, des te malser is het blad is onze ervaring.

Op de foto hieronder zie je 2 verschillende savooiekoolrassen. De eerste is meer voor zomer- en herfstteelt, zachter van structuur en bijna geelgroen van kleur. De rechtse savooiekool is een winterhard ras voor de late teelt.

 

Voorbeelden van vroege rassen:

• Vroege groene spitse (ook voor weeuwenteelt)
• Zwijndrechtse putjes
• Vorbote (ook geschikt voor weeuwenteelt)
• Famosa F1

Voorbeelden van late rassen:

• Bloemendaalse gele
• Wirosa F1 (zeer winterhard)
• Winterkoning
• Wintessa F1
• Deadon F1 (met een rode waas over het blad)
• Siberia F1

Soms weten mensen niet zo goed wat met savooiekool te doen, maar wij gebruiken haar net als spitskool, ze is uiteraard wel iets dikker en stugger van blad en heeft daardoor iets meer kook- of stooftijd nodig maar ze is lekker in stamppotten, stoofschotels, ovenschotels (lekker met kerrie), etc.

 

ZAAITABEL / PLANTAFSTAND:

 

Tot slot: kijk ook nog even op de pagina met recepten, zoals bijvoorbeeld deze: